Gramatica de La Lengua Alemana

ftr ftr ct) IJ = C(o +, \fu (1)c II :(u rfEi (o= E (o L (' - tll ro U q,g f - qJ t- E Eftr c [1 Y I

Views 292 Downloads 5 File size 125MB

Report DMCA / Copyright

DOWNLOAD FILE

Recommend stories

Citation preview

ftr ftr ct) IJ =

C(o +, \fu (1)c

II

:(u

rfEi

(o=

E (o L ('

-

tll

ro

U

q,g

f

-

qJ

t-

E

Eftr

c

[1 Y I

4]

s!

ivr.D

tE ' OE oE 6Z

't t t l

¡euorrrsoda:d o onrlep o o^rlesn)e oluatualduo:r

yyE¡

onrle)rpaldoluaua¡dulo1

"

otatn5¿7g¡

'''''''so:r,u:adsasoluaua¡du.roruls

L

tt

L

¡

so:rlpadsaur e sorlJ)adse so¡uaua¡dLro3 g g

LZ

t

tE

6Z

LZ

LZ'

'

9Z' 97

92" 9Z' 9Z'

saleuoDerosoueld

souolPurrlsrxf vlSzt l ''so^rlPbaN €lgZtl peprtrunÁeprpau.r aC ZL S Z t l ''''salepont LISztt

saleluaurnrlsul or'8 z

''''':

t

L

'''so^rpulsau 68¿z:I

so^lletrlulo)88ztt

saleuoDrpuof

vz

''so^rsa)uo)

sz

'so^rlnrasuo)

sz'

LSzE,

98zt l ESzEL

''saleurl tSztl €8¿l

'

rL ^vz

solesnel

VZ

€.Z ZZ ZZ ZZ lZ OZ

l

saleroduia1 ZBZ€.1

LgZtt

saleuot))alpÁsole)ol

salerfuelsun).ir) soluaua¡du.ro:

sol

o^rleqla^ oluauLa¡druor oiule:rpaLd oluaura¡duo: ¡euor:rsodard

o¡uaua¡duor

'o^¡lrua6 oluaua¡du]o:

6L

BZEI

E LZ € l

lf ll ll

L

SZE

1

9 Z €.

V Z €.

1

'' o^rtepoluaua¡du.ro:ll EZt l ' ' ' ' 'o^rlpsnfe olueue¡duo: lj ZZ € l

Ll 9L

''

' ' 'operb raur.rd ap soluaualdu-ro: sol

sL

IZ€l

9L

nl

olalnsE

Z



L

ugoero el ap oal)Du ouro: ope:rpard ¡3 ¡ 6 ¡ ''. \fr lC SrlUVd S\'r

vl'

N9DVUO

Lt 8

'

el ua o^rlejaduJr le se^tleuje]le

selnulgl

EZ I

L

t

o^rleradur ap o se^ripuoqxa sauoDerO saleored senrle6olJalur sauot)eio Z Z Z 'sa¡eraua6 senrle6otLalu¡ sauooe.lo

l

Zt

L

l

ZZ

''''''se¡rle6oralursauooelo

''''''

tI

t Zl

senrleredu-ro: sauooeroprsuol

e]larp ugr)euoqxe

L' 9' '

v' v' Z' Z' Z'

¿

Z¿ t

se^rleDunuasauor)ero

L

Z

L

' ' ' ' 'stNotfvuo tc so)tsy8 sodrl z sltvutNl9 slNot)vulctsNo) t

.

L

t

"""Ngtfvuo\n't

z"'

o9o'l9ud

socvztltrn soN9rs

^

svunrvl^lusv

pnua)

ar?pul

fndice General 31

1.3.4.5. Complemento verbativo

31 ¡F 3, l,

1.3.4.6. Complemento dativo y complemento predicativo 1.3.4.7. Sujeto y complemento acusatlvo 1.3.4.8. Sujeto y complemento dativo .

.

33

1.3.4.9. Sujeto y complemento genit¡vo

.

34

1

34

.3.4.10. Sujeto y complemento preposic¡onal

1.3.4.11. Sujeto y complemento predicativo.

35

1.3.4.12. Sujeto y complemento verbativo

36

1.3.4.13.Su.ieto y complemento circunstancial obligatorio

36

1.3.4.14.Su.jeto y complemento circunstancial direccional

37

1.3.4.15. Sujeto y complemento circunstancial de medida o cantidad en

acusativo

38

. l.3.4.16. Sujeto y dos complementos acusativos . 1.3.4.17 . Sujeto, complemento acusativo y complemento dativo genitivo .3.4.18. Sujeto, complemento acusativo y complemento 1

38 38 39

1.3.4.1g. Sujeto, complemento acusativo y complemento preposicional 40 1.3.4.20. Sujeto, complemento acusativo y complemento predicativo

4l

1.3.4.21 . Sujeto, complemento acusativo y complemento

""

circunstancialdireccional 1

41

.3.4.22. Sujeto, complemento acusativo y complemento circunstancial de

"""

medidaocantidad

'41

1.3.4.23. SujÉto, complemento acusativo y complemento .

circunstancial de modo obl¡gatono

.42

preposicional . .42 1 .3.4.24. Sujeto, complemento dativo y complemento . .47 1.3.4.25. Su.ieto y dos complementos preposicionales' . .43 14 ORACIONES COMPLEJAS: COORDINACIÓNYSUBORDINACIÓN .

zE-vmi¡-t l¡

....'

.

.

.'''''''

1.4.1.1.1.Oracionessubordinadasconjuncionales.

l.4.l .l.2.

)

..M

1.4.1. Tipos de estructuras subordinadas 1.4.1.'l . Oraciones subordinadas. .

ü

Oraciones subordinadas de relativo .

.44 44

.

45

1.4.1.1.3.Oracionessubordinadasinterrogativas. ... . "'' 1 .4.1.1 .4. Oraciones subordinadas sin elemento introductor '

i i

45

'

45

1.4.1.2. Estructuras oracionales de infinitivo 1.4.1.3. Estructuras oracionales de

participio

1.4.2. Las estructuras subordinadas y sus funciones .

"""

48 48

.

1.4.2.1. Estructuras subordinadas en función de complementos 48

de primer grado 1

.4.2.1 .1 . Sujeto .

1

.4.2.1 .2. Complemento acusativo .

48

.

51

.

. "" 1.4.2.1 .4. Complemento genitivo . l.4.2.l.5. Complemento preposicional 1.4.2.1.6. Complemento predicativo . l.4.2.l.T. Complementos circunstanciales. " " " 1.4.2.1.3. Gomplemento dativo. .

21,I i

.

54 54 55 56 57

1.4.2.2. Estructuras subordinadas en función de complementos

''''''''''''61 desegundogrado..... "61 1.4.2.3.Estructurassubordinadasnocomplementarias''''' l.4.2.4.Estructurassubordinadasindependientes 1.5. ELORDEN DELOSELEMENTOSENLAORACIÓN. 1.5.1. Paréntesis oracional y campos oracionales 1.5.2.El

campoanterior.

".. ' "

"""'62 ".. ".63 63

"""64

1

2.4.

üll

1

)

Llt " LIL ': stt 9t

t

"

'

sosn sns

.....])ala¿laÁunluaietdll .z.r.z aluasajd

' ' 'lt ornln]

,tt

^ '

"

la /i I

orntni

ll g t z

opafadulenrsnldll s € z ulas uo) l)a]lad 'Z ? €

uaqp.luo)l)afad

-

Z

tttz

....}¡afad

¿b

ll I t'z

o^tlvftcNt 'llc st]v8ul^ sodnJ]l sot .t.z

''''

vLt

ttl

utas o/^uaqoí! uor l)auad .E.t.E.z

Zll " ttt " r[t....

0t[ "

' _g 801 86 96 " 96 ' 96:

urnlualeJ¿

E.r.t.z

ll 't

€z

a¡uasatd¡¡ ¿g¿

sare¡n6ell soqra^ap elsll I Z t.€.2 serelnbaJ]lsoqja^ zLEZ

""

salelnoatsoqra^.t[.€.2

'salelnoallt a sajelnoat soqJa^ .L E.Z

N9t)V9nrNO)

ocol^'lt

:OAt-LV)tCNt

s6'

Nl svltNll svtAUoJ s\rl

.E.z

sauoDunj Z't'z z

€6

ll ordDrued

- '

ll

Ezz

' sauoDun+ Á seLllol :l otdt)tued ll .z.z z ' . .opeztleurujou ll .r.t.z.z ll .€.l.Z.Z

t6

06' 68 "'

¡¡

o^Btut+ut

o¡d¡:¡yed lap le6nl uo o^tlru4ut lap osn

L8: L8'

h2 uo) o n2 uts o^lltutlul .z.t-z.z

L8

t

o^rlrurlut

i

98" 9s

...sv1_tNtjNt

ll 'l

zz

svy\uols\fl .z.z sltvutNlD SINoDVUIC|SNOf.L.Z

98.'"'

......oeu¡nrr.z

t8 ' za t8 " [8 " 08...,. " " ""'

'

opel6 opunbas ap soluaua¡duot sol ap uglleJqn el .9.S.I sppeutpJoqns sauorfeto

.z.s.s.[ el ul ul .I.S.S.L

sa¡edr:uud sauot)e.¡o sel

ope:rpatd ¡ap saped sel ap ugr]e)rqn

.s.s.t

q

..toualsododuje:¡3.7.g.¡ 1q2!u ugDebau ap oluaulala ll .t g.t.S.L souoleulttstxa saleDuelsunlJD sol .E.g.t.s.t

6L 8L

LL "

"

solueulala sguJap sol

ap opedsat salpt)uelsun)ll) soluaulaldulo) sol

SL " " " SL g¿

Js

.

Z.g. t.S. t

allua salpr)uelsun)ltf soluauta¡duro: sol . [.9.t.9,

1

.9.8.9.I saleoue+sunlt¡) solueuta¡duro: so1 ,ap .5.€.5.1

' sa¡euosrad saJquiouold p p^tteula]le oulo) snp.a!p sol ' . . . . solueulalesollo ap

zL

o¡radse.r onrlep Á o^tlesn)e soluauja¡duLo: so1 .2.V.€.5.1

"'

;s ar¡ua onr¡ep Á o^tlesn)e soluaula¡dr_uo: so1

' ' ' o^tlep

zL

.1.V.t.9.1

/i o^tlesn)e soluau.¡alduo: so.]

.?.t.E.I

oletns ll '€ E E'L elr¡ ugr:rsod uo) so]ueurall .Z.t.S.!

OL

'

69

''''

89' 99...._. 99"

.

salueutultalap satolrel l.E.s.! ...loualut odLuetll.E.E.t

senrleteduo: sauooetaptsuol . L.Z.s.

I

lndice General 2.4.2.2. Funciones exclusivas del Perfekt.

.

2

L1L

2.4.2.3. Práteritum y/o Perfekt

t

2.4-3. El pluscuamperfecto 2.4.4. Elfuturo

1.... ...

124

... ...

120

2.4.5. Elfuturo ll

*

2.5.

EL KONJUNKTIV. .

........

121

t

LI\

121

2.5.1 . El Konjunktiv I simPle.

2.5.2.El Konjunktivll

2

simple

""""" "

...

2.5.3.Lasformascompuestas:Konjunktivlyll

2

122 123

125

7

' ' ' '127

¿x6-

"""""'127 " " " " "127 2.5.5.2. Usoexclusivodel Konjunktivll.. .. 2.5.5.3.UsoalternativodeKonjunktivlyll....' " "130

d

2.5.4. La perffrasis würde + infinitivo

2.5.5. Usosdel

Konjunktiv.

2.5.5.l.UsoexclusivodelKonjunktivl.-...

,rr a
¡a

'seun¡ ¡a 'oun[ ue 'apJe] el Jod

'otpo

sel e

'salelodual sauot)elal sel .2.t.0 [ sauolsalotd .seuolad ap saJquou uo) ,aq nz ^

L8V

¿uaqtstmz o

ulun?

:aL|ua

''''''. ¿uonosnx?:ap '......¿ltuotaq?:uo)

08? aLv

¿nz o

q2m,q,pq,/no

aLv

,uo?

:ua A e

saletol sauotJelal sel

LLV

srcvlrnf

Hrc

silvdrf

.I

t.o t

svAlVUVdnol slNorfvurcrsNo) .r.o t

Nrud

^ ualsung nzTua¡sun6nz (9¿t) uaqrsrMz :(9¿t) eqatlnz :(9¿r) :(gLV) e6K,4z

:(VLnl

nz:(t¿t) raprM :(t¿t) q)rllsaM

:(E¿?) ue6a^^

:(t¿r) puarqpM

:(ZLV) )o^

:(Z¿t)

uatlas uo^/¿uattasuo j([¿r) :(LLV) uo^ t([¿r) qleqra]un ilaMun i(o¿t) raiun :(O¿t) lalq)pabun :(69?) ualflM ... u]n :(69r) urn :(¿9?) raqn :(tgV) ztotl:(¿9t) qlrlpns :(99t) neis t(99t) ualras uo^,/ualrasuo^i6ualras

:(99r) lres :(Sgt) ru¡es :(S9r) stq)ar :(99r) q)Ilsg 1(99t) auqo :(Sgt) qleqraiun/qleqraqo :(r9r) .../qllprou :(r9r) ueqau 1(t9it) q)eu :(tgt) s¡o+]rLu :(Egr) a+llH :(Z9r) itu/alltqllu ilur :(Z9r) slo6upur :(Zgt) slqrars)u¡t :(19?) ]nel :([9r) s6uet :(Lgt) Uer) :(L9r) srrasuat

:(09t) qleqrauur :(09t) ualur.!ur 1(09r) aBlolur :(89r) ur :(gS?) ralurq :(8Et) q)rllq)rsurq :(¿St) raqleq :(¿9?) üeura6 :(99r) jaqnua6a6 :(99r) ua6a6 1(SSt) rn+1(SS?) puaqrardslua :(9Sr) 6uellua :(SSr) ua6a6lua :(rsr) q]Jnp :(tst) )uep :(ZSr) srq :(ZSr) uauurq :(ZSr) q}l6nzaq

:(tst)

suasuaf/slessa¡p

i([St)

s]¡asrap¡aq :(OSt) teq :(OE?) qtpqre0ne :(6W) )a}ne :(6W) sne

lPrauoDa)r'ul

lndice General

f2.

LOS ELEMENTOS SUBORbINANTES.,

'

""

'

"

''

510

12.1. DEFINICION Y CLAsEs 12.2. LAS CONJUNCIONES SI.JBORDINANTES

" '

12.2.1.Definiciónyclases. 12.2.2. La ubicación de las estructuras subordinadas

12.2.3. Significado y uso

conjuncionales

de las conjunciones subordinantes

(51s); als (514); als dass (516); als ob (518); als wenn

t-

,l/

(an)statt dass (51 8);

(an)statt

um

511 51 3

'

als

514 zu (518);

zu (51 9); auch wenn (5 1 9);

zu (520); auBer wenn (520);

@

@

cfu

@

(531 ); insoweit (als) (529); je (529); je nachdem (530); kaum dass (533); (ob) (532); oder (532); ob nachdem (531); nur dass

GU

@

cc

@

CD

(M

aqw c6

úñ

(537); sofern (538); so ... (auch) (536); so dass (537); sobald (540); sowie (540); solange (538); sooft (539); soviel (540); soweit

o¡mril

@

@mr

@

@

@

(549); wenn ... auch (547); wenngleich (548); wie (548); wie wenn

cf,m

@

(da) (5a9) wiewohl (549); wo (549); wo(hin)gegen (549); zumal

D

ü

550

dk

@

?50 550

mill f

]tu

um

zu (541); statt dass (540); statt . . zu (540); fotzdem (540); (542); wenn (543); (542); weil (541); wáhrend umso mehr/weniger als

RELATIVOS DefiniciónYclases

.

12.3. LOSELEMENTOS 12.3.1.

12.3.2. La ubicación de las oraciones de

"... " "

relativo uso

'

551 12-3.3. Los pronombres relativos: Formas, significado y (556) (555); wer welches der, die, das (551); was (554); welcher, welche,

uso -

""

12.3.4. Los adverbios relativos: Significado y da (557); weshalb/weswegen (557); wie (558); wo (558);

557

woher/wohin (559); womit, worüber, wovon, etc (559) 560

2.4.1 . Su uso enlas subordinadas interrogativas

12.4.2. Otros usos.

,r

560

LOS ELEMENTOS INTERROGATIVOS

1

561

.

12.5. CONSIDERACIONES COMPARATIVAS Y DIFICULTADES PRINCIPALES aunque: ¿obwohllwenn ..' auch o auch wennlselbst wenn? cómolcomo'. ¿wie,da,wenno als/als cuándo/cuando: ¿uann, uenn, als o hasta que.. ¿bis, als o

beuor'l

ob? ' ' '

562

.

562

'

wo?

" "

solange?

para quélpara que'. ¿wozulwofür, damit o als dass?

quélquey sus equivalenc¡as. . .

fNDtcEALFABETIGo

íruolc¡¡lpt¡Érlco

DE

DE

íNDICEALFABETTo DE

MATER|AS.,. ' '

PALABMs'.. ' '.

DlFlcuLTADEsEsPEcíFlcAs

@

b h{ü

"

''' ''

"

""



úú

Í]fi

fú[

nkL

ll͡]t

tlÍ: itifú

564

p

s65

d

p.s.

mr

m"fi

""

'

@u

ilil]]'

ill

"""""'ii '

gF

ir[6

564

567

"...,

0@

6

úú

DE TERMINoS GRAMATICALEST

CORRESPONDENCIASENALEMAN

ltu

ml

quiénlquien: ¿uer o derldieldas?

fNotc¡ A-r¡sÉrrco

Fgtrfit

fúl

úú

.

si. ¿ob o wenn?

rf

fiilrd

563

'

@!

rnnofuh

' '5i62

.

mientraslmientras que: ¿wlibrend o

It-



CA

(535); obgleich (534); obschon (534); obwohl (534); obzwar (535); wenn (536); selbst (535); seit(dem) ohne dass (535); ohne .. zu

2.4.

ñ

A'ÚT

c

ob

1

A

(523); damit (524); auRer ... zu (521); bevor (521); bis (523); da (528); insofern (als) (529); (527); indem dass (525); ehe (527); falls

auBer dass (520); auBer

,f\ ü-

Abreüit

f

ffitur'

d

m(m

@

lrdfi

trl

lfiitgt

ü ü

910

fl

gJll

lr4

srym

srl{

ffirlflr

Ít¡

5

'vii¡

'xiv

": " " " " " " "xxx

trr

MD

tns

ola[ns

ddrns

ouolg leuoslad aJquouoJd un aluerpeu opeztleal olafns

sesre^tp Jod 'sose)

uel

lerodura] l¿Duelsun).lr) oluau.ialdLuo)

'sepepueln)rued

reln6urs

P)r+tu6ts

'6uls

reln6urs

e olsandsod leltleu.iPt6

8ns

epeurproqns ern]lnrlsa

eJPd ezr|]n as serqplpd

sol un6as'sP!rn6urlsrp

u9r)larolur

ugrsardxa eun e olsendatuv

s

sod

oduel

ljér

o^rxallar arqurouoid U9DPJO el ap roualsod

'

,

lPrnld

'lnl¿

td

leuo¡)eJo srsalug.red lap aued erauud

z¿

lPuoDPro srsolugJed lap aued epunoas

U

ollnau

N

(osel) o^rleuruou

d

lernld

'ad

oldurafa rod

pou..l

lepour leDuelsunlr) oluat!aldu..rol

9opout

ouolp6tlqo lepoul leDuelsunlJt) olualrialduo] ourln)sPtll ourln)seul ouolpOtlqo le)ol leDuelsun)lD oluaualdulo

'lsel tl..l

qolol

su!

leluaurnJlsur ler)uelsunllt) oluaueldulol

l-Nt

oduel

Jol

le)ol leDue}sunllD olueualdLuo) ugDelo Pl ap lo¡Jalut

leurJ

u!+

let)uelsunllt) oluaualduol

I

(oset) o^tltua6

outuaL!art

.LUéI

r!p

leuor)la.rp lpr)uelsun)lt) oluautalduo)

tAoc

olueurujop e.¡npntlsa

+

ouruaura+

d)

leuoDtsodald oluaueldulo)

udf

o^rleltpaJd otuauald{!ol

C

(ose)) o^rlep

o^rsaf uof ler)uelsuntlt)

ouolg leuosed e.iquiouotd

uo)

oluaualdulol

9)

o^tltuaO oluaulaldl.llol

ulo)

o^rlelrurol ler)uelsun)lD oluaualdulol Un aluptpaui oppztleal o^rlep

oluaulaldulo)

o^tlep oluaualdulo) lPDUelsunflt) otuaualdulo)

ddc¡

c) fl

V)

o^rlesn)e oluaualdulol

ddvr

lesnel leDuelsun)lt) oluautaldL!o) ouolg leuostad aiqu.louold un aluetpau opeztieat o^rlesnle oluautalduol

K,

nel

V

(ose)) o^rlPsnlp

.LNV

oduel

l

oluaulalduol ugDero el ap loualue

soppzrlxlm souSts

so"tnlptaatqv

La Oración

t-.-14

-o-

BA-qr-g-N-

-

b) Formahnt verbo ocupa el

- ---

1.1. CONSIDERACIONES GENERALES pof un verbo conjugado y por los considera oración la estructura constituida como mínimo correcta' Aiuzgat gramaticalmente sea resultante complementos necesarios para que la expresión expresiones: siguientes po, .rtu definición, serían oraciones las Se

El primero s el conjunto de verbo o de un

und (y/ y aber que ocupa el p

ya que o son incorrectas Sramaticalmente por {altarles complementos necesarios o carecen de verbo conjugado:

Y no

1o serían las siguientes,

Nótese que

último

*w este

y compleias' Toda estructura que sólo Según su complejidad, las oraciones se dividen en simples de una estructura similar acompañada que vaya no .o.rrlng" un único verbo conjugado y simple: subordinada a ella, se considera una oración

r

sur

Sin embargc

obligatorio cu, contrario, su c detalladanent

se construyen En caso contrario, se trata de una oración compleia. Las oraciones complejas y t2'): t1" (véase 1"4', mediante coordinación y subordinación

ffi

Dada 'na or oracional que

I

es¡ructnras sul

prlncipal

1.2. T|POS BÁSICOS DE ORACIONES rasgos formales' Partiendo de su función comunicativa primaria, así como de determinados (1"2'2') y interrogativas (1.2.1'), enunciativas distinguen tres tipos básicos de oraciones:

se

exhortativas ('l'.2.3.1:

1.2.1 . Oraciones

enunciativas

algo' Su entonación es' a) Las oraciones enunciativas sirven fundamentalmente para constatar por regla general, descendente:

rI ¿l I

I-e

clm

colmci

!a ¡rngnr rlPrr dc formn oblil

¡I¡*o

rt¡lr

cn

I

I

¿l

l:l.iiri:.::::=

:u€Iuole ue ePeilef,seP Epenb ogre^ Iep Ieuosred €uroJ el e leuorrero olueruele un ep seru (errote8rlgo eturot ep sauorsef,o ua) reuodalue ep logedsa ue elsrxa enb pepqrqrsod e1 'elogedse e¡ f euerue¡e en8ual e1 ertue serJuoroJrp seledrlurrd se¡ ap eun efntrlsuof, ogre^ 1ap leuosrod EruroJ €l ap uglf,erolof, E'I

tsa

uo

as 'sel

:olunfuoc ns ue ?^rl€rf,unue uorJ€Jo e¡ ap re8n¡ opun8as 1o opuedn:o etlurluoJ Iedrf,uud ugrlero el op oqra^ ¡op ¡euosrad eruro' el oser Iel ua anb rsrrgN 'sepeurprogns sernlJnrtse o seuorJero ser¡e¡ ¡od o eun ¡od opetueserdar esrell€q epand .re8n¡ ¡erur¡d 1a ednoo anb ¡euorcero olueuela ¡a 'uorceurproqns eluerpau eprnJlsuoJ efelduroc e^rl€rJunue uorf,eJo Eun Epee

:erto ras opend ''g'g'g'I ua otueruep€lletop uoqrJf,sop os enb sa¡olcet sosJa^rp rod epeurru;elap 'elenuoc uorJerolof, ns 'or¡e¡tuo¡

ua-!

oseJ uE 'ouolg leuosrad erguouord un ¡od oprluaserda; EIIeq es olefns Ia opu€nr orrole8qgo elueruleeJ se olgs ',.uorsJalur,, oruof, elueruunuof, oprf,ouol 'ouaruoual alsa 'o8regura urg

olgs enl (otafns

IO Eos

:oqre^ Iep ¡euosrad Erurot el ep sondsep elueru€t€rperuur asref,olor elens orunln alse ou enb leuorcero oluauala un ¡od opednJo so Je8nl ¡ar¡¡r¡d Ie opuen¡ anb eselg¡

,((p) 'Z'S'f uerquel asee,t) re8nl ¡erurrd ¡e ednro anb Ie sgrrr urs rapererd uapand anb o¡ rod'saleuorcero sotuaruale ua,{n1r1suoc ou'(otad) raqe,( /Á/ pun 'a'd ouo¡'selueutprooc sauorf,unluoo se1 anb esargN'etsg ep eluerpuadap oluaruele un ep o ogJa^ ¡ep orueure¡duroJ un ¡eluase¡da¡ IB lEuorJunt peprun eun ue,{nlrlsuoc anb serqe¡ed ap otunfuoc 1e o ergeled el lel oluof, opuerpuetue '¡euorcero otualllele of,run un Jod op€dnf,o EIIBq es o.rarurrd 1g

.+}d5.É#;#iffi 1ep

:re8n¡ opun8as 1a ednro oqra,r puos;ed Eruro' el anb ep oqtreq Ie todeztnt¡etef, es p^rterf,unua uorJero €l'oluorul€rurog (q

ugl)ero el

La Oración

del elemento negativo' no son exclusivas otras diferencias, como p.e. la referente a la colocación et 1'2'4' de la oración enunciativa, por lo que se describen

primaria de la oración enunciativa es la de c) como se ha dicho, la función comunicativa y en determinadas situaciones comunicativas constatar algo. Sin embargo, al igual que en .spÁol, p'e'' en utilizarse' Puede funciones' puede cumplif otras con la entonación correspárr¿i.*. también una orden: lugar de una oración exhortativa (1"2'3'l para expresar

A este respec cuando el carác

oración interrq confirmada por

b) Un tipo eq denominades d como si de una interrogativa general También puede utilizarse, con entonación ascendente, de algo que se supone (debido a una (1..2.2.1..)se tratara' ."";;; se espera una confirmación información previa) o que sé acaba de constatar:

coniunción ode

c) Formalmo personal del ve

oracional:

oración enunciativa, también adopta Manteniendo la entonación descendente propia de la al final elementos como nicht wahr' nicht u oder' carácterinrerrogativo ri-ii"t "i"ñadir "*.rior' "i En tales casos' en la oración suele aparecer la separados mediante una coma en la lengua eicrita.

t

partí¡ula modal doch:

Iá pocibitida perrcnal del ve krguas, véa*

.

il

dl Endet€m crmpliq eotre(

1.2.2. Oraciones interrogativas resolver una duda o para Las oraciones interrogativas son utilizadas principalmefitepafa qn. sucede en español, en la lengua escrita informarse sobre algo que se ignora. A diferencia d" lo entre interrogativas generales y sólo se coloca un signo de inte"rrogación al final. Se distingue parciales.

1.2.2.1. Oraciones interrogativas generales

il ef

para indagar sobre la . a) Las oraciones inteffogativas generales se utilizan fundamentalmente ascendente y la entonación una general, por regla Muestran, se expresa. que ellas en validezde 1o

fespuestaqueseesperadelinterlocutoresja(sí)onein (no) ¡t ottaexpresiónequivalente(véase9')' hecho.de que la pregunta tenga a la posible respuesta, en alemán resulta relevante el negativo, la respuesta afirmativa no se carácterafirmativo o negativo. En caso de tener carácter

D.."."

(véase expresa mediante ja, sino por medio de doch

Uependieodod ercrite aFr¡eaer

9

'2'\:

Pormap

il

rtúricas- En t¡

trn las prqm

€n 8-l-

lrrr_ot¡i af Mediante

l

desc€rdFnte, s€

+i I

:uolf,EJo EI ap soluaueldluoJ sol op oun rod (leJeue8 EISaJ Jod 'elun8a¡d as .aluapuacsap uolJeuolue eun ueJlsanru eluaruleruJou anb ,salenred se¡rle8o¡¡alur seuorf,eJo se¡ aruerpay4¡ (e

solet)led se^tle6oJJalul souot)eJ o .z.z.z. asuea,r) selepotu

seln¡tred seperuell sel atueuodu¡r laded un ue8anl sef,rroler selun8erd

L

.(.9 uá se¡

ug

:elsandsa.r eun8uru ,peprleer ue ,e¡odse ou eluelgeq ,sosec solet ug .sef,rJoleJ 1a alueu¡e¡nd opnuau p uos sorp¡aua8 selun8a¡d se¡ enb eluenJ .rr r.,r", ."n ,r"q ,arred efo ro¿ i3 a 'a

:uolf,eJlruPe ep ouSrs un eP o uorceSo¡¡olut ep ou8rs un ap sepeuedu¡o¡e uooarede e1r¡sa en8uel e¡ ue 'ue'unuo-rd as enb uof, srs'Ju? ou¡oJ rse 'ole¡f,uoJ retJe.eJns ap opuerpuadaq Iep '(t'Z'l) p^ueuoqxa uorJpJo eun ap s¿rdo.¡d ser¡erur¡d ,..rorr,ro¡ ,"1 .se¡lo a¡lue trf¿*nl uapand uglg.uel sapraua8 seaDeso¡¡alur se1 'seirpecrunruoJ seuorJenrls sepeurrurarep ua (p $

:(V'Z.l aseal .sen8ue¡ sBgurP aJlue selsuaJetrp sejlo eP otcadsar) uetuole ue epeupf,sep (sand'epenb oqJe^ Iep ¡".rorrrj Brurot el (elueuer¡oleSrrqo sauorsero ua) rauodsod ep logedsa Ia aJeryo ann peprirqrsoo e1

i..N,iNffi€= olueuale un8uru rod eprpacard rr opuarpnd ou te8nl ¡arur¡d 1a erduars ednco oqre,r PruroJ BI enb ap olpeq Ia ¡od ezr¡alre¡ec es le.raua8 errueSo¡¡alur ,r!rr"ro e¡ .atuaur¡eurro,¡ (o

,rr?;j::j;

:(ou) uau o ,se¡a el. eJunu sa ou etrsandser e1 Qs) ug.(o)rapo ugrcunfuor e1 rod eprcnporlur E^rleurelle pun roualuoJ .rod sepezrralr"r"r'ir"ü,r¡,{srp sepeurwouep 'louedsa ue anb 1en3r 'uefnlpsuor ol seleraue3 serrrreSo¡¡erur ap oor¡oadsa odrr u¡ (q

se1

\aÉ,:tEÉ*=-

rpr'*f._l

sr'@

r u

'lP'F'*si .,.

:e[ eluPlPeur e?JIeú es P^IleIrrrIJ€ etsandse¡ e1 tolncolratur 1e rod €perurrJuoJ Ja^ EeseP as anb oltlrsod ¡el¡e¡ec 3P uolf,erplsuoJ eun e peprleer ra .1"nr.b. e^rre6orr.r.r, .rgii"ro e1 anb 1a ue ,etuern8rs ouroJ sos'J uA .orrBe8au ,r.rr*¡"ri s" er.robard €l ep re,erpr Ia ¡, op.r".r, a¡qtsod d et¡esalau sa olos q)op uol etsandse.r e¡ anb eruanc ue rauer anb,teg otcadsar arsa y u9r)PJO

el

1.2.3. Oracio

a) \fedianre l; lo que en ellas e modo verbal es

amplio, puede n elemen¡os léricr machen y tun b) Un caso especial 1o constituyen las interrogativas parciales con los verbos con el en coniunción características similares de (suceder) u otros (hacer),passier;n y geschehen en suceso por un o por una acción pregunta se casos (qué). Entales pronombre interrogativo WaS su totalidad:

una advertencia sucede en españ su aparición de1

¡ Géen 5b r*

¡ lfelgitr rnirl (r . t{a gut, b¡eÉ

.lfiadr dani{ . Fdr¡rprslf¡ü que la forma personal c) Formalmente, las interrogativas parciales se cafacterizan por el hecho de por un siempre ocupado halla primero se que el del verbo ocupa el segundo lugar, mientras la oración pregunte' que se por el elemento del carácter del elemento interrogativo. Dependiendo (véase 7'6'); 4'9'y interrogativos adverbios o puede hallarse iniroducida por: 1)pronombres 3) adverbios preposición; de una precedidos 2¡ pro.ro-b.es o adverbios interrogativos preposicionales interrogativos (véase 7.9.1.);4) sintagmas nominales encabezadospor un una determinante interfogativo (véase 4.9.);5) sintagmas como los anteriofes precedidos de por el adverbio precedidos gradación que admiten preposición; 6) adjetivos o adverbios interrogativo wie (cómo) (véase 7.6.):

(adeereocia) ihm d tco"lseiol

r Sdre¡rt

. KsEr e

mitun Be{:itít6r 5¡e Itlaáir¡ein G

b' Forrnalmen -:-nteriores. pror

L

:r:ic¿ción consi '¡ñ¿la-r

que la fo

:¿bimal. po.r el , --- -¡üor¡ - así ;',rdi;ionales. \

=:,r,r'ciacil-a [e r] :¡sul-r¿ e¡-i,ien¡¿ .i. l¿ tbrma

'ie;,

-:Cicarir-o ¡ é¿* Como diferencia principal entre ambas lenguas destaca, entre otras comunes a los demás tipos de oraciones (véase'1..2.4.), lareferentealacolocacióndelaformapersonaldelverbo.Suubicación en el segundo lugar no constituye en español una nofma fija, siendo incluso imposible en determinadas ocasiones, mientras que en alemán es obligatoria:

.DrErHefreb r.le{ztrxs-l

erü

ksrrnsL

.ll$erul Seirger

ftsüñilrric

E:: c¿sos cocrc 1,r que 1a tor

;o: d) Al igual que las interrogativas generales, las parciales también pueden tener un caráctet mefamente retórico:

;tr:lir.r¡to:

¡}lhnn Se¡gnr

ErdenSesi (véanse En las preguntas retóricas juegan un papel importante las llamadas partículas modales en 8.).

6: !

ns ue e^Ileuoqxa uorr¿ro el ue re8nl rerral rednro e esed oqre^ lo Iep Ieuosred errrrot 'uuep oar¡elauor oluaruela .recarede opand .,r*rr1g, ¡e ledrcurrd.rgrolro

"1'r.

el;T:i';:l

Ie oruof, soseJ uA

ugp ap so

.

eP otueserd IeP sel

uor elueueuald ueprrurof, alsg ap se.,,roJ ,", ,0"";ljrr'"fit:i^}.lff'"P# or¿ro, ,orro"rá¿*,

f lernJd 1ap euosrad e¡arur¡d el ep soser rot .r. o^Ileuoqxo eluatueleu rel.ereJ Ia 'aluelsgo e1

onb ern¡rnnsa elusrlü

e1



erdope

1ip or., ¡a .rod e¡uaprira erlnso¡ '(re3n1 opunSas.ro Lp"e.,t.ror ogrel) errr¡ercunua BI oila uor anb ase¡o¡ .sareuo'rpuoJ

uorJ'ro

"rrir"rro,r*a selelJuelsunJrrc so¡uaureldurof, ep uorf,unt uo sepeurpJoqns sauorJeJo ¡od oruoc se,(otoqo) unu d selerodruel 1z1a[ solqre^P, so1 rod '(said/satuolua¡ uuáp1",rorrrp,ro, orqre^p' 1a rod ,pnrrqeq soueru o s'rü ersueru ap 'eprpacord esrBlleq apend ugrqure, oqrrn e.',roJ BI onb re¡euas 1rp'1".rorrro anb leq 'selr¡e¡roqxe sauorf,eJo sBI ap orJolrur¡ep f orr¡s¡rarr"r", oar", un ernlrrsuo¡ ugrJ'Jrgn erJrrp uerq 15 reSn¡ ¡erur¡d Ie ue ogra^ 1ap leuosrad eurroJ er op uorrproroJ e1 rod ,salorralue solduofa sol uo 3^ as otuoJ 'uezttal)ete¡ os o¡rre¡adrur ap .a.rorr"ro sel .aluaruletu.ro¿ (q

u-oFE

¡euosred

i opuarpuedap ,¡eur¡

p u-orrerrrupe

#r,fi":.JJii$:Tff:;1,:i:'#J:i"Tl,?11¡'¡;;i,:Ji,l:

onb o1 ap Blf,uoJatrp 'uo,rf,EJrp', o uorf,Jnüsur eun o uorJerr^rrr Eun .ofesuo¡ v un .ÉrJuauo^pe eun 'uo'rqrqord eun 'osru¡¡ad un ,o8on¡ on ,,rrpro'r.r. ap .ele.rcuol rgrr",ror.ra e1 f socrxe¡ solue.,,ele sopeulluJelaP ap e'uese'd el 'olxoluor Ja 'opezqrrn oqrrn 1, un8as .es.¡elen opand ,orldtue oPlluos un ue ('uolf,euorJxe' oulturgl Je oPuelPuelug'('9'z"se9n¡'.ep uo opealdtua opo..' leqra^ Ie olsg sa enb olsand 'o¡rle¡edrur tp .t9tq*"1 .r",rr*o,rap es souorJ'Jo selsE .esardxe se¡o ua anb o¡ reztleeJ E Joln)olJelul ns B JIJnpuI epuale'rd aruelqerl Ia 'serrr¡e¡roqxe souorf,eJo sel eluerpaw (e

oArleradu! ap o senlleyoqxe sauo!)e,O ugr)PJO

.E

tI:

O*X

IJ IXI

u

Z.l

el

La Oración

Por otra parte, las oraciones exhortativas son las únicas en las que el equivalente oracional bitte (por fauor)puede'ocupar el primer lugar sin ser separado mediante una coma (véase 9.3. (b)):

a) El Koni pronombre

r

cocina, encu

srbiuntivo Por supuesto, la forma personal del verbo también puede hallarse precedida de coniunciones coordinantes como und (y) y aber (pero), ya que estas no constituyen elementos oracionales (véase 11.2.1..):

e

tb-Lxdl

btEl pani milfuar:

Nótese que en español no es infrecuente que la forma personal del verbo se encuentre precedida, de forma facultativa u obligatoria, por elementos distintos a los que se acaban de describir, lo cual no es posible en alemán:

cl I-a roz inFnitivo pr

c) Por otra parte, cabe destacar que la lengua alemana no distingue, como 1o hace la española, entre exhortaciones afirmativas y negativas. Mientras que en español se recurre obligatoriamente al presente de subjuntivo en las exhortaciones de carácter negativo, en alemán se usa en ambos casos

d¡ [l inñn mrrnrisdos I

el imperativo:

ffiffi Tbmhien

ffi@¡I d) Las oraciones de imperativo son, si dejamos de lado las posibilidades de elisión que ofrece la coordinación (véase 11.1.2.), las únicas en las que puede faltar el sujeto pronominal. En la primera persona del plural, así como en la forma de cortesía (singular y plural), su presencia es obligatoria:

s

fll tu

ff

Seü¡ocn c

pm[og*,ffi

Sin embargo, cuando se trata de segundas personas, el pronombre personal no debe apafecer, a menos que se pretenda enfatizarlo respecto de una posible alternativa. Nótese que en este último caso, el pronombre también aparece sistemáticamente en español:

t

qi]i

Orssid

t

iihrmúTtñsft

ffill

En caso de aparecer, el sujeto, que en estas oraciones siempre es pronominal, debe colocarse inmediatamente después de la forma personal del verbo o de la partícula modal doch.

y'

1.2.3.1. Fórmulas alternativas al imperativo en la exhortación directa

Al igual que sucede en español, el imperativo no es la única posibilidad que posee la lengua para la expresión de exhortaciones directas. Como se verá a través de los ejemplos, a menudo las diversas posibilidades son idénticas en ambas lenguas. De entre estas posibilidades cabe destacar las siguientes: nl -l I

0noafo¡r

redai miiMiqmrurn

I I I

-l b¡

a a

a a :UAP]O^^ JEIIIXNE

o olrtetrpur ap atueserd Iep eldurrs II ^rr{unluo) p I (npod) uauUq) ep oldr.urs JI ^rt{unfuo) Ia P'Qalanb) ualloM ap o^IlErIpuI ap eluosard IO uof, se^rteSorralul elueruleruro; seuorrero (J

:=ul€j5|r{rf-i:qr![Ée üqF¡'ap¡Flq

=

=:::i$a€::ul

.

l=€josÉe6:€{ ¡

:o rlef,rPur ep oJnlnJ o oluasa¡d uo oqJe^ 1a uoc se,rrleSoJJelur o se^rterJunue eluouleruJoJ sauorcerg (a

:seluelel elueuppeweJxa ¡eraua8 o1 rod usllnser BInIr¡Jot elso oluslPetü sepesardxa seuolf,elJoqxa sel 'sarorJatuB sol oluotr soseJ ue o^lES ,::,,.:.:=, '

at.úp

fZ

':.7 nej-+od.@[email protected] .

yiA f6, o lrp::¿ ¡ ai@ó q :'@f,sa¿!, e

I

:o,rrlunlgns ep aluesaJd 1e o o.trle.radurr ¡e lereuaS e13ar.rod aJrnJeJ e¡ouedsa en8ual e1 enb so¡ ue sosef, ua olxetuol atse ep eranJ esn as ugrqruel

Z,

.,

,¡.,::

¡rosn ap satup 'rli'il:-i;.¡,,:

"

ro118y!. ,.

":,;pa4@a@1daígt.

..:=_

-.=

Íüle1¡lltps r.pnpJQa! Jo¡\ r .== iu€p¡r,€+e¡,,,.!i!p¡rt*,iq:¡¡r¡. s

:osn ap seuorJJnJlsur ua o sorr¡qnd soperf,unua ue '¡ouedsa ua anb pn8r ¡e tezqrln elens as 'e,rrsn¡rxa €ruJot op ou enbune 'anb (o.Lrlrur¡ur 1g (p

':.- ,=' .,',-¡'"

I

.fulo@4t¡t op'V!.

Ie rezrlrtn alens es ¡ouedsa ua anb sol ua soseJ

:'?

=

JE

,.','':garÉ*e*€-iuEialqiseñ'¡ir$ ra*1. :p uonrsoda¡d el ep oprpaterd o,r.rtrur¡ur ua.(o¡rtecrpur ep atuasard) eirrsed zo,r e1 (t

,=. ,t!,?u'rÉL,'

'-i,,:..',r'.;,:i¡rii$ilt$!i$,ff€:r¡*[email protected]=t.r

'iriü'i''|i.::r

r'

=

'

.==

I

._, i_uip"q,,Ftf6illls.x

,

= :retlIIur

orrqug Ie Epprrlürl atuau¡ecrtre¡d €]ler{ es uorf,unt elsa ua osn o,{n¡ ernttnJtse 'mcyzn ap sqmb sap asuaugj c

,J¡ ordrcrrred 19 (q

¡q¡ f;E{lt{pF¡¡¡PhI

.

' ¡

:¡ouedse olrlunfqns op elueserd 1ap ¡ern1d lap o re¡n8urs 1ap euos.rad EJaJJal el ue erJuepuodsa¡¡oc ns eJluenJue 'pur)ol ap sptef,al e aluaurledrcurrd epelnuq ,,( ¡enrrqeq otod ,e¡nltn¡tse elsg .uelu oprurtopur arqurouord Ia uof, oluaruetuare¡ard'soprur¡apur sotafns uor reln8urs ¡ap euosrad ererrel ua 1 art4unfuo) Ig (e ugDeio Pl

La Oración

g) Oraciones formalmente enunciativas con el Konjunktiv II de mógen o haben. Si se usa este es obligatorio añadir el adverbio gern, lo cual no es necesario en el caso de mógen:

último,

rHerrober;ichr*óchtefger¡}nocheinB'ierl'.o¡{a7n4revo,queri7aatrae.eruezq,!... t ¡Camareto, quercía otra aerucza!'. r Hen Oberi ich hátte gern noch éin Bier!. :

r .--:. ,: -:*!



-

L

rfldtnrlbdcülrnr,n :

rmu4úur

-ilüqÉr

h) Oraciones formalmente enunciativas con el presente de indicativo de haben o sein y un

infinitivo con zu:

zu'gehorchen! . ' ' r D,as ist-heutq zu Frt.gdignn! ,, ,';, .. i

Du

hast

'11

t ¡lienes q14.e/Debq obedecer!

':

o ¡f,sta h*1t que tewninailo'hoy!

.1

Comparada con su equivalente semántico constituido por una perífrasis con el verbo modal müssen (véase (i)), esta fórmula resulta en extremo categórica.

i) Oraciones formalmente enunciativas con el presente de indicativo de los verbos modales dürfen, kónnen, müssen y sollen:

:, .,

¡,Dasdarfst du nlÉh! machenl,

.

.,

:

r:Sie :kónnen.u nb-esoigt sein. l/r/ r.werden ans i

'um álles,kürnmér'n.'

,. :. ,

gehen!' stóren! ,

.,.Du

muist

jelz,t sofoft

..Du

sollit

ihñ nieht

,,-

Ncsofrós

- .:

rhüü: ffim"

-b-iÉ "

l:'r

Ir*

-bh"ru

-'Wrumr$d -ffirffiIffifll

¡No éebeslpued.es,haeer estol', P,uedé estat tFanquilo,

.l ': i:-

.:: tr-r)

'

rt-as

ocuparemos de todo.

t

,:

.

,,

¡Dgbés i,rte'alinra.misuo! . . ¡No le malestesll¡Que,no'úe nralestes!

La variante con sollen se utiliza, al igual que la expresión correspondiente con que eÍ el español coloquial, cuando no es la primera vez que se realiza la exhortación. En realidad equivale a una exhortación expresada en discurso indirecto (véase 2.6.2.1.. (b.1.)):

1Z4 C.mffiú i,- -:.:--:; :: :-i:'r fi

1"1

L

ill:lti{ Iiltl',

" -11

,:il

1,1 ü

r[ !.1:i*:"-]if- :'T

.

Du sollst ihn nicht stóren, habe ich dir

gesagtl t ¡Que no le molestes, te he dicho!

.'lch fiabe dir sehoh tzusendmal gesagl dasr dú ihn nicht stóren sollst!

..,:

¡Ya te.he áichl-a mil ueees que no le ma.Iestes!

i ir:':.r "llrfl:fiit fillllilF*n

Sollen aparece, por otra parte, en los mandamientos.de la fe cristiana, en los que la lengua española utiliza el futuro de indicativo:

iflll

I |if tjtii.-tt-rr: ll¡,r.l1 q T."i,

ü;

-fhr

rikrmnmmma¡¡

e Du

soll*!

Vater u¡d,Mutter r Ou'sollgt niéht tóten: - , ii'r

ehren.,

: Iti:nrdrása ta-,paá7e y',a tw mdtlre. t No matarás.

.t

'.: 'r' l i ij . : = '

üüilfullmilEm rl5:u¡H

j) Oraciones formalmente enunciativas con el Konjunktiv II de los verbos modales sollen, kónnen y müssen. La diferencia entre el presente de indicativo y el Konjunktiv II en el caso de sollen estriba en el hecho de que mediante el primero (véase el apartado anterior) se expresa siempre una orden, mientras que el segundo se utiliza para dar un consejo:

r

Du

¡sllt€st

zum ArzLqeh:en, weffii du,:so

(opfschmenen hast.'

sft ':: r fi¿$sví4s ', minwdo

r .Fas *ón-hte f dUi¡,[Jc'h afiein:f¡aehenl;r: r,;:1, r . Du riiüs*esterstrm¿f:ltatleniJih i*neñ.

=

¡.: :1.

ir al *édíco si tedwete tan 1a...

a :,

cat¡eza...

t ¡E*tb' wr,nbién:fi o&,íu:s * ¿cerlo': sd6l''': ,

P r*n ei,a.. t eqdf la.s, qu e

¡tbr eOd er

i'.i.r

ati qno,

_."ü1 +,..!l:lt"r:,,1 ¡fd, ú|"F¡üJ;,

:"T .rr'

" i :"t:-li " l'f""'i't., , rri'1 !a' l L;

,i,i

ItLfl:

u:J.iü

üllfrhhb6 .'ltldüum¡m¡ r'krunmhmfu

:('S'S'I 'salpláp seru ered ,eseel) ugrJero ap odr¡ un8as epuodsarroc ¡e a¡ anb reSn¡ ednoo epeSnfuoc Pur¡oJ el anb se;rueru '1eur¡ ¡a es elrurJur o ¡euosrad ou ¡e "roio, eruroJ ?l'uetue¡e uE 'selunf uef,arede e¡du¡ars lEgre^ srs'¡rrad eun ep saupd seilogedsa ug '¡etnbo¡oo afen8uel

1e

uaoauauad '(ol)

q>lleuosrad arqurouord

1q

Ie aprTa es anb se¡ ua,(optn1as

ua o$!l g'ro1sg) 6r¡art ¡ro10s utg o (opmgas ua oSua¡) q:la¡6 au:ulo¡¡ od¡r 1ap

r.rror.rrd*, ,"1

;

.E.Z.f

:((p) asegr) o re¡n8urs ¡ern1d ¡ap 1op euosrad eptm8es Eun eos olafns Ia anb sel ue se^rleuogxe seuorJ¿Jo sel ue otdacxe .a¡druers asrernr¡dxa aq"p osnlJur a apand es logeasa uE 1e

u-PIuelP

ug 'lBulruouo¡d olafns

Ie eluaurJentlqell

rIpIIe elans

es

:¡en8r rod uoIJeJo ap sodr¡ soJl sol e 'eprpaur Jouau¡ o ¡ofeu ua .uelra¡e anb senSue¡ sequP oJlue seIf,uáJeJIP aP e¡ras eun uauodxa * .r9n".rorr.rof, .oqre^ V 1ap ¡euosred eurro¡ el ep uorf,erolot el uo elleq as e¡ogedsa e1 f uueurele en8uol el eüue seleluau¡epunJ serJuere¡rp s¿l ep eun enb o¡sr¡ eq es seuorJero ep sof,rsgq sodn sa¡l sol ep-oun ep€, ap,rgrrdrrcrap

"¡.rj se^llereduo) seuopeJaplsuo) .n z. I

f

:secrldlla sauoncnrlsuo3 (ru

:(r) ua BpelueruoJ e^npu¡elF el ua ercuepuodsarror ns eJruanf,ue ap aluasard + anb,, e¡ogedsa EmlJn¡lsa r¡ rrrb ,r"rg¡ .o^rreJrpu ,,oarlrmfqns ep oluaserd ua oq¡e^ ¡e uoc d ssep rod seprJnpo4rfi sepEISrB seppurproqns sauorJBJO (l

ep odrr ¡a erro¡dxe eruroJ aP ese¡dxa alueunuop EI ep ogra^ ¡a anb se¡ ua sefeldtuor

:uorJeuoqxa

seuorcrr.

(1

u9r)ero el

La Oración

.

En el caso de los verbos separables (2.L2.1 es el prefijo el que se coloca al final:

*at mir ni

Er

e lch

hakes r

. kh,haknb . x. ¡ch l:aksa e

lti€er*ro

helfe* r¡mllte

c) En español, el elemento de negación ao siempre debe preceder a la forma personal del verbo. En principio, en alemán esto no es posible:

. Er l¡a! n*is

Cuando el el aParece como I

forma posiriva:

Únicamente en las oraciones enunciativas y cuando la negación se refiere a un elemento oracional en concreto, cuya alternativa se especifica a continuación, cabe la posibilidad de que ambos se coloquen delante de la forma personal del verbo:

¡

.l{krraldf¡á r lüat¿iem¿¡ 5i aparecen c ¿Parece como

t

.l$ kbesoe A veces, la alternativa resulta evidente, por lo que no hace falta especificarla:

5i no aparece s;empre se conl

¿Faree en su lr

¡iffiemardiKe En cuanto al uso de nicht o de kein- en la negación, véase "no: ¿...?" en7.1'0. d) En español pueden coexistir en la oración diversos elementos negativos. En alemán, en cambio, sólo puede realizarse uno de ellos. A este respecto hay que tener en cuenta las siguientes normas: d.1) Si la oración española contiene, además del no, un único elemento negativo adicional, último el único que aparece en la oración alemana correspondiente:

es siempre este

gEsagt-

.ldr

habe rúe¡¡

Se

listan a cor

m equivalencia nnrgendu¡otrúrgl

ffrirftb

nnrnadlke¡rnr

ilóniót

¡drkdri-

Fn cuanto al r nei-¡aS..j=en-.

e En cpañol. :rp'rcsentados cn sLlmrne¡¡6;

d.2) Si la oración española contiene diversos elementos negativos distintos al no, independientemente de que éste se halle rcaIízado, en la correspondiente oración alemana únicamente aparece como tal uno de ellos. Por regla general, cuando en la oración española se halla presente un elemento negativo temporal o local, es éste el que en alemán aparece como tal, mientras que los demás aparecen en su versión positiva:

oÉeR fnrr ¡üldd¡deis rk¡r¡rffi

Fn .rranto a l¿ rernesenado por

12i t

'(q) 'Z't'Z'V'l asua,r 'epeurproqns E.rnlrnrtsa Eun rod opetuasardar elleq es o^IlesnJe oluauralduor ¡a anb ua sosef, sol ua,{nlrtsuoc anb uor¡de¡xo el e oluenf, uA

., ¿tt&:.a'W,ssyarc!

a1

au.áugnb

¿er{lbtl¿ tfl t orau!? F o?p?

..:r,

'

¿e.¿!.

soq a7?

i'if,|r,' tot'ioa,oJ ol.a,tquq,l

a19a

¿

.

,

:: é:ua9a6 ¡llr¡ g{liu ss np isuue¡ uJFJp¡!1\ r ¿uaqaba6 pleg sep Ja¡¡nW teulep np ]sefl o

. :'.

v.

:qn euuai $uslrti uasale

o

:otueIUale

otrIun un salretuasardar apand o¡os 'uerua¡e u[ 'alqop €prl¡ed ¡od uor¡e¡o e1 ua sope]uasarda: esrelleq uapand (o,rrrep .( o.r,¡esnce) otterrpur e otrarlp sotueuralduroc so1 ,logedse ug (e I

'0I.L

ue

..

¿(sleur)aru

o (sleu)at? :pcullu,, uerquet aspe¡ '0I.¿ ue ,,¿"'? :ou,, asea,r '-g¡¿¡ op o ]q)tu ep osn Ie olupnr uA

' i

uatqraq - ocodu,mj u?lquq - ocodtuptr

Lltne

qlne

ounfu n¡uatnE1o - oun&utu¡atpou

, o1.l1s

Jaula/pueulaf

- orlrs

:Ula) Lllne ]qllu qlnP JéUlol/pUeuaru

se^Ale

o37o - opou

uy37a ua

onnpuaOlr

uyt&utu ua

slqltu

arlp

:ialppu p pppu

aq a/ oN

'16eso6

o

'l

spua6rrqonnpue6tru

:e¡rlrsod ercuale,rrnba d sa¡ot¡alue seturou se¡ rod soPetrete sorrre8au sotueruelo salednurrd sol uorrenuuuo) e uetsrT

".

serúla uspueuslu aQell

ns

aS

{ll r

't6psa6 tasa:

ap ppou aoPtP pq

au atpvl,[

uo^ep se^ le

o

llu

]eq Jaule)/puPu.Iatlrl

o

:¿,rrlrsod aruJoJ ns ua ara¡ede sgsoJ p oprJOJeJ ¡a anb serluatur ,¡euos.rad otuau¡ala Ie o¡rle8eu ua atuauJetrrun elJar^uof, as a¡druars Eugruale 11 ue 'e¡ouedsa uortrero EI uo lelol o lerodrual o¡rte8eu otuetuale un8uru aterede ou 15 'oz1ts u7t8wu"ua:rlga osoz

anb ¡a oraurrrd

1a

pun otstn aQ ozunltl

arptu

otst/r eq o¡

'opou oiltlp

o

'ueqasao

t leroduar o¡re'au

sa'1ero¡oro

¿ottts uyt&atu ua

'

o¡¡i r

atpoN

o!.¿qp¿!

o^ pua6¡! 3!u sp^^la os aQp{

orua..,ara

r.pl o

"..fffrtJ:":il:l::ffji1rt" leH.

¿uaqasao onñpua6¡! uqt pueluelu 'l6esa6 semla ollpr1 pueua!fi

.

{

I€U

r

:e,trlrsod eruro-¡

e¡ uerdope'sa¡ero¡ f sa¡erodural sol a^rsnlJur ,sorto so1 anb se¡tuanu ,ueua¡e ue let oruoJ e¡o¡ede o¡dtuars ,uortrp¡o e1 ep orafns ¡a afn¡rtsuor atpou oxfelerr otuaruele Ie opuen^¡

anb

1a arsg sa

,

'arppu. F

:

t

,

t

pFtu opn\rSa* oq sryanlTg

' : :

'apOpnío

&tarsttrb anb alpgaa g#t¿o?ua'ot¡ts uEButu

ug

,'lIuaqlsa6 se¡,qa u¡epueryef,sJu l:q

rl .

rüqr ,*p .uapueurer ra or-;"Jfi1-":?.[J . ,: ' '1q)euü6 alu q)nü 5é aqsq t.|)l . :. : 'ueqasa6 sü|g üfu aqeq t{)l .

'. ': : : lQ?44& ahPz¿í,aq-oltladratol:oÁ t .. f . : .:. , :g&n8141A.,O61n:Aq,Sg'l4,tp{. : , , : 'afpota.p p?t¿nü op?|r^o? aÉt o{as oN . '. a. . . ,: a:.:trybrr opupSat au't ocaln¡\ t

:

,

lqgzra u¡aFuEtüár 3lu

-

a,4.,¡

qll

5ü aqeq

'})UirllsaS g3/wéá$r itu.l |prl Jl

.

"f

r I

u9r)ero Pl

La Oración

f .3. LAs PARTES DE LA ORACIÓN

1.3.2. Lol

La oración consta de las siguientes partes: a) el predicado, constituido Por un verbo o por un complejo verbal, b) los complementos inmediatos del verbo que constituye el predicado o complementos de primer grado y c) los complementos mediatos del mismo o complementos de segundo grado.

Son comf elementos c

1.3.1. El predicado como núcleo de la oración

En el eien del verbo, cr preposicioni di¡ectamentr complement

a) El predicado, representado siempre por nn verbo o un complejo verbal, constituye el núcleo de la oración del que dependen de forma inmediata o mediata los demás elementos (véase 1.3.2.). Como tal núcleo, el predicado puede aparecer en forma simple o compleia. Se entiende por

predicado simple el que se halla constituido por una única forma verbal y por predicado complejo o complejo verbal el que se halla constituido por más de una forma verbal:

res¡rectivamt

1.3.2.1. Et

:

a) El suletr

b) El predicado complejo o compleio verbal se halla siempre constituido por una forma conjugada que actúa a modo de auxiliar y por una o más formas no conjugables (infinitivo y participio II), cuya combinación funciona en coniunto como Io haría un solo verbo:

(váse (d)en de esta ríltim

K

b) Se prqr

n

interrogativo por determin

Véase 1.5.5. por lo que respecta a la ubicación de las partes del predicado.

La forma conjugada la pueden constituir principalmente: b.1) Los verbos haben, sein y werden como auxiliares en la formación de los tiempos verbales compuestos (2.3.4.,2.3.5.y 2.3.6.) o de la voz pasiva (2.7.1-y 2-7-2-l:

b.2) Un verbo modal (2.1,5.) o de modalidad (2.1.6.), con los que aparecen, respectivamente, un infinitivo sin zu y un infinitivo con zu:

c) El sufeto preposicional

T

d) Con alep alxr¡eae en aq

t

e) El suicto,

c) En los predicados simples, el verbo conjugado es siempre al mismo tiempo el verbo principal, verbo que fija los complementos que pueden o deben aparecer en la oración. En cambio, en los predicados compleios, el verbo principal lo constituye la forma no coniugada o, caso de haber varias, una de ellas.

es decir, el

il

0 En ocas¡o

mcorda¡cia-

14i ¡

I

:sosp) seluarn8rs sol uorcuaur .BrJuBpJoJuoJ uef,aJeW Jercadse eqJrp e olu'nf, ue sepnp 'ororns ,uersrxe seuors'ro Jap uorrnlrtsuoJ el p oprqap uE (, a a

:uorf,€ro e¡ ap ope8nfuor ogra^

IO

iir

'o a

uoJ ororunu.,{ euos¡ad ua pprenf,uof, orafns 1g (e

1,.€=i-:,,,,

.,.=a

l.,qr¡,r*@.

1.

,((e).¿t'Z eseel) o^rtpsnte

ua e¡a.¡ede ouJrll! alse ap olefns Ie ,nz urs oarlrur¡ur un eluÉrporu sopetuaura¡druor soqre^ soun8¡e uof, (p

'a

,:a

:(t'v'\r

ua ..¿"'? "" tod, asearr) earsed zo^ BI uo uon ¡od erueruunruoJ oprf,npoJrur leuonrsodard oluarualdruoc un ua 'esa¡dxa as ls 'or¡al^uof, es e^rlf,e zo^ ue uo'eJo pr ep orafns (C 1E

"ai::á;

:it

¿we@;@sfiÉ.

Ptt:€E@.

t(I.6.V ua asuee,r) so¡rle8o¡¡elur salueurruJalap rod soP€zegeJuo o^rleunuou ue selpuru¡ou seru8elurs eluerpeu oruoJ rse ,o,rrlBurruou ue so,ille8o¡.¡alur sarqruouo.rd sorlo ep orpau rod '(?nb) se*o (ug1nb) ra^ eru'rpaur ¡a rod erunSard a5 (q

t(llZ-r.l

aseo,L,pepr1rqrsod erurr¡r,r else ap

o¡cadsa¡) PPeulProqns ernlJnrtse Bun ep orpaur rod'eqec rs;o'lrr.rorro.rxe e oluenf, ue (p) aseal) o^Ileurtuou ue soJPulluouord o so¡euruou seru8e¡uts áluerperu ope]uasorda.r aca¡ede olarrrs'¡g

1e

o¡a[ns E.t'Z-E

'uaqr'sep

as

o¡rafpe

1ap

d a.rgtuou 1ep soruaue¡duroc

L

saledrcuJ.:{.:ril*T1Tfi:i;*:i

sol ueqlJf,sap as saluarn8ls sopeuede sol ug 'aq)ns argruou le ours 'oqral ¡e erue..,pl,aJrp .relueruelduor ou Ie oper8 opun8as ep oluaruald*or.r.,.,{rrrrr,.or'prl) ulap q:eu leuorcrsodard

aP

eur8eluts ¡a 'otqurer ug 'ope:3 ¡eu¡l¡d ap olueu¡alduoJ un rse opue,(n1rlsuoo ,oqre,r 1ap alurluBlrerlp epuedap put) uap qteu aq)ns atp Ipurruou eru8erurslo opot .¡or¡alue olduela ¡a ug

,.::7:i#,?4t>r

'aqa@,,. sorro ap ou

I

lR,ur€

:orrr¡alpe o eJqruou otuof, salel.sopetuoualduoc Ie res Ia ap saredeJ soluauale oqra,r Iap etuoruErJarrp uapuadep anb so¡ operS raurr.rd ap soruerualdruoJ uos

oper6 rauud ep solueuelduo) so.l .Z.E.l u9r)eio Pl

b,SeF

halla representado por una indicación de cantidad (concreta o lo cuantificado en plural, el verbo conjugado aparece de indefinida) en singular seguida mayormente en singular, aunque también cabe el uso del plural:

f.1) Cuando el sujeto

se

.

interrog: determi¡

.Uen]

TJn''Éi{¿i.á .¡nanutnas {a4,{41euestan dús

f/trtÍfé*É:i:::.:,:

,',ta,li¡ fun

tos

ci o na b a / fun

. W6b

l

eftldr

a?araAi?i4

c io

na b an..

\-ea-

El uso del plural queda prácticamente descartado cuando las palabras Ktlo (kilo), Pfund (medio kilo) y simllares no se hallan complementadas mediante una aposición' como en el ejemplo anterior, sino mediante un genitivo partitivo (véase 3.5.6.6.):

.

ein *+i6.Aieser Apfel nq#¡we¡ *ur¡. .-

.

I 00,

.

Kilá-dnd/iit ztr:viel-=:,.',

L0A kíl'os::jilnles

deffiasia¿lé.-.:..

,:':j

Si a dicha indicación de cantidad le sigue lo cuantificado en singular, el verbo aparece casi

siempre en plural:

.

Zwelt4il

.f,t seLle

,at+i$-éli-

= . Dos kilriF:&.,earne son ó&i&

neutro das (eso/esto):

ñfi.$l

,,.

.

ES¡O

SOr¡,le@AS.

genidro En 1-3. ¡iemplos

d ia

El

.-
uqrs ((,to1soq) uaq)rar '(npacns¡nóod/ uararssed '(ua1q e u¿ssed'(asn2,tan) unqeu ,4t,r;¡o* ,17orj mqcm '(topvtSosap) uallelssil.u ,(,t1) ua6at1,@atq n\os) ua¡rn¡6 ((npatns) uaqaq:sa6 ,(tolsoq) ua6nua6 '(totSoyuatq qos) ua6u¡a6'(.racaualtaQ) uaroqa6 ,(,to1sn7) ua¡¡e1a6 ,eapuoQsa,uoe) uarqnqeo I

L{

I

'(tpllpJ) uap4a¡'(asnptr4o) ua¡epua'(aluatu pl p rruan'asnltn)o) ualleluta .(nntas) uauarp,(topanb) ueqralq '(soluauqo - uatq ntuas)

ue Ieuruouord eas ograrr

1a

uauuo)oq

,(u91cua1o o7 ,totuofl uallp#ne

u

u

'(ttl, '(tp

,(asncang) ulauqp

:EJlo EI ua ou f en8ua¡ eun anb ap peprrgrsod el opel ap opuelap ,louedsa ua oruoJ ueuorcung (e

o^¡lep oluaulalduo) Á otafns .9.?.€'t

'(rpl '( t

u

i$;tlip'É

ü1¡4b5r'{.üe$ilHf

.

u=@n|..,@ulJ:fu.

q,É{s'

,¡¡-$1fi:r;','"-

-

/

.

ulapu

'(t

oruerua¡duroc un.¡aoa¡ede apand uarqurpr soru'1.,r sop sor .ro, .r".r'oorltJÍ.J,1:jil"i:1T.li.-iJ:: un ua8r¡ salouedsa salualearnba sofnc ,uazroLllqrs f ua¿:n[,u¡e¡a soq.ra,r so.I (t.q

'JD

ugr)elo el

La Oración

en el

futt

(tener

1.3.4.9. Sujeto y complemento gen¡tivo a) Con los verbos que conforman este plano oracional, el complemento genitivo se suele corresponder en español con un complemento preposicional introducido por de:

mi

de algo),

(bacet ca: konzentrit

(reírse de, ,2,1,

passen

(Dl (cona sich annehmen (bacerse cargo de), sich bedienen (seruirse de),sich bemáchtigen (apoderarse de), sich besinnen (acordarse de),sich enthalten (abstenerse de),sich entledigen (deshacerse de),sich

entsinnen (acordarse de),sich erbarmen (apiadarse de),sich erinnern (acordarse de),sich rühmen (uanaglorinrse de),sich schámen (auergonzarse de),spotlen (burlarse de),sichvergewissern (asegurarse de)

@le¡ a), s

um

(A)/p

lD) (mori:

r¡aó (Dlt

traumen v sifl verab

(ntends: l!.l (Ilorat

wundem i

Hoy en día, muchos de estos verbos se utilizan preferentemente con un complemento preposicional: sich besinnen auf (A), sich erinnern an (A), sich schámen für (A)/wegen (G), spotten über (A):

bl l.üo fr

b) El complemento genitivo que aparece con bedürfen y gedenken encuentra su correspondencia en español en un complemento directo:

b-l (brlsca

lDl (o;b¡c¡on

rL¡rn un o

1.3.4.10. Sujeto y complemento preposicional a) Son muy numerosos los verbos alemanes que conforman este plano oracional y que funcionan igual que sus equivalentes españoles, por lo que la lista que sigue constituye únicamente una selección de los mismos: arbeiten an (D) (trabaiar en),sich árgern über (A) (enfadarse por), aufpassen auf (A) (tener cuidado de), aufwachen aus (D) (despertar del, ausgehen von (D) (partir de), basieren/beruhen auf (D) (basarse en), sich beeilen m¡t (D) (darse prisa con), sich befassen mit (D) (dedicarse a), sich begnügen mit (D) (darse por satisfecbo con),.beharren auf (Dl (insistir ezl, beitragen zu (D) (contribuir a), sich bemühen um (A) (esforzarse por), sich beschránken auf (A) (limiurse a), bestehen auf (D/A) (insistir ez/, bestehen aus (D) (constar de),bezahlen für (A) (pagar por), sich beziehen auf (A) (referirse a/, büBen für (A) (pagar por), denken an (L) (pensar en; acordarse de en exhortaciones), sich distanzieren von (D) (distanciarse de), duften nach (D) (oler a), sich eignen für (A/zu (Dl (ser apropiado para),sich ekeln vor (D) (sentir asco de), sich empóren über (A) (indignarse por), sich entscheiden für (A) (decidirse porl, entscheiden über (A) (decidir sobre), sich entschlieBen zu (D) (decidirse a), sich erholen von (D) (recuperarse de), sich erinnern an (A) (acordarse de),sich erkundigen nach (D) (informarse de/sobre), erschrecken über (A) (asustarse por), experiment¡eren mit (D) (experirnentar con), slgblregg!_agl (L) (sentir ilusión por algo situado

34

1

I

T

b2 afirccto s

il

l3¡.tt-

!

I-oi wrb

¡tÉen.

tw¿

*t (*¡la

((asnuofl

(4a'asnuoQ

2as o .w&ay) uapJam .(to4sapas)

ot

uas

uagtaLl((n¿aPtsuoc) sp ua¡a6'(torynsa,z/ s¡e uasraarua q>6'ppuats .unsas,tacauoutoQ) uaqlolq '("tannd) uaqassne ,poQ .tosoQ as"tacoq) s¡e uaqabsne q)F,@p toloqo4) sle ualtaqle :olueruale

otIJ¡P uoJ soPelsll uaco¡ede s¡e rod oPIJnPorluI elleq es olueue¡duoc atse anb sol uor soqre^ so-J

onr¡er¡pard oluauoldu¡o) Á ololns

oruarue¡druoc un e'r¡ ¡osedse arualearnba

.n

v.E

L

':::W::"#ililXT:'",:1,'Jr:::ili?.";serlpur

:opeJrp oluaua¡duroc un ours .leuorcrsodard olueura¡duor un ua8r¡ ((tocsnq) ou sa¡ouedsa seluaparnba soÁns ((totaf,sa) (V) (q) q:eu uaq)ns ,(,touotctqtuo) +ne ua¡eM tr (q)!leúT6q6úii,(to.toryo) (q) q:eu uauL4as q>ts,(toto1dun) (V) urn uaqa¡¡,¡tocsnqj ¡q¡ e, '(,r1nqa't) (c) .¡on ua)lnrp q>s'(tolrc\os) (v) un uaqraMaq q)rs sogre^ so-I (I.q

qreu

i

uapuLf

:louedse ue oruor ueuorcun¡



i

(q

" (ap rppnp) (q) ue u¡a¡annz ,(ap auapuatd,tos/ (V) laqn ulapun/vl _ qlls ' (ua asnltanu@) (q) nz uapJem (o asu&tttp) (y) ue uepua m tprs , (uamg1o¡o11o .toQ ,tototil (V) .(uoc asnpualua) urn/aqn uaurem '(o .totcunua.t) (v) +ne ualq)rzlaA ,(ua núuoc) (v) +ne uanprua¡ (c) uut ueqarre^ qts'(ua nrluoc) (y) fiETossufiairffi,@p asnpagsap)(q) uon uaparq)sqaa^ q]rs '(ap asnndas) (q) uon uouuaJl q>ts'(uoc asnunat) (c) llur uaj+aJ] qlrs .(uot ,touos) (q) uon uaune4 '(ua taSrctltodl (C) ue uau¡qoulra] ((ua astotontnDa/ (q)-ÚrTáriffieTq5ii ,(o tolsaf,o) (q) q:eu ua)urls ((ap o4uot uapono/ o to1.on) (y) ua6e6¡rn1 uauulrls oun - ap ps)t1tou,t) (ql '(popautalua up ueqrals '(ap (q) uon uaqralds ,(ap asnpnq) (V) "ro1qoq) laqn ua4ods ,(toQ asnjncoa,td) (y) wn ue6.¡os r4t1s'(ap p.quo) ua/.¿onot o .tolsa) (y) ua6a6Trnrr utas,(o "taqos) (q) q)eu ue))aurq x,(o ta|o) (c) q:eu uaq)e, '(toQas^r8at) (c) qleu ualq)u q)F,pp to\qoq) (q) uon uapat,(uot.roluoc) (q) ,

lru

ueuLl)ar '(o,t1uoc "tptsato.td)

(y) ua6a6

ua.rerlsalold ,(ap otQotQ

ns,uot

uarq

e (ql nz uassed ,(z

,(ap npual) (q) nz uaoreu (v) raqn ua)uapqreu '(atqos (q) uon uaqal((ap asnar) "rruo*a¡lat) 4qn) (v) .¡aqn uaq>e¡'(ap aspQnto¡toptnj) (v) un uraurujn) qtp'@a asto"4uatuoc) (v) lne uaJarJluazuo) r4tts'(toias,usatalut) (V) tUualetssalalut Lpls,(apspottounuat) (q) uonualoL.l ,(aposocntoo¡) (V) +ne uatgt4'pp ozuotaQsa o7 ,ouat) (V) +ne uayoq,eoj o&adp nuas) (q) ue ua6ueq,(ofl1o ap .qo4) (q) uo^ ulapueq '(ap npuodsat) (v) ru ua4eq'(ua nan) (y) ue uaqne¡o ,(ap oparw taual) (q) ron ualq)lnl q)$,(p ,,cnpuoc) (q) nz ualq¡t} ,@p asnt&a\o) (V) laqn uanat+ q)ts ,(otnflJ ua 7a

u9r)ero e'l

La Oración

:-

.

b,E:

Parece enfetmo.

"'.Es"y''ieguirá3iené,)

un'+áiota.

,,,=.. ¡:.?,sto',#ú res*luda4ser) fako.,

,.,

:,.-.:a

+.fis¡s'i4:ca éiáera.,4lzticaado. .:,Quieifá3er

lizaesira.

o Derl

..

rDieI

En cuanto a las equivalencias de werden, véase 2.74.3,

cEr

1.3.4.12. Sujeto y complemento verbativo Respecto del concepto complemento verbativo, véase L.3.2.7.

i*tu

drohen (amenazar), gedenken (tener la intención de),lassen (bacer/mandar), gflegen (acostumbrar), scheinen (parecer), sich trauen (atreuerse a/, vermógen (ser capdz de/lograr), versprechen (prometer), verstehen (saber), sich weigern (negarse a/, wissen (saber)

dE¡

s:-.

.,,. , i ,,,::,'

Sl p¡6fuats...6.flteftq4aba?acasar. Teníala¡itete*¡¿rc,"& deicanse. :-. ,r,=' Os /o haré l{eüar c.,,Ia ofi4ina. :,,; '1 ':: i'::: o Écostu*nbraIi.a a ii*dar ia¿a ¿ía. ,.,, ,::. e Íítto le.pare,€e tefi4r soiiición;,. r.., ,:' ':, c No se $a atíaidaá deci¡to. .

o

..:

r Der\

. .

fladr

.

¡Co

---- -, -:- !Ul\l !J

es c4?az,áe enttat,(,wqol uaqnel ,polasuoco) ua¡et,(toctuntuot) ualraltrru '(tocturuuot) uaplaul'(,to&a4ua rtnhs) uJa+a\,(tolsatQ) uagtal,papacuot) uatt4er*a6 ua¡qeaa '(.to.t.toqo) uaredsra '(wl\ncilw)

'(.t1l1utaj) uallelsa6

uara^

L4)sJe

'(np)

uaqa6

((.tot,tou¡,to1uoal

'(wtlpEsoQ) uaq:r¡6gu:.ra '(nyu,uaf,) uaqnepa '("toct\dxa) ua.¡gl)la ,(,topuauocat)

ugr)ero el

La Oración

1.3.4.19. Sujeto, complemento acusativo y complemento preposicional

.lf$iitrd

véikad

a) Funcionan como en español, entre otros:

. B:háb rcnniEl

abmelden von (D) (dar de baja de), ausgeben für (A) (gdstarse en), ausschlieBen von (D) (exclwir del, beglückwünschen zu (D) (felicitar por),bekomrnen von (D) (recibir de),besirafen für (A) (castigar porl, beurteilen nach (D) (juzgar por),bewegen zu (D) (impulsar a/, dividieren durch (A) (diuidir porl, einladen zu (D) (inuitar a), entschádigen für (A) (indemnizar por), erkennen an (D) (reconocer por/, ermuntern zu (D) (animar a/, erwarten von (D) (esperar de),führen zu (D) (conducir a/, gewóhnen an (Al (acostumbrar a/, halten für (A) (tener por, considerar), informieren über (A) (informar sobre), konfrontieren mit (D) (confrontar con),lernen aus/von (D) (aprender de algolalguien), meinen mit (D) (qwerer decir con), multiplizieren m¡t (D) (mwbiplicar por),re¡envor (D) (saluar de),sagen über (A) (decir sobre), sagen zu (D) (decir respecto de algo),schlieBen aus (D) (concluir de),schüfzen vor (D) (proteger de),Ieilen mit (D) (compartir con),teilenin (A) (diuidir en),Írennen von (D) (separar de),überreden zu (D) (inducir a/, übertreffen in (D) (superar en), überzeugen von (D) (conuencer de), unlerhalten mit (D) (entretener con), unlerrichten über (A)/von (D) (informar de/sobre), verbinden mit (D) (comunicar con),vergleichen mit (D) (comparar con), verlangen von (D) (exigir de),versehen mit (D) (proueer de),versichern gegen (A) (asegwrar contra), verteilen anlunter (A) (repartir entre),verurreilen zu (D) (condenar a/, verwandeln in (A) (transforrnar/conuertir en),vewvechseln mit (D) (confundir con), vorbereiten auf (A) (preparar para),warnen vor (D) (preuenir contla), wissen von (D) (saber de),zwingen zu (Dl (obtigar a)

b.-

complem,

.khlÉ 1.3.4.20. ansehe. ,repre-lunluo;¡ f uuann uoJ sepBruroJ sepeurprogns spl e E^rteurelle ouo:) (t.q ua

¡

'uorJBzrlP0J ns

0P esJeuelsge erragep euorpr .sorrlsrirlsa ope^Ole orurrrJop un er^epot easod ou uarnb anb o¡ rod Iep sarolf,?t p opnueru p eJepeqo Jolf,nporlur oluoluala urs se^rsef,uoJ sEpeurpJoqns sel ep osn IE '

ap

n 1 0po3 afl soul of tq e úl

'lxpt un optSot

sou¿as?tqnq

mbuny

't,. , 'uauuro¡a6ue le.ds nz qlop EeJF¡n ¡!4n' uotli ulouaG fxel uta qtn e J t,l+,---=*gH

c

.

:otafns

¡a uor ledrcurrd uorrero EI rerf,rur ap peprlrqrsod EI eqel uarqrupr ,1a op apunsard es 15 .o, onrrrlr.rro. oluauela Ie uof, elueuB^IlellnJet esJeIf,IuI apand elsendsod ¡ednurrd uor1eJo e¡ anb aserg¡ i:

rltola6ue 3gd5 nz q)op r ¡ra,ú;igrrr

,t=uau.¡ 'uatlu.roua6 ffe::

ars

,./ ^.

r

'..,i.:,...,.'qe q)op tpt¡galq)s bunpelurlarp aluqel (os) '¡6ese6nz qrne islanz ats egpl_l

.

ua*¿il

qf,ne

Jtttn

:operf,unue lep alueuodu¡r uorf,eruJo¡ur e1 efnlrlsuor anb otuaruela aruplop uetrolof, es eJlo Iep el ouror eun Él oluel .qlop Elnf,ruBd e1 reca.rede a¡ens .reporard uaqap a¡druers anb e1 e ,¡ed.ur:d uoIJeJo e¡ ua anb seJluertu,qtne elnr¡:ed el uauartuor,¡eraue8 e¡Ber ro¿ .(.t.Z.Zt ue uorcdr.rrsap ns asea,r) /olrrunfgns + anbunv) uuam q)ne rod seprcnpolur sel oruoc ,ef,rtetodrq o ,(o,rrterrpur + anbuno) qlne " uuoM o sepnnporrur s¿peurproqns spl ourol ,¡eer uorcafqo eun lqomqo.rod ¡ese¡dxo uepend (0.¿.t.Z.V.t) o^rsef,uof, Ierf,uetsunrrrf, otuaua¡duror op ugrtun, uE (Z.q :

_:;:.::.

rl^ y=uql :

, .,

.ua¡uileu

ua6pM ua{.¡as

{osTuuep|.É1r¡ ureu }ut¡¡ox. 'uajaltu,l?+ül ljolos ats qlt

rprnÁ¿:dsstuupp) ,uoJr.fEJF geMla qlt

a|lpJ r

.:lJAiUUJOIa6 uolOs

qq al-€.¡*Fs/uuep) ,¡saÉ¡üa6 sa q:r el+gFa

.

U

:os o uuep so^rlelaJJof, sorueluela so¡ recerede uapand Ersa ue I ¡edrcurrd uoIJBJo e1 e erdurars uoPaJoJd 'o^IleJIPuI IO sa oppzrlrrn IEqJe^ oporu ¡a anb ua soser'so¡enbe ua osn ns lenllqeq soueu opuars '1J ,trt>lunfuo;1 uof, uuam uoJ saleuorJrpuoJ sEI p p^rreuralle oruo:, eluerulElueruBPun¡ uezr1rln eS 'solegJe^ soporu sol e etcadsa¡ onb o1 rod sellanbe e¡ed anb seur¡ou

' U

sBursru se1 opuarSrr'('t'Z'zl ua aseoa) (zsl (e) uuann rod seprcnporlur seleuorJrpuof, sppgurproqns ((e)'¿'t'z'v'1) leuorcrpuor l€rf,uelsunf,r' oluaueldruo, o*o3 se1

e uale,rrnba

11.q'

u9r)elo el

La Oración

cuenta que en ellas no puede aparecer nunca el sujeto, la identidad del cual se deduce siempre de la estructura dominante de la que dependen. Pueden ser sujeto de la estructura oracional de infinitivo: 1) el sujeto de la dominante, 2) el complemento acusativo de la dominante, 3) el complemento dativo de la dominante o 4) un sujeto indefinido que en una subordinada conjuncional vendría representado por man 1se):

Véase ta

gerundio

e

1.4.2. La

Según su rres grupo: de dicha

En principio, la colocación de una coma entre la estructura oracional de infinitivo y su estructura dominante es facultativa (véase también 2.2.1..2. (.) y (d)). Sin embargo, es obligatoria cuando en la dominante se halla presente un elemento correlativo, como en los ejemplos (4 V $).

h

subordi¡a< independie inmediatos o del adim

1.4.2.1.E: b) Las estructuras oracionales de infinitivo pueden ser conjuncionales o carecer, como en los ejemplos anteriores, de elemento introductor. Las primeras aparecen introducidas por als ... zu

(que),(an)silall ...2u(enlugarde),auBerzu (excepto),auBerum...2u(exceptopdra),ohne...zu (sin) o um ...2u (para) (véanse en 1,2.2.3.);

1.4.2.1.1. a¡ Puede:

a.li Salvo en contadas ocasiones (véase 1.5.4. (b)), el infinitivo precedido de zu ocupa el último lugar. En cuanto al uso de la coma, véase también lo dicho en (a) y enL2.1..

¡ éanse en

r

c) En cuanto a las funciones que pueden desempeñar, véase I.4.2.L 1. (a.3) y (b), L.4.2.I.2. (a.3) y (b),1.4.2.1.4.,1,.4.2.1..5.,1.4.2.1.7. (d), (e.2), (h)e (i) y 3.5.'J.0.2. (b)y (c).Véase también2.1.8.2. respecto de las diversas funciones que desempeña el infinitivo español y que no comparte el

Es fis¡t ¡ besade r Es is¡ nid

.

Es\il.ae

infinitivo alemán.

t

a-) t

1.4.1.3. Estructuras orac¡onales de participio

.

Es

hat mí

gdffi Las estructuras oracionales de participio, en lugar de una forma personal del verbo, contienen un participio I o II. Se asemejan a las oraciones subordinadas propiamente dichas por el hecho de que el verbo aparece complementado, si bien debe tenerse en cuenta que en ellas no puede áparecer

nunca el sujeto, la identidad del cual se deduce siempre de la estructura dominante de la que dependen. Por regla general, no poseen elemento introductor (véase, sin embargo, 1.4.2.1.7. (f.3)) y la forma del participio ocupa, salvo en contadas ocasiones (véase 1.5.4. (b)), el último lugar. Pueden hallarse en aposición respecto de un nombre (3.5.9.1.), en cuyo caso se separan siempre mediante una coma, o pueden actuar como complemento predicativo de un nombre (o pronombre) (3.5.2.2.) o como complementos circunstanciales temporales, causales, concesivos e instrumentales del verbo (véase 1..4.2.1..7. (b.21, (c.21, (f.3), (j.2)), en cuyo caso resulta facultativa su separación por medio de una coma:

hd

a.-i,

¡ B istúlr

I

-kL a^-{

I

uuas r-*¿nse

*-¡ bgBr¡

rtrrilf !kú¡g a-i

r

*iels'rdo lug

48i I I

iiil¡

ua opeSnfuor ogre^ Iá uoc

I rorcnpo¡lur

'((g'e)

.t'f .1.¡.1

ase9,r)

re8nl opun8as

olueluala urs sepeurproqns elueuleuorserg (g.e

e?a {p4:Á

u9 sele¡u

(arqu aJ irtliil

d ((e'¡)

ilI,ú:lJilr{

,ra anb a un ue

¡i .

(

i¡;ltrr t¡¡¡lq-a¡U.**p*9'epi¡t

l y ZI asea,r) se¡rrleSorralur sepeurproqn5

(

¿.e

slr lsJo

'z'8r' (E'e)

(s) (l'p)

uuam o (ts) (e) qo,(anb)

(t'p)

:(t'..'U ssep

uJ ¡suEr^)

rod sepronporlur sepeurproqns sauoner6 (1.e

:e8n1

:sBPPuIProgns sernlrnrlsa seluern8rs sel olafns op ugrrunt e1 rr¡durnc uapan¿ (e

otofns'l L'¿.i.\

nz" n

opet6lau¡ud op solueueldu¡o) ap ugl)un, ua sepeutpJoqns sejnpntlsl .l,.Z.r.l

s

ua o

,.0;",H:;|ü:::::ffffiTitj#:;iJJ::jli:'*:

orqruou soruaura¡duof, ueruesard¡¡ rs o ¡ap Is ap uolJunt ue za^ ns e asrrpr^rp uapand se¡arur¡d

soluaualduoc ue,(nlrlsuol

,q

EJnltrnJ

.1rri.rrrp,r.arp*

sePBuIPJoqns) elueururop PJnllnrlsa eun8utu ep peprlear ue uepuadap ou sepeurprogns eluaulerurot ras ep rcsed e enb sel (r (serreruouralduror ou spp'urproqns) ugoun¡ egrp ap uoJereJ anb se¡ (q'elueuruoP PI aP oluouralduoc ap ugrf,unI e¡ ueuodtuesep enb se¡ 1e:sódnr8 sorr ue esJIpI^IP uapand sBPBuIPJogns seJnlJnJlse se¡ 'arueururop eJnDn¡lse el uof, uorJpler ns un8e5

f

sauo!)unl sns

Á

ir

ili:ii

:.

sepeutploqns selnpnJlsa se-l .2.?-l e!

IaP ElJuals^Inbe alqrsod eun

'louedsa orpunra8

uofntrlsuoc enb ue soser sol

B

oruenr ua (f)

.I.gI.z.r9rg*"r.r"9¡

ol :o^rlIurJ

el ep 3

u9Delo el

La Oración

b) Por lo que respecta a las estructuras subordinadas descritas en (a.1)-(a.3) merece especial atención el problema del elemento correlativo es en la estructura dominante. Respecto de dicho elemento, que' en caso de apanecet, se ubica siempre en el mismo lugar que ocuparía el sujeto realizado mediante un pronombre personal (véase 1.5.3.2. (b)), cabe señalar lo siguiente:

- Con los angehen (satifacer),

erschweren qehóren /-ser

i

b.1) Puede ocupar siempre el campo anterior de la estructura dominante si ésta es una oración enunciativa (véanse los ejemplos en (a.1)-(a.3)).

k

b.2) Desaparece obligatoriamente cuando la subordinada se antepone a la dominante, excepto si se trata de una subordinada introducida por wenn, en cuyo caso su presencia siempre

(

L

(costar), leic misslingen 1( tCD) (resuh es

obligatoria:

. .

Siewiderl Mia'n¡adr .fti¡eser}-

.Sts*iit r

P¿ssl*s d

sprx*eni

'¡ ita!ürlic?r

Stimr*tg

b.3) Las normas por las que se rige la presencia del elemento correlativo en el campo interior de la estructura dominante cuando ésta precede a la subordinada no han sido todavía del todo esclarecidas. Sin embargo. pueden darse las siguienres indicaciones:

E1 elemen

un complerr

- Con determinados verbos (en la dominante), el elemento correlativo sólo es obligatorio cuando la subordinada es una estruetura-o¡acionakejnfinr!úo o cuando la propia do;i"""t. .. a su vez una eEftu=cIura¡ubgdUAda o una oración interrogativa:

r Darn¿lsw

gYorllener e

F¡ll¡ei.¡ra Cuando

el

correlariro:

weryyftapan

nnefitf&s

.:

¡ lieePl

i.:¡:..:i,::iii.;t::'-ii"!+,.i$"¡ ¡r Si

no se dan las circunstancias citadas, la presencia del elemento correlativo no es obligatoria:

Charrerg

',

:

1.4.2.1.2.

C

a, El coml Este fenómeno se da fundamentalmente con los siguientes verbos (se trata, por regla general, de verbos que poseen un complemento personal acusativo, por lo que únicamente se hace la indicación pertinente en aquellos que rigen un complemenro personal dativo): árgern (molestar), aufregen (poner neruioso), beeindrucken (impresionar), beruhigen

(tranquilizar), bs:lgrzsr fufectar), betrüben (entristecer),deprimieren (deprimir),empóren (indignar),entmutigen (desanimar),enttáuschen (desengañar),erbittern (amargar),erregen (excitar),.erscltülIernlafectar),erstaunen (soprender),erzürnen (enfurecer),faszinieren (fiscinar), freuen (alegrar), gefallen (CD) (gustar), imponieren (CD) (impresionar),interessieren (interesar), irritieren (irritar), kránken (herir),langweilen (aburrir),quálen (torturar),schmeicheln (CD) (halagar), schmerzen (doler),sfóren (molestar),überraschen (sorprender),verárgern (poner demal hwmor),.ver!!!{g! $orprender),verstimmen (poner de mal himor),verwirren (desconcertar), wundern (sorprender)

s0i I I

a.1¡ (

¡áanse en 1.

.ldlsbube,

.kh

hasee

¡f,.YeiBt-ú¡,

r

a.lr5 e

Hder&g kn'n?

ilFi

(p)

l0 ,

eP

:aluerpeu opetuaserdar esJelleq apend o,rrtesnce otuarualduor 19 (e

o^llpsn)e o¡uaua¡du o)'

Z'

l'

Z'

n'

I

' u+4du gt'nz ilürqqslrif Ueluir] t)

T..

at;Flnlr:€s) ig.:rt{)lia

ar€:!fl r

:o^n€leJJo: oluatrrele IeP esJIPuIJsa.rd apand 'opercunue Ie ezaqe)rJa oarlerrpord otuarua¡druor Ie opuen3

=,

"X=

'uappq nz rarLl 'rqnelra 7"nii as"wury opTltatad pqt$a ou saruv . lq)!u sa Jenn Jor,lnJl r ':'vu.ry..1s1=y..,,,..1nj¿9=1xr/_j!.a aé., *F.;.7¡ ori;;. ::.. = .u€altq *5¡e5. lqjF apú-uaq*¡¡ í@.vo1$éla ni.:t '.:.,, 'u.reap! ¡péep pturoü: rlÉÁs¡euibs.

'4q6éfÑi

ze oPu

:o¡rle¡rpa¡d otuarua¡duoc un aasod olueuluop el ap oqJe^ Ia opuentr otuerüBf,rteruelsrs ¡e¡a¡ede elons o^rtelarJof, otuaruole IE

:= j29ra4@@aarzE.ouac=sg?.¡ = pj!l.4 vf.?tü/r a49 ut&a'qo *wn ¡¡ * 4p, gl4:tt! ¿€r,ffp,. .,1¡€l e@31tr-$j.rrb q u{,a¡t'i,, . i4.nt6to+.É.gtnE4aoz.4?U?i

,= ''1

-1=.-,-,

''.tl$pl

',:=:., ,r,:,:t, itlir,'::.i , 'l: ':i.:..1, t+4 to"rájlsa atÉ7, ¿aÉé!'ott6-4w1 afu ou.,'$A .:.:W9t?.gd"l !.t4et ra*;:anb,@+3n&.=+

aT

age

y y

Ia

'- .r ::: ¿+5! ¡usJll la 55Ep '5! lu[d]1S r ::. sFqlnsta^ nZ:sa ',Lilts sg:lugol .uflljn]€N ¡ .,, .-'.,

.l

,,

¿Ueq:e;dS

.

ue,1 'ua6iJn¡e6.,j1p sa';s1

.

'.::,JaQf1ep uá6:or¡.¡t¡n ssap ltpJe lssed

i:iia6aaaaq*=¡z

l:.

';:

i t

::.-:

:::., OSSB{ll

nz uausn^ alF,¡A aul¿ 'sn?:.slqlltJ s? trlpBru Jffll o ;:.']s! Qlsllalpnaq 9s la lsep 'ug. so gsptÁA 3lg e

(osotocap;a9 uifarT!:rs'Qalop) (q3) unlqann '(oltan.rasl uauu.rrls

,(pllp

tot1nsat)

(q1t

uallPl ramq)s '(osototap.rasl uiJ5l!5STpiS '(uatq n) (q3) uassed '(an*asuot¡totSol ou) (qJ) uafiur¡ssru..r '(ouaío7 n\on) uauqolqtts'úto&atuo\,ntuas) (qA) unl ptal ,fttco] tol\nsat) (q3) ual¡e} \r1tta:,Qo1so1

(V¡) ua¡so¿'(ua nLot) (y) ue uazuerb '(ttnSasuot¡totSo¡l (q¡) ua6ur¡a6 '(osotocaplag uiiblb6 \qig,paqaswPJ.lü0q)ue6Eii!-5is,(otlvsasauut,raquffi,Qol7wtJtp)(v¡lc¡)Ua]aMq)Sla ,(racoJrlosl '(tv11¡1to!

(y3)

(v¡lqr)

(y3) uerqa 'QacoJstlos'tatoldruot) (q3) uEEEi1Eq (q3) uaqteLlsne'(nuSnjat) (y3) utaprnnue ,(nltojutr) (y3)

urolq)ral.ra '(.rotuoq)

ua6tpaulaq'(.to1.toir.ut)

:oset rernb¡enc ua orrole8ilqo etlnsal o^uelarJoJ oluauele

1a

ueqa6ue

,soqra.L seluarn8rs sol

uo3

_

'n'",o,,

La Oración

b.i

a.3) Estructuras oracionales de infinitivo sin elemento introductor:

,:. |..Af&ñ¿i::bábq e:*to¿a todo

hrerior eé,

I

de l¿

:odo esclara

ttíazn tnse

:.:.]|'l.'::.:.:.l::.:']'..:|]]..:...:j.¡..]...,i

- El elemer

Al igual que sucede en español,

en la mayoría de los casos la estructura oracional de infinitivo

sólo puede utilizarse en lugar de una subordinada introducida por dass cuando el sujeto de la subordinada es el mismo que el de la dominante. En caso contrario, la estructura oracional de infinitivo normalmente sólo es posible con verbos de mandato o consejo, tales como befehlen (ordenar) y empfehlen (recomendar), o con verbos de percepción como hóren (oír) y sehen (uer)

respeco de estos últimos):

(véase 2.1,7.)

-isan a conri :omplemenrr :^

,,,, ,, ::.,

.,.'. iilpl.g&n6tper.ie9uiiles; ,,, . :. ..:Íe'riz*ar*tie o fuer e,l li.bro.,. t Le otigo decir cada día lo mismo.

.ErmagesI

,,.

.lú húee: - El elemen

:,r¡dic¿rilo o

; r¡lordi¡ac 'l:-a'-^^¿út:

. ftra plotletido uenir.' .'ga flatizeiidio'u&ir,prorzto..:, -, ,

,: -,. eüi. :r,'Éld ptariiAtidl¡ uenir pasad.o wañ*tb'a ,1j., 44ef,íf4 Qsa,;.

.i. er áat :f-+at

,tif+

:

i'-'a=?^,lrtg

A diferencia de las demás estructuras subordinadas en función de complemento acusativo, que siempre deben ubicarse en el campo posterior o anterior de la estructura dominante, las estructuras oracionales de infinitivo también pueden aparecer en su campo interior. No obstante, lo cierto es que cuantos más complementos posea el infinitivo, mayor es la tendencia a posponerlo: .|.Er rhat

et,

aJ=

-=

:a: ::.:,

=Er -:-: ¡].!

cF -ar

rr?lJr se

:

:_

.

' 'p

a,rÍtüT

j

.brseñe ca &ürgt.hbez€idüt

úqpg€n gr

a.4) Subordinadas de relativo sin antecedente explícito, introducidas principalmente por wer o was (véanse en 1'2.3.3.), siempre que cumplan la misma función en la propia subordinada: .:ii.t¡ir¡i:iir. .,.,:¡,

.

:lit".ii¡

::.

"it

I

..¡.'

r'

, 4.,,

. A.qu?n o

ij'.

.:

á+cegita&a lo,empleaba,

:,,

¿Entiende lo que digo?

a.5) Subordinadas sin elemento introductor y con el verbo conjugado en segundo lugar

(véase 1.4.1.1 .4. (a.1.) y (a.2)): ' :il r t :it: .' i.r:t 'i

- i:: oros c ;r:r:'iiinaü rnr.:r:aión ¡

s

rm:':'

.-omplem

óftBeeldd

t..:-

.4h3ar&e,€i i*f:krák. :. . i..r,:¡ I I ,._i:r.¡, iii r¡i:..:r,rl i

rHr fr¡de e¡ hiebleitr

¡

Creo que está enfermo,

b) Por lo que respecta a las estructuras subordinadas descritas en (a.1)-(a.3), merece especial atención el problema del elemento correlativo es en la estructura dominante. Respecto de dicho elemento cabe señalar lo siguiente: b.1) No puede ocupar nunca el campo anterior de una oración enunciativa.

brmen-

ttlHrGot fu$iher

" .fl.LEwr.6s&

Étw

j': r :- ¡t::¡r.

ü:c::-:::e

,/ ./\

b.2) Desaparece obligatoriamente cuando la subordinada se antepone a la dominante, a menos que se trate de una subordinada introducida por wenn, en cuyo caso siempre es obligatoria su presencia:

Dqffll

t

1

I I

rhrn¡sru

agessen, d

i 52

no_

Que él era el meior, lo sabíamos todos. Sí?eréiesé,el frabiija, Aa pádiá qaíariárk

.Húrsd tn&rist?

op*ji1a7a,ag, ::wta{o

'@o7 tnEnd.a

aji n qoi

:Vab oE ¿1*¿

.

uau.,rrxoua6lsa,t

¿}st H¡pJo^^

'at.¿p

,'!

le ssep 'uoL{)s np }BlaM ¡

-ijalpLlls*zsne ¡.qtq spp,uassrble¡ aq"q Llll '*Jlfl su! leüqlou SSaut Llll r

er¡ote3

e'¿

:o¡ffiEouolueuriuop e¡ ue

'e,rñffii5iEffidlul

.orrertuoc ro¿ etuese¡de¡ epeurproqns p] ep oprurtuor Ia rs ¡e

,,..

.

'.apryapp ú?!c o1qr4¡.anb uv!4ps sopo;L.

,

'9OqF11,4U! SOU*éU4 Aqtor¿ 31sa aab:,

le :.'

:

A UApJOM

oqrl

uaujulouab1sa;.ra ssep 's* uelssn¡^ ll-lv r 'uaqeq alse$ puaq$je$aq JnA ssep

IEI]

-,& ,. ola\dtllat rcil o.?4y!/tto 6409 lN¡sSlgE: ¡a1i@;so10l zue6 t qlt 3argeq itlog urof\l :g r :::: :..: ' :.,:ir, :1.: .gll7w .1,. ,, 'ua&rulo) .,' í, otpá,¿uytpua-éaqco s4.,y !pst¿{.ape! :V:"- euey{ pun r3}ad uepla¡a lqle ufll illtp llaas :g o

:arueuIns(oqJaAoIdoJdIeoo]ueueIdIuoJoJ]o X'

'f

"1

¡e

Puode el olueuodrul uorJeturoJul pl osp) ofnf, ue 6ppo"oJ EJeprsuoo es rS .p^anu uorJeruro1ur Eun eÁnlusuo¡ rs o 'elueu¡er,ta;d opeuotrueu oprs regeq rod EJJprsuof, as epeurpJoqns 'oprcouor o er¡uaso¡d e1 ,sosec soJlo u.C -

,p opr,r"r.rof,

Ie rs ep apuodap o^rteloJJoJ otueluala Iep erf,uesn€

:: '

o1 ag¡t:¡p

:,gsatdtaA,:,

au4p5'?¡rtpsa¿ariij.t(nu.t aaesu( ayí¡

'::::. 'alwpnlxeatod

to

:

, '9¿7UO2.:.

sa opú|oí, so(rt?lq,nq a*E¿o¿"ta apgcy'r.lo3

' rt aP

t

.:

.:]BilOl qaillag

,,.

uep ta

s;r

',

o

uautA sle Sa slAUqltOZtQ .l¡l 'uarJUO)

r

'luess3]alut Jr.¡¡S ss aput| tpl 'u-}}€q luujr1536 ua6a$ep

Jffi Ssep 'uinlJl

nz ua+laq Jtp 'up

alql

auta sle se alas Llll

opat&a\ a17 t

ay;upt.t as,?tb ojs?t*:al oN

.

:e

o

otuo1¡ale IT -

'p

ra¡n ¡od

¡,

q un osaptsuo) a

:(ap ,tottlUot) uauuau [. (to.taptsuot) ln] ua]leq ,(tacanQ¡n4uotua sle uarqrpra'(nnptsuoc) s¡e uapur;dLra'(ap ncluot)sle uauqyozac . uapulj'Qataptsuot) '(toDPtsuo)) sle ualqlellaq '(nnptsuoc) sle uaqasu? oruor soqrel op Etprl aS .epeurprogns el oPlueluor opedsa¡ role^ eP or¡rnf un ueso¡dxa

1o atuerpau leuonrsoda¡d o oirreripa¡d ^ olueu¡aldtuo¡ unIePuaasod enb soqra,r sol uoJ orrole8qqo enb etlnsar uarqruer o^rteleJJof,

:9apos F..l$1¿axuaaiasc

,

'u¡Snazlaq¡:nz allp'lJteq)sa6 ra aqeq q:¡ '1t¡lpl uq¡ :+qn ueu.r tsep ,lqltu se 6eul lt

s0 olJJl seJnlJnJll

anb'o.,

. .

(ap a1qosuodsat asntoq) uailoMlupla^ ,(tolsn7) uazleqls ,(tot7ol) ua+]eqls

.¡.r '(tolsn8) ua6our '(tolsn?) uaqaq'(nta1o1 lotdaco) uffii otpo) uasseq , (.uttsn/) uaqeq ura6 '(tod ntqd nluas) uagaual,(ap zodoc ns) ua-óTÍ0-6iiñj ,(,w1tojál uaoerya ,(ouas ua (as)nuo1t uaurqau ¡sun'("ro'rqa\ae/ uag¡r6aq '(,toltodos) ualleLlsne '(ap nlap) uaqa6lne ,(,utzoqtat)uauqalqe

pan) u0l EP I

:(louedsa

uJ serfuele^tnba sns ap osa ua ua8¡o,rrp soun8le enb asalou) o^rtpsnJe oluaureldruor un,{ olalns un uoasod olos anb soqJa^ ap eluaruledrcur¡d ete¡t eS .uorf,enurtuof, € uetsrl el ue opuenJ orroleSqqo etlnser olrtelaJror oluaruale IE -

\/ x

as enb sog.ro,r so¡ uecerede otueulruop

PI

E

o^rlrur-

:seuoDpsipur se¡uernSrs sEI asr€p uapand ,oSrequra urs .seprJarelJsa opol ,epeurprogns ¿l e epacard ptsa Iep er^epol oprs uer{ ou opuenJ etueurruop EJnlf,nrtse el ap JorraluI odure¡ Ie ue o^nelarrotr otueu¡ela lap ercuasa.rd e¡ o8rr es anb se1 ;od seru¡ou se-I (t:q

.OED'

u9r)elo Pl

La Oración

Los verbos antworten (contestar) y meinen (opinar),asícomo denken, finden y glauben cuando utilizan en el sentido de meinen, no admiten la presencia del elemento correlativo bajo ninguna circunstancia: se

I

¡Wieder nidrt

rne

1.4.2.1.5.

a) El co¡ por medio

1.4.2.1.3. Complemento dativo

d.3)l-.ii,r oracionale

Por regla general, el complemento dativo no es susceptible de ser realizado mediante una estructura subordinada. La única excepción la constituyen las oraciones de relativo sin antecedente

SSlrtlctura

introducidas por wer (12.3.3.), cuando dicho elemento cumple la misma función en la propia

.Dslkda

subordinada:

kingen

I

r Dusdfte wi*¡ktrl

lo

. Erinrsst .ldr habe Mi$ag€s

1.4.2.1.4. Complemento gen itivo El complemento genitivo puede aparecer representado mediante subordinadas conjuncionales introducidas por dass (d.1) (que) u ob (a) /sr) (véanse en 1,2.2.3.), subordinadas introducidas por elementos interrogativos (véanse en 12.4.1..) y por estructuras oracionales de infinitivo sin elemenro

También

:lrroducid¿ :recedido c

:u¡ción en

introductor' Fundamentalmente puede realizarse en forma de subordinada el complemento genitivo de los verbos sich entsinnen (acordarse), sich erinnern (acordarse),verdáchtigen (imputar),rñklug"n

rFtten lFn,

(acusar), beschuldigen (culpar) y bezichtiqen (acusar). Con los tres últimos tan sólo cabe su nrealización mediante una estructura oracional de infinitivo:

,

::¡m zwólf,,tl*f,-

.Hrg*arÉ

b

Como

::eposicion

Je ,hcho elr b.1

xibordinad

¡hriiüer h.&rñil Su realización mediante subordinadas de relativo introducidas por wessen (genitivo de wer y was - véanse en 1'2.3.3.), sólo es posible si dicho elemento cumple rambién la función de complemánto genitivo en la propia subordinada:

b.l,

i subordi .[berrt

:

&rÉerl La presencia del elemento correlativo dessen en la estructura dominante es siempre facultativa, a la vez que poco habitual, cuando la subordinada aparece pospuesta. En cambio, encabeza obligatoriamente la dominante en los más bien raros casos en que ésta se pospone a la subordinada:

54i ¡

I

b.3

-:e¡ior de L :,io e*ia¡e i:a Nufia e r¡don¿lm.

,((e)'Z' eseaa) eruauleuortero S. t' t opezrleü ou ¡euorcrsoderd otuaua¡druof, Ie ,1ereua8 e¡3or .rod ,e¡ot¡ed e1 anb re8nl ednro enb ¡e f soqral so1 op errofeur el uof, olJesaJau se enb asletuJrJe epand'o8regrua urs'seprJeJelf,sa opol Iep Er^epot oprs ueq ou 'epeurproqns EI E aparard etsg opupnf, elueuruop Ernlf,nrtse EI ep rorrolur o^rlelerroJ otueruale ¡ep eouaserd el o8rr as anb se¡ ¡od seru¡ou se-I (t.q

oduec

Ie ue

r

ffi *,r

ÉÉ

:ePEurProqns el

E

auodsod os etse opuenr'alueurruop uorJpJo eloprJez¿gelue'elueu¡er¡ole8rlqo acoredy (¿.q

,p."u

SPr

"rnJl;urProsns

:aluelnSrs ol pluanJ ue Jeuet agEJ oluoruele or{Jrp ap olcedsa¿ 'o^Delarrof, oluetuale oruor oluaurl¡ad uor¡rsoderd e¡ .,{ -(r)ep uor operuroJ leuorcrsodard oIgJe^P€ un oPnuetu e e¡uasord átueurruop prnlrnJlse e1 'so¡duefa so¡erur¡d sol uo e^ es ouo3 (q

u

o^ :uonrsoda¡d el seruape opuerprf,uroJ ,upeurp.rogns erdo¡d el uo ugrf,ury

o1

Elusrlu e1 uauadrueseP soluauele sorlJlp opuen¡ f o¡druars 'alueuruad uor¡rsodo¡d e1 ap oprparard (t't'Zü ia¡n o^Deler arqruouo.rd ¡e ,rod o (V't'zü seleuorcrsoderd sorgre,rpe rod sepnnpo¡ur o^peler eP sEPeulProgns sEI leuoDrsoderd oluauolduroc ep uorrun¡ ua ¡e¡a¡ede uepand uglgrupJ

:(q) osea,r (alueunuop eJnlJnJlsa el ue eluaullJad olr¡elerroo oluetuela ercuesard el e oluenJ ug 'o^rlrur¡ur ap seleuorf,e¡o ¡ap sernlrnrlse aluelPatu otuof, Is€ '('t'V'2il so,rrleSo¡¡elul sotuewale rcd'('g'7'71ue esueal) (g lt.p) uua/v\ o (ls) (e) qo'(anb) (y'p) ssep seuolrunfuor se1 rod sepnnporlur sepeurproqns ep orpeur rod aluaru¡edrcurrd opetuase.rder asrEIIEq opend sogre,r soqJnrü ap leuorcrsodard otuarua¡druoc 1g (e

leuor)rsodard olual'rloldtuo¡ s. l.-z-n .

L

ugr)ero el

La Oración

1.4.2.1.7.

I

a) Locales

Puesto que son mayoría los verbos con los que resulta imprescindible la presencia de dicho elemento correlativo, la lista que se ofrece a continuación contiene únicamente aquellos con los que aparece facultativamente. Se trata principalmente de los siguientes: sich árgern über (enfadarse

por), auffordern zu (exigir), aufpassen

auf (tener cuidado de), sich aufregen úber (excitarse por), sich beeilen miÍ (darse prisa en), sich beklagen über (qweiarse de), sich bemühen um (esforzarse por), berichten über (informar sobre), sich beschweren über (qweiarse de), bitten um (pedia rogar), danken fúr (dar las gracias por/, einladen zu (inuitar a),sich entschlieBen zu

(decidirse a),sich entschuldigen für (disculparse por),sich erinnern an (acordarse de),sich erkundigen nach (informarse sobre), fragen nach (preguntar por), sich freuen über (alegrarse de), sich fürchten vor (tenermiedo de), glauben an (creer en),gralulierenzu (felicitarpor/, helfen bei (ayudar a/, hindern an (impedir), hoffen auf (tener la esperanza de),informieren über (informar sobre), überreden zu (indwcir a),(sich) überzeugen von (conuencer(se) de),sich wundern über (extrañarse de), zweif eln an (dudar de)

Oraciones (de donde) t

.lñbwir*

5*frr¡arl . kh ge*e,

,

e Sié

kemm

b) Tempo:

b.1)l 'al (hasta

qtt

qrrel. sobald

rotno)'wáht

encontra¡á r

*trucnrra

dr

¿cciones o si

¡onri¡uaciór

rlHetur

er r

.Abermid

¡H¡dern Con los verbos bewegen zu (impulsar/inducir a), sich entscheiden für (decidirse por) y zwingen (obligar), el elemento correlativo sólo es facultativo con estructuras oracionales de infinitivo. De lo

¡fr¡g irtr z;

rkakh

contrario, es obligatorio:

de B¡kfe

¡

L'.ll

I

sni,or,'lin¿da

qi:r-:¡,lio con

.r&l lidw

1.4.2.1.6. Complemento predicativo Sólo las oraciones de relativo sin antecedente introducidas por wer o was (véanse en 12.3.3.) y las conjuncionales introducidas por wie (a) (12.2.3.) son capaces de desempeñar ]a función de complemento predicativo de un verbo. En el caso de las primeras, los elementos relativos deben cumplir la función de complemento predicarivo en la propia subordinada:

*IlEdn rüftrnd:

[rtrrqbde ,¡ilbdrrnqu ilJwwded teezt*om umr

¿ ¡,-,'51!1"r;

i:"--'¡

¿-'

E -.3;

r& 56; I I

e.r

rr¡iC¡

lawiáa ¡y t ;, ,, .i ,.',.' ' :PfF.f¡.{f ¡

'qrs.la appolsle^ 'qes q)tul la slv .((e)

eP salauolf,ero sernlJnrlso rBsn eP

'Z'gl'Z ugrquret asea,r)

.

o,rrlruryur

pepltqtsod e¡ 'louedsa ue ouror'elsrxe ou ueruele uE (€.q

'en8ua¡ el ep opelele dnur orunuop un easod ou uarnb selJezrlnn ap esJeuetsqe elJeqep anb o1 rod ,epe¡rurq se serntJnrlse selsa p rrpnJe ap peprlrqlsod e1 uaqaf

eP

:louedsa ue opesed ap ordr¡rl¡ed o otsendruoc orpunra8

24

,=

('s'

I

:rilliL:].:.:

'eldurs orpunre8 ep s€rnlf,nrlso e eplparu ue¡3 ue uale,rrnbg '¡erodruel ¡euorounfuoc eppurproqns uolrEro Pun alu€IPelu selqEosBrtered U

f

t ordr¡rt¡ed ap soleuorf,pro sernrcnrrsg (¿.g ol e('o.

Flp

ua6urA

:::rii;:all0

a

{lliriE.

a

a

:solduraf a soun8¡e uortrenurluof, e asueeA 'eJlo el ep olJedser eun eP pepuor.ra¡sod o peprJorJalue esa¡dxa es rs o seuorf,f,e seqtue ap pepreuellnurs eso¡dxa os rs op ugrJunJ ua (epeurproqns BI ua I atrueuruop ernlJnrtse BI uo selle uoJ uep as anb sale.roduel seuorf,pletsuoJ sel oJgos uorJerurorur uerqruet gJeJtuoJua es epuop ''9.Z'ZI ue ogrrf,sep es osn nS .ppuonc) (l) uuaM tr (so,1uaru') (q) puatqgnn ,(ou'oc

..:



'¡n1.,=

1\¡i:::.

:;'it, oA4 Jal

raq u

saso) aqa,(anb olsot¡) (el

lpltu

oxuotduol) at,^os'(anbzanapoc) ¡¡oos'(so4uanu) (e) a6uelos.(owotoluotQupr) ppqos,(anb

apsap) wap¡tas'((anb) ap sgndsap) uJapq)eu ,(souaúo) ssep

sg'((anb) ap

sa1.uo) (e) .ronaq

'(opuonc) (a)

s¡e

une) ,(anb ap

rod seprrnporlur r"p"orproqn. sauoroe.rg (1.q

,(ap a

sa¡erodue¡ (g

nz ua8arlq '(ap asn t1ls'(ap rl)!s

:(V.t.Zl nqonn'(apuop)

onn

ue esuearr) (apuop o¡apuop) urqonn

f

anb

'

so1 u

(apuop ap)

oq

¡od aluelulelueruepunJ sepronporlur'e¡uapalelue urs o^rlBIeJ ap seuorJeJo sepuorrrar¡p ,( sa¡eco1 (e if;liliilin=

saler)uelsun)J) soluotualduo)

.

L.

L. Z.

V.

I

u9r)ero el

La Oración

En cuant,

c) Causales

c.1) Oraciones subordinadas introducidas por las conjunciones als (al (especialmente ... porque),da (puesto qwe),umso mehr/weniger als (especialmenteporque),weil (porque),wo (cuando), Z.!-tgL(c|g) @ntre otras razones porque) (véase 12.2.3. en cuanto a su significado y uso):

rrDa es regnete, bli-eb-e¡sie zu Hause. ¡]ch mache es, weiljqh:.will.

o

Puesto que

e.2t 1.4.1.1..4.

¡ Hátte id

geblieber

llouía, se quedaron en casa.

. Lo hago.parque

t

quiero. e.3

c.2) Estructuras oracionales de participio I y II parafraseables mediante subordinadas conjuncionales causales y que en español pueden encontrar su correspondencia en estructuras de gerundio o de participio de pasado:

)

posible (vé;

.We¡nsir trennen-

. . .

Probleme befürchtend, verlieB er plótzlich die Besprechung. Da er Probleme befürchtete. verlieB er plótzlich die Besprechung. Von der Nutzlosigkeit des Vorschlags überzeugt, stimmte er dagegen.

.

Temiendo que habría problemas, abandonó

0

de repente Ia reunión.

Concer

? Puesto que temía que habría problemas,

.

f.1

abandonó ... Conuencido de la inutilidad de la propuestd,

uotó en contra.

La posibilidad de acudir a estas estructuras es limitada, por lo que debería abstenerse de utilizarlas quien no posea un dominio muy elevado de la lengua.

r

-.ir. obgleicl ," enn auch

. Oburdrl ¡ Ar¡dr

w

helfen. c.3) En alemán no existe, como en español, la posibilidad de usar estructuras oracionales de

infinitivo

(véase

En cuant

también 2.18.2. (a)):

¡ Sie hassen íhn;:.iíiiC¡l

er zu gut ist.

j,'',

. Lea

f.r

por sq demasiailo,bueno.

d)Finales

I

-'-:S:ar véas

xo Wáre er

Oraciones subordinadas introducidas por damit (para qwe) o, más raramente, po. dass (b\ (que), así como, siempre y cuando exista identidad de sujeto entre la dominante y la subordinada, estructuras oracionales de infinitivo introducidas por um ... zu (c) (para) (véanse en12.2.3.): e

.

Me yo! p6ra que podáis'bablar con tranquilidad. Necesito el coche para ir a Madrid.

uns doch

f.i :cCiante

-lañol

l¿

en

.Ob¡yolil ¡

ar Besg (Irrold

.ürrold üeraü e.1) Subordinadasintroducidasporbevor(b) (hastaque),bis(bl(bastaque),ehe(hasta

que),f alls (sr), sofern (si, siempre y cuando), solange (b\ (mientras) o wenn (a) (sl) (véanse en

.

talls er,[ust hat, kann er mitkommen.

. Wenn ich kann. komme ich morgen. . Wenn ich kónnte, würde ich dir helfen.

La P'osib

=j

12.2.3.\: c Si tiene ganas, puede uenir conmigo. puedo, uendré mañana,

e Si

¡

Si pudiese, te ayudaría.

rzarlas . f.-{

nxiL.le

rlHl

r-á

sa

ou '¡ouedsa ua pp es oruoJ

r( 1el

':((e)'Z' gI'Z uarqtuer ese?^) olqrsod

,olrlrur¡ur ep seleuorf,eJo seJnlJnllsa ap osn ¡g (y.¡

é-4

'en8uel el ap ope^ele lnu orururop un easod ou uarnb selJezrlDn op esreuelsqe eFeqep anb o1 rod .epel¡ull se sernlJnrtse s€lsa e rrpntre ep peprlgrsod e1

úa ercuepuodsoJJoJ ns re¡uoJue uapand anb f aluauuJad leuortrunfuor epeurpJogns el eluprpeu selgeese{ered'¡qonnqo .rod seprtnporrur JJ d I ordrorl¡ed ep seleuorf,ero sernlcnrlsg (g.¡

,(Z'q) .V.llt.I .sefierep seu¡ e¡ed ,asea,r) re8n¡ ¡erur¡d ue ope8nÍuor ogre^ Io uo) rottrnporlur otuaruele urs sepeurprogns souorce.rg (¿.¡

't'Z'Zl

ua lLlOMqo

t(t'z'zr

"'

f

uue¡n qf np esea^

'II ¡rtlunfuo)

Iep o o^rtÉJrpur Iep osn Ie oluentr

u[ a

ua asueer) (opuonc) onno (anbuna) lLloMarm/q)ral6uua¡n ,(anbuno) Lllne uuam

"'ln*lodl

'(anbuno) utapzlo:.llrrb ou'to7

ts oluol) (qo) Japo

1q5ñef=-os,(anbuno) reMzqo/lqomqo/uoqrsqo/qrra¡6qo,ps uuaur q:ne rod sgprrnpo¡ur sepeurproqn5 (1.¡

"' qo'(anbuno)

so,rrsocuo3 (¡

sa

ou'louedse ue ep

es

oruof,

f

Ief

.o¡Flugff

:((e)'Z. gl.T. uorgtupt eseaa) elqrsod ep saleuorrero sprnlf,nrlse ep osn 1g (€.e

:((r'q)

'ü'r'r'r'r

aseal) re8nl ¡ou¡r¡d ua opeSnfuoc oqre^ Ie uof, rotJnporlur oluoruale urs sppeurproqns (Z.o

't'Z'U

ua (e) uuOnn esea,t '1¡ ,rrr>lunfuoy Iap o o^nerrpur Iep osn Ie oturnf, uE

u9r)ejo el

La Oración

g) Consecutivos

i) Instmmenu l

g.1) Oraciones subordinadas introducidas por la conjunción so dass (de modo que):

¡

i.1 r Orai

últimas requiere regla general. en rambién 2.18.1.

::.Actu4lmente tengo poca trabaio, de rnadq que puedo salir más a menudo.

Zur Zeit habe,ich wenig.Arbeit, so dass ich óftel au¡,géh€n kaen;

g.2) También poseen valor consecutivo las oraciones subordinadas introducidas por als dass (b\ (para que) y dass (a) (que, para que), así como las estructuras oracionales de infinitivo introducidas por um ... zu (a) (para), aunque éstas no dependen directamente del verbo de la dominante, sino de uno de sus complementos, generalmente de un adjetivo (véase su descripción en

.

Er

gelangte ¡rE

sprang.

{ . Wir haben

es

¡

Chef übezeug

1.2.2.3.): i.? I Esrrul

I Er war so wütend, dass er kaum sprechen

¡ Estaba tan furioso que apenas podía hablar.

;onjuncional pel

:¡rundio:

konnté. c Er ist zu dumm, um es zu verstehen.

o Es demasiado

tonto para entendeilo.

I

.

Die Anwesende

bedrohend,

h) Comitativos h.1) Oraciones subordinadas y estructuras oracionales de infinitivo introducidas, respectivamente, por ohne dass (sin que) y ohne zu (sin) (véanse en12.2.3.1:

I

lch arbeitete den ganzen Tag, ohne dass mich jemand stórte. r Er tat es, ohne die anderen zu fragen.

.

La posibilidad

.

Dieser Wagen ist klein und schnell, wáhrend der andere gróBer und bequemer ist. Anstatt zu arbeiten, ging er ins Kino.

o Este coche es pequeño

k.1 I Oraci ::rpectivamente. ;

r Er machte

es,

n

hatten. o Er benahm sich, k. ) ) Oracr¡

y rópido, mientras que

el otro es más grande y más cómodo. e

,

k)-\fodales

Trabaié todo el día sin que nadie me molestara. Lo bizo sin preguntar a los demás.

.

kc

::ilizarlas quien r

h,2) También cabe considerar como pertenecientes a este grupo las oraciones subordinadas adversativas introducidas por wáhrend (a) (mientras que), así como las oraciones subordinadas y estructuras oracionales de infinitivo introducidas, respectivamente, por anstatl dass (en lugar de que) y anslalt . . . zu (en lugar de) (véanse en t2.2.3.1:

.

j

-

En lugar de trabajar, se fue al cine.

.

:::iunción als 'c Er benahm

sidl,

i) Restrictivos Oraciones subordinadas introducidas por las conjunciones als (d) (en cuanto que), auBer dass (excepto que) , au{3er wenn (excepto si/cuando) , insoferQll¡soweil (als) (en cuanto que) , nur dass (sólo que), soviel/soweit (por lo que, según) (véanse en 12.2.3.) o por la locución conjuntiva es sei denn (,dass) (amenos que) (véase auBer wenn en12.2.3.), oraciones con la tercera persona de anbelangen/angehen/betreffen (respectar) introducidas por was (e) (véase en 12.3.3.) y estructuras oracionales de infinitivo introducidas por auBer ... zu (excepto) y auBer um ... zu (excepto para) (véanse en 1,2.2.3.\:

r lr hatimrner'viél Arbeit, au$errwen¡ der Chef nicht'da isr.

,

'

r toviel ich:weiB; isl e¡ k¡.a¡k:. :. ,, :. its

,r.!llf[3.!i¡p¡ prcbléñr:,bii'tÉf{t. kGin€ . Énüe5oiáti¡e;n.:' :

'

; -:.

; =:

::

'. ',

E:: cuanro a las resP€cta a 5U I

:i-

1.1-2.3. Estructu

.,.Sierc re üene mucho trebajo, exce?to cuando t,na

e4á,eI:¡efe.',

, , . Pér lo 4t 4 sy,/saá enferwa. ,,:. , ¡lg b qu4 r.?sfi.eela'4 guestto'prgbler*.a¡ : . ' jtó.d.éis'¿star,,+ránquílot., ": , t '; :,, , .

l:,

1-4.2.2. Estructr

i ¿; estruc¡uras : : - rrtremenro de i¿ : r'¡¡[16 principal ,

',

.

: En realidad. a : r;;¡cional. en rr

eJed B^JIS 'sePÉuIPJooJ ueJelleq as rs enb orusrrü ol upsardxe soseJ sor{f,nru ue (leuorJunfuof, ePeulProqns ernlrnrlsa eun eP sordo¡d so8ser so¡ ualuasa¡d aluatuleturol anbune ,peprleer ug (e

'elueurtuop erntrnrlsr e¡ ep ledpurrd oqra,r ¡a oPuezllltn se¡e.rod ¡elunSa¡d apend as ou enb opotu op 'elueururop ernpnJlso e¡ ap otuaualduroc un ¡eluesa¡do¡ ou ¡od TJezrr¿tJereJ es selJeluerua¡duor ou sepeurpJoqns seJnlJnJlse sel

seueluaualdu¡o) ou sepeutptoqns se¡npntlsf

.E

z.v.t

'ft'e)'V'V'S 1,'t'V'S ''IV'S'G) 't'S eseo^'oarlefpe 1op soruarua¡druor oruor osn ns e el¡adso¡ anb ol rod '0I'S'g aseal ,arqruou lep sotuerua¡druor oruoc sepeurproqns sernlJnrtse sel e otupnr ug

SEJi

!as

opeJ6 opun6os ap soluaua¡duor op ugDun+ ua sepeulpjoqns se¡nll nns1.Z.Z.l.L



:(I.T:ZI us asee,r) ope8nfuoc ogro^ Iep eprn8es (s oruoc) (r) s¡e uo'unfuo: rod sepnnpo¡ur ocr¡a¡gdrq o,rrteredurotr oprrues uof, s€peurproqns souorf,ero (2.{

a

,(s

tl€'T'7,I uo esueal) (ts otuoc) uuam arm/uuam sle/qo sp Á. (ocuoc) (e) arm lod .a1uaure,¡loadsa¡ 'seprcnporlur ocuglodrg o IEer o^Ireredruoc oprluas uoJ sepeurproqns souorrero (I.{

sePr

sa¡upo¡irq (1

en8usl el ep ope^elo fnu orunuop un easod ou uarnb splrpzrlun 'ePelFull so serntrrnrlso selse e rrpnJe ep peprlgrsod e1

eP esreuelsqE eJreqoP anb o1 .rod

:orpunraS eP sBJntf,ulse ue ua ercuapuodserroJ ns JBJluoJue uepand onb .{ louedsa atuourlrad leuorcunfuor ¿peurprogns el etuerpetu salgeeser¡erpd ordnr¡red ep seleuortero se¡nlcn¡sg (Z.f ¡ :.:*.

u0 uo

ssep

,

:((q) .f .Sf .Z uerglus¡

aseazr) logedso uo otpun.ra8 oP eJnlJnrlsa Eun ue ercuapuodsouof, ns ueJluanrue ,lerauag e¡3ar ¡od 'alueulruoP BJnlf,nJlse el ue qllnpep o^rlelaJroJ olueuela ¡ap ercuasard eI uararnber sErurlln ue esueea) (r) ssep o urapur rod seprcnporlur sepeurprogns sauorcerg (1.f

'r,ffi

sej'(t'z'z.r

sa¡etueunrtsu¡ (f ugr)ejo el

,ilT¡

La Oración

evidenciarlo la siguiente transformación de una estructura oracional de infitivo introducida por um ... zu (para), que de ningún modo puede interpretarse como expresión de una finalidad:

. Htenn

f

er

Nótese qut {b.3)):

a

¡ lA'áre Poseen estas características:

er ru

1.5. EL OR

a.1) Las estructuras oracionales de infinitivo introducidas por um ... zu (d) (para) sirr significado final, ubicadas siempre, como en el ejemplo anterior, detrás de la dominante (véase en

1.5.f . Paré

12.2.3.).

Para explic.

a.2)Las oraciones de relativo introducidas por was (d) (lo cual) (véase en 12.3.3.) o por adverbios preposicionales (véase womit, worüber, wovon, etc. (c) en 12.3.4.), cuyo antecedenre lo constituye todo el enunciado anterior, por lo que siempre aparecen pospuestas al mismo:

como parénre las parres del sucede en las

caréntesis lPl

pane

(P7 ) se i

conjugadas or

kh Er

fút b) Aunque no sea posible transformarlas en estructuras coordinadas, también cabe considerar como pertenecientes al grupo de subordinadas no complemetarias otras estructuras que tampoco representan un complemento de la estructura dominante:

b.1) Subordinadas conjuncionales pospuestas e introducidas por als (cuando), en expresiones como: :,r ES,: r l9g+,

afl

ii

o Fu¿

en

1964 caando emigramos.

b.2) Subordinadas conjuncionales de carácter discursivo, introducidas fundamentalmente por wie (b) (como) y um ... zu (b) (para) (véanse en 1,2.2.3.): 'a:-a:

::..f

ti

-i.aa

a,

En las oraci

:onjunción.

-{ pamir de

Pl . mientras :.::e del parér i¡npo inrerio¡

flI

et A

62i I I

grupo pertenecen determinadas estructuras que únicamente pueden ser consideradas subordinadas por el hecho de hallarse introducidas por una conjunción subordinante y de presentar el verbo conjugado en último lugar. Se trata de oraciones que, introducidas por wenn (b) (véase en 12.2.3.), con el verbo en Konjunktiv II y mediante la presencia de las partículas modales bloB, doch o nur (véanse en 8.2.), conforman expresiones desiderativas: este


1un[uo¡ 1e f ('S'S'Z f (q) 'Z'g'Z) o^r]r¡i: rp lrnllJeterd 1e f oluasard IE sopelrpep soputrrde sol esueel 'uorcr8n[uor ns p o]LrenJ u:

uaqeq't'vL'¿

ue o sors¡nduror sar'qra^ soc.uau sor ep ugrr?urrot EI Lra "., ", 'r.;:11,"#:".lTl'Iilltli, 'soqrr^ oruoo sopezr¡tn ras ;apod ep oqtraq ¡a ;od aluaurledr¡ur.rd uezrrrlJur€tr as soqre^ sart so -

NECUSII A¡¿rgs NggyH SO8U]A SO-l'tL'¿

ffi:

oqro^rl

.ffi

E Verbo ¿

r

Das

hat nur der Chef zu entscheiden.

'.. Das darf nur der Chef entscheiden. . Du hast es niemandem zu erzáhlen.

o Es¿o só/o lct puede

decidir el iefe.

. Esto sólo Io'puerle decidir el jefe, . Nr¡ debes cantársekt a nadie.

c.3) Ercepto en determinadas clases cle textos escritos, el uso de estas estructuras con haben es mucho menos frecuente que las formadas con las equivalencias mencionadas.

d) Como verbo funcional (véase 2.13. y 2.13.1. (c.2)): c die Absicht/das Verqnügen haben

.

tener a intención d.e/el placer de

2.14.2. sein En cuanto a su conjugación, véanse 1os apartados dedicados al presente y al Práteritum de indicativo (2.3.2. (b) y 2.3.3.) y al l(onjunktiv I y Il (2.5.1. y 2.5.2.), así como la lista de verbos irregulares en2.3.1..2.1.. E1 verbo sein puede utilizarse en diversas funciones: a) Como verbo princip¿l con un complemento predicativo (ser/estar) o con un complemento

circunstancial de lugar (estar):

r Er ist Lehrer/ein

.

guter Arzt.

lch bin krank,

r Er ist hier/in seinem

c Es maestro/un buen médico. o

Büro.

.

Eslol enferwo. l:stti aqui/en su oficina.

b) Como verbo auxiliar en la formación del Perfekt (2.3.4.2.), del pluscuamperfecto (2.3.5.), de1 infinitivo compuesto (2.2.1.1. (b)) y del I(onjnktiv I y II compuesto (2.5.3.) de aquellos verbos que no los forman con haben (véase 2.3.4.1.)y en la pasiva de estado (2.7.1.): o Er ist schon gegangen.

¡

.

Er war schon gegangen. Er wird schon gegangen sein.

r lch wáre gern geblieben. . Sind oie Briefe geschrieben?

. Ya se ha idrt. t Ya se había ido. c Ya se habrá ido. . Me habría gustado quedarme o ¿Estcin escritas las cartas?

c) Como verbo de modaiidad acompañado de un infinitivo con zu, expresando obligación/exhortación o posibilidad. Esta estructura posee significado pasivo y equivale, según (deber,tenerque),kónnen(poder) contexto,aoracionespasivasconlosverbosmodalesmüssen dürf en (deber/poder) (véase 2.7.2. (d) y 2.15.1.):

.

Der Brief ist sofort abzuschicken.

r Der Brief muss

sofoft abgeschickt werden. . Der Wagen war nicht zu reparieren. ó Der Wagen konnte nicht repariert werden. I Das ist bis morgen nicht zu óffnen. r Das dar{ bis morgen nicht geóffnet werden.

'i*)!

e

La carta debe ser enuiada en segwida.

.

LLt carta debe ser enuiada en segwida.

n

El coche na podía repdrdrse,

. El coche na ¡todía

. t

ref)ararss, Estú no debe ser abiertct hasta mañana. Esto no debe ser abierto hasta mañana.

el

o

flgr

I ! ;

.o^rlrurtur + apln^^ srse{rlJc el JP .{ ojnln} 'e'ttsed el aP uolreurJoJ pi ue rprlrxne oqJa^ oruoJ IeP osn ns f ledpurrd oq:a r otuol osn ns eJluJ re8nl reurrrd uo as¡rnSuilsrp opuarqap ,sesla,trp fnur uos selsg .louedsa ua ¡oesoC apand enb setruapuodsarroc salqrsod sEI op opuertJed 'sosn sns uaqursrp as uopenurluoJ V

'sopÚx.104. opyrlplt opts elf t '(nw r:zsand úq aS .

'osotntaa

er,uop,oMa6 1J

'uapJolvl ualle uoA lqoloF ]st Jl r 'uapro¡Aa6 sQAJau J{rS }5t il r

,' 'Í)

"*,.;il::i"i';;$:i'"'i,:::;üi,:'H:iil:,ffi::ffil;',:l',i:;o':i:J:

ordrrrlred 1a ua anb ep oqtaq Ie r€retsap aqec er8olo¡rolu ns E otradsa¿ .I.Z.I.t.Tua sereln3a;1. soqrr^ ep elsr1 el otuor I.t.S.ó f 1.r.rr1untuo;1e (.t.t.Z g).2.€..2) o^nerrpu Jse,(.7..5-T op unlrreteJd 1e f aluasard Ie sop€Jrpap sopel¡edu sol rsuur^ ,riorte8nfuo¡ ,-r, ol,r"r-r, ,rg

¡

f

f

ouedso uo set)uopuodsaJjo)

0q2,tllu ua¡o.t8t¡ad uá .tzls) I

f

snS Á

" uapnm .€.iL.Z

osea,t)

leuorcun, oqrr^ oruo3

o (,rap un8a

(¡r

plat ualnpH uaula uoll)s Jltrl ]aplnl{ls Jez}tss8 re¡ 'uala¡redar nz il.plu ls! olnv sosorfl r 'uollojqfsJaA so tazllsaE

.

llt^^

lqtlu lsl olnv sosoi( o

.

1g 'o1w.torlat úqt l tupq ou aqzoj a:s1 'otqwwar ap sozatfl apanQ as ou

,tas aqap¡apand uu.talqo.Lj 1g

ye

u¡as 6ueg ut/;q€+st ur .

:((I'r) 'I'EI'Z l'tt.Z 'otauxp ap u?luatil un aqap aw al ot.¿.¡tlatd.o¿d yV 'apttadat ñs aqap ou aq?ot axsitr o¡tozvn8 s ap a ntnb ous4a t rlo,t '

d

rn+pp ll..{eur allalz}esJ] aulé) lqllu ls! olnv sosole r

t

atpo) agfl txs aoJ

loq ou a¡ ta,wrlat

'opv,t8o1 st)Luux,tqpq ol ol.ott 'souas,Lai

JaC uoJelredel nz ]ql6 sl uorapedal nz

otute p .taJuarxue3 anb u1qat1 olgg :

1r¡41

'plsando¿d o"tlsanu aoJttzl, q)a"1. stz,rjo

anb soq Iep'('_c'

'uleqlsrn ss llM u311eq aLULulls larLl¡ 'Ue6nazraqn nz uaJer alnsl JUn,l. ¡nN .

luqalanqe 6e¡q:s.lo¡ ualasun uaqeq uarapup

sa1 'svuos.taS olur) p ,taluanuo? opnd as o!95 . 'appuotenps

arc 'us6nazJagn nz ua¡e¡,\ alnal jun+ ,nN . 'ussgl nz l5l ujalgojd sec .

.

oluS

i(olos)

Jnu/ualle ourot so^rltrrtser o /ozt/ lqrru oruo: so¡tle8au soluaulelo euJlluol opEllunue rs a¡grso¡ otpau.r.) pun¡¿'(otuv't8l u.ru"rer9 '@po'tB) perD otuof, serqruou eP eleJl eS .prnld ropef,rtrluenf, un eparard sa¡ anbune te¡n8urs ua uezqrln es selJeleuoru sePePrun o sap€prluer 'seprpau ueu8rsap enb so¡tnau d sourTncseru sergruou so1 '1e.raua8 epar ro¿ ('1'a

'.':?rla :(sojt1




;¡¡Lz:

5.4.6. Adjetivos con complemento circunstancial de medida o de cantidad en acusativo

oEri

alt (uiejo),breif (ancho), dick (grueso), entfernt (alejado), groB (alto - referido a personas, grande - en generaf, hoch (aho - referido a cosas/, lang (largo), schwer (pesado),tief (profundo),weit (...),

o Das

wert /.../

5.4.7 Nótese que, excepto en los casos de weit y wert (el segundo no puede aparecer sin su complemento), la traducción que se da entre paréntesis es la que les corresponde cuando no hailan complemenrados:

se

-E j.tr::

.

Er

Ar ) LI

lst,alt,

es urclo,

O¡ros prese¡

Pero:

For

¡ Das Kind ist einen Monat

alt.

. Das Kind ist 55 cm groB. . Das Bad ist 16 Quadratmeter groB. . Der T.t;rm i:t 70 Meter hoch. . Der Flur ist einen Meter breit und drei Meter ,

lang.

. Díe Wand ist 2 cm dick. . Der Koffer,war.zehn Kilo schwer. Das Bild ist

El,bañó tiene f 6 metros cuadradoi. ." : o La torre tiene 70 metros de altura. . El pasillo tiene:un wetro de aftcho I tres de

.

largo,

.

einen Haufen Geld wert.

,

Das Dorf ist

500 Meter (von hier)

entfernt.

.

+ He corr'ido wn

kilór¡tetra. t-El euadro uale un fttontén de dineró.

EI pueblo está

a

23,Jahre alt wár ich damafr

t' ?3

:58

:

direccr

.Siei

s00 metros (de aquí).

ffi.os:,Xenía entohees.

¡ éCuántas añqs tien*l lSüu,inta í,hidis!,,

5.4.8

a)c

el com

5.1.1.-

Por regla general' la pregunta por el complemento de medida o de cantidad que aparece con estos adjetivos se realiza anteponiendo wie al adjetivo pertinente:

.-Wié alt/greB bist d¡?

rEris

brE

Estos complementos aparecen siempre inmediatamente delante del adjetivo y sólo pueden ocupar el campo anterior de una oración enunciativa en compañía de éste:

t

die

Eris e Eris

:..:

.

. Wir

.

r

,

t Lamaleta pesaba diez kilos,. -. : t La,zania tenía dos ?,nettos d.e pr,eful didad.

Con entfernt puede aparecer además, introducido por von (de), un complemento que indica el lugar a partir del cual se mide la distancia referida:

.

o Sie:

'

..La,?ared tiene un grosor d¿ 2 ert.

¡ Der Graben war zwei Meter tief. r lch bin einen Kilometer weit qelaufen.

.

. El niño tiene un mes. . El niña mide SS cm.

''

3

o¡acic delani

r Siel :übel e,

a:,

Er is

lm[gi

'gs¡a lq$tu j!r. ¡ .:'i¡.tiir

l

:((

t.q)

.z.t.t.s

ugrgruel esga^) o^rlpsntre otueuelduoJ un Jod oplnlllsns .res apend o,rurue8 oluaualduoc ¡a (ap oLtoq/oppsup:/ 6rssnrpreq¡ ,(ap ouoq¡oposuoc) apnw so,rrrafpe so1 uo3 (e

'(ap ou81fl \:ettt

I

alqelrP^ ualrl!69l ap so^tlofpv'g'?'s r-, r,r.r!r,,

I .rj.j:

i j;.

6tUnqa6 u¡gy

rn"

]sr otg

r

:o,trtafpe Iep otuBlap e¡dtuars esJef,olof, agep l€nr p'@p) (q) sne rod opDnporrur Ieuorf,rarrp IPlruelsunrrlr oluaura¡duoc un ap ÉIf,uesard e1 erernbar (Totaou) 6r¡¡qab oarrafpe ¡E (q

'lta\dsotl un ua ortp?tu ap awlg. 'atatnutn2 \ulor opaaldwa y$! . .soattoX ua opoá1dwa yr1 . "..-. :a;.',,,:Afffíp"d:ll,rÍV.svpami¡s



;?1tla,4

:.:' :..

sq111s.so7't;,:

aa sq?¿!F!:a419untnln."rc{iv

..:...:

.,. .:::

.:-tU.IAg:tlA

..

üAprit{-:

.6llp] lzlv

'::,

,..:

"

",:

sle snequo{uer) u.¡aule u! $l

'lllalsoup ¡aulla)

slP ]sr

rl r rl r

alq$S uaqr¡pu¡pq InlJ u! alp r =",r¡fuuuórvr{lFátr¡4, ¡z¡glipus,r?¡¡ r u ¡,g-!¡l F¡p.5lS.

.':: '.::

eluaruPlerPJluut o¡du¡ats u€f,olof, as sotuouralduroJ solse'((p)

'¡-,::$¡ggs@

:o,rrrafpe Iep eruelep uorf,pJo

'f'S esea,t)earlerounue

eun oP Jorrelue odurel Ia solos uadn¡o anb souaru V 'sogure ¡a¡a¡ede uerqruet opuarpnd .s¡e rod oprf,npoJtur orrrlerrperd olueuralduo¡ un ep o re3n1 ap lerJuelsunJrrf, oluatueldurot un ap ercuesard e1 uarernbar '('ut!oqo4'ncnla) 6ry¡ Á (opoa\iua) ¡lq¡eqtsaq,(opoa\dual 1¡¡a1sa6ue oruor,sorg '(auaptsat) UequLlom f (e,rr1ngr.r1e uor)unJ ua olos - oponlls) rl)rlput+aq ,(aluaptsat ,opprlnnuop) IErol Ierruelsunrrrr oluarua¡druor un aluotuErroteBqgo ua3rxE (e 6lssesue so.rrtafpe sol

slp tod op!)npollut o^tle)!paJd oluauroldruo) un o leuot))al!p o le)ol let)uelsun)r!f, oluauialduo) un uootxo anb so^tlafpv.¿.t.s

: scuv a.a"4'tg/'t{' es

6;tab

lauifu

sd,yn'!4"r.7"'

57

1:- i , a, ,.

,q¡1,s1qr-aliu$¡,si(isffil'lts¡

,¡ .

:(opotsou,tap) nz eP oplPatord el1eq as o¡rlrsod oper8 ns opuenr o o.r.rte¡edruor oper8 ua ugzrlpn opuentr otuauraldutoc etuarpuodse,r,rot Ia uetrrupe olos sopetrf, so,rrtafpe sol ep sourruolue so.1

¿otppw ¿o\qand

p

p aual.-t tqon gnfi? .

:r.,,,,,.¡:;¡,,r

P$a PuuPlW anb y? c

.ir,r.rr.,,i',, ¡i.,,,,r*.,.l9 FJ[.SIEFF-,tFLlAürt!¿!&

::. ::¿lYj"l}l :1tann

r:FJq

t{iol

119"9-?e,p-J¡.li

!19s?!t!r

. .

f ]ulollua uor¡dorxa eun ue,tn1r1suo3

'on*'rpv'o1

Los Adjetivos

En el caso de realización oracional se tiende a utílizar el complemento acusativo, apareciendo obligatoriamente el elemento correlativo es en la estructura dominante:

e flas I

.D6i . b) El adjetivo fáhig (capaz de) ptede llevar un complemento genitivo o, lo que es más habitual, un complemento preposicional introducido por zu (D):

Deift

ft Cc tpJr¿1. adr erLr

.Dasi En caso de realización oracional, no suele aparecer elemento correlativo alguno en Ia estructura dominante:

.

Er

war nicht fáhig, mich iu verteidig€n.

c) El adjetivo voll (lleno de) admite un complemento genitivo o un complemento dativo pospuestos, cuando el nombre que le sigue se halla complementadci por un adjetivo atributivo:

Cuando el nombre no se halla precedido de ningún adjetivo, se acude preferentemenre a un complemento preposicional introducido por von (D), aunque también es posible utilizar un complemento dativo (reconocible sólo en el plural) o colocar el nombre en nominativo:

En ocasiones, en lugar de voll se :utilizala forma voller. En tales casos, el nombre aparece en se halla complementado, mientras que en caso contrario se acude al genitivo:

nominativo si no

d) El adjetivo bóse, utilizado con el significado de enfadado, puede aparecer con un complemento dativo o con un complemento preposicional introducido por auf (A) o mit (D) (véase también en 5.4.4.):

peinlich (embarazoso, desagradable), unbegreiflich (incomprensiále), unverstándlich (incomprensible) y wichlig (importante), puede aparecer un complemento dativo en sustitución de un complemento preposicional introducido por für (A) (para).Nótese que en algunos casos la lengua española presenta el mismo comportamiento:

36A: ,

ffinl

IeP oPIPOrard BIIeq es o^IlefPP Ia oPuenr

| (opptseuap ) nz o^rlenper8 orqra^pü o^rlep oluerueldurol un re8nl ns ue esr€sn epond.(pto¡Il

(v) ln+.rod oprlnporlur oluarue¡duo¡ un .¡eca¡ede epand anb so1 uor so,trte[pe soqrnru uo:) g

sonrlafpy so1

Las Preposiciones

e) La rr. también. : pospone;j con otras

10. LAS PREPOSICIONES 1O.f . CONSIDERACIONES GENERALES

-.

gemá8.

10.1.1. Definición, funciones y colocac¡ón

preposici: a) Las preposiciones son partículas invariables, poseedoras de rección, que aparecen

principalmente en compañía de sintagmas nominales y de pronombres, en ocasiones también de adverbios, constituyendo con ellos un sintagma en función de complemento de un verbo, un nombre o un adjetivo. Del régimen de la preposición dependerá el caso en que aparezca el sintagma nominal o el pronombre que 1a acompañe:

r Gegeni ist der

.

Er

tal

K

e5

La prer

r mit meinem Vater {D)/shne ¡ nách unten/von d0rt

, can mi psdrelíin él t hacia abaialde allí

ihn {A}

envueh e:-

vonenl-

b) Los sintagmas introducidos por una preposición pueden cumplir diversas funciones, de entre las que cabe destacar las de complementos preposicionales y complementos circunstanciales varios del verbo, del adjetivo y del nombre:

¡ lch kann mich auf ihn verla:sen. (CP del

t

Pued.a

confiar en

;

posibles

r Er tal e¡ r Von ¡ii r Von

hie

é1.

verho)

r Das Buch auf dem Tisch

gehért mir. {CC

del

. El libro de encima de la rnesa es /nía,

10.1.2.

(

nombre)

Algun:, c) Si bien en principio todas las preposiciones poseen un significado definible, ya sea por sí mismas o según el contexto en que apanezcan) éste puede llegar a desvanecerse por completo cuando la preposición forma parte de un sintagma en función de complemento preposicional. De este modo, mientras que con respecto a la preposición auf en el último ejemplo puede afirmarse que posee un significado local, el de designar un contacto desde arriba con una superficie horizontal, a la misma preposición en el ejemplo anterior no se le puede atribuir ningún significado concreto. Como mucho podría afirmarse que retiene algo de su significado local originario, puesto

que'endefinitiva, confiarenalgwiensignifica depositarsuconfianzaenél.Esenestoscasosdonde el uso de las preposiciones ofrece las mayores dificultades. Las preposiciones que pueden introducir sintagmas en función de complementos preposicionaies son las siguientes: an, auf, aus, bei, durch, für, gegen, in, mit, nach, über, um, unter, von, vor y zu (véase L.3.4.3., I.3.4"10.,I.3.4.19., 1..3.4.24., 1.3.4.25., 3. 5. 5.2. y 5.4.4.\.

sintagma son:

- ans. - am. c:

y neutro : - ZUI-

CL,

r Morg€i" . Wir rqa! . benec l

En el r¡: d) Algunas de las preposiciones participan en la formación de diferentes clases de adverbios, de entre los que cabe destacar los denominados adverbios preposicionales formados por una preposición precedida de wo(r)- o da(r)-, tales como wovor/davor, worüber/darüber, erc. (véase7.9.1. y 7.9.2.). La relación de estos adverbios con las preposiciones no se basa sólo en su morfología, sino también en el hecho de que en el enunciado sustituyen o se refieren a complementos en cuya realizactón intervienen preposiciones. Sus correspondencias en español dependen del contexto en que aparezcan:

r

,4:

.Wovor,hast du denn so qro8e ,{ngst?

r

B:

Vor der Pr,üfung..

r .A: Habt ihr über Geld gesprochen? r B; Nein, wir sprechen morgen darüber; :

434.

t A: ¿D.e. qwé.tienes tanta mied.a? . B: I)ál exarnen. ' . A: ¿Hab'iis:l¡nblada de dfuero| ' t B: Na,,ha[]larem.as ás ella ntañana.

:

- aufs. l um, uni3' - hinie'masculinc

. s€tz dic : DieZig¿

Las Preposiciones

e) La mar''

l_q._145_ PREPOSICIONES

;

también, a.

10.1. CONSIDERACIONES GENERALES

posponefse:

10.1.1. Definición, funciones y colocac¡ón

con otras si, gem¿8, n¿.-

preposicion: a) Las preposiciones son partículas invariables, poseedoras de rección, que aparecen

principalmente en compañía de sintagmas nominales y de pronombres, en ocasiones también de adverbios, constituyendo con e1los un sintagma en función de complemento de un verbo, un nombre o un adietivo. Del régimen de la preposición dependerá el caso en que aparezca el sintagma nominal o el pronombre que la acompañe:

.

; t

mit meinem Vater {D}/ohne ihn (A}

r nach unten/von

d0r1

ean wú padrelsin ál hacia abaialde aIlí

dei verbo, del adietivo y del nombre:

:

verlassen. ICP del

Pueáo confiar en

ist der Kcr

r

Er

tat

es s€

La prepos envuelven ¿, posibles cor: von en 10.-1.

b) Los sintagmas introducidos por una preposición pueden cumplir diversas funciones, de entre las que cabe destacar las de complementos preposicionales y complementos circunstanciales varios

r lch kann mich auf ihn

. Gégeñüh

.

Er

tat es ur

. Von

nun

¡ Von

hier a

¡

é1,

Yeftt0]

'

Das Buch

auf dem Tisch gehórt mir. iCC

del

. El libro

de encbna de la tnesa es mío'.

10.'1.2. Co

nombre)

c) Si bien en principio todas las preposiciones poseen un significado definible, ya sea por sí mismas o según el contexto en que aparezcan, éste puede llegar a desvanecerse por completo cuando la preposición forma parte de un sintagma en función de complemento preposicional. De este modo, mientras que con respecto a la preposición auf en el último ejemplo puede afirmarse que posee un significado local, el de designar un contacto desde arriba con una superficie horizontal, a la misma preposición en el ejemplo anterior no se le puede atribuir ningún significado concreto. Como mucho podría afirmarse que retiene algo de su significado local originario, puesto

que,endefinitiva, confiarenalguiensignifica depositarsuconfianzaenél.Esenestoscasosdonde el uso de las preposiciones ofrece las mayores dificultades. Las preposiciones que pueden introducir sintagmas en función de complementos preposicionales son las siguientes: an, auf, aus, bei, durch,

für, gegen, in, mit, nach, über, um, unter, von, vor y zu (véase 1.3.4.3.,1.3.4"10., 1.3.4.I9., I.3.4.24., 1..3.4.25., 3.5.5.2. y 5.4.4.).

Algunas p: sintagma ntr: son:

- ans, ins

-am,be-

y neutro sir:. - zur (coi:

t

Morgen

-0(

r Wir waren

r Gehen

5¡e

En el lerE. d) Algunas de las preposiciones participan en la formación de diferentes clases de adverbios, de entre los que cabe destacar los denominados adverbios preposicionales formados por una preposición precedida de wo(r)- o da(r)-, tales como wovor/davor, worüber/ijarüber, etc. (véase 7.9.1. y 7.9.2.). La relación de estos adverbios con las preposiciones no se basa sólo en su morfología, sino también en el hecho de que en el enunciado sustituyen o se refieren a complementos en cuya realtzación intervienen preposiciones. Sus correspondencias en español dependen del contexto en que aparezcan:

r

¡ r r

Wovqr ha:t,du'denn so:gr.ofle Angst? B;,Vsr.der,Prüfung. r¡ ' , A: Habt ihr,über'Gelal:gesproehen7: B: Nein.'wir sprechen,morgen dart¡ber. A,:

]

. A: áD:e qw{ líangs lanta;mi'eáa? t B','DzI exeñ,ten.' . , . A: ¿Hübéis,bablada de'dinera¡t r:B: No, hablarewos de elÍo

'

pxd,iiafl,tt.

- aufs,

i-'

um, unter \ - hinterr. masculino

r

¡,Setz dich ¡ r,Dié.Zigara

ۃr,

.plas t:loqap pp uvqsÍra sallutv&rt so1 ; 'ylas p w a$w?ts.

olnf,rue ieP oAIIPP Ia uoJ lo^

f

laqn'ralutq'tnrL'qttnp'1ne

lelun ';aqn !e1utq ep

eP

Eios t¡tjElun uaacl urtr1aje6lz

3l{ .

'8ios slna UllP zlas r

(uep reln8urs ortneu f ourTnrseru uolf,Jerruor) uron 'Luralun 'uraqn ,urralurq -

f(sep re¡n8urs oJlneu o]nJrue .uun Iep o^rlesnf,e Ia uoJ lo¡ f ¡alun sLon,s-ta1un ,sLun ,sJaqn ,slelurq.stn1 ,sq:lnp,srLne _

uonlerluor)

:soluarn8is sEI Ipnlrqeq sououl o seru pruro¡ ep uezr1rln es uarqruet lernboloc afen8uel ',tonal ,eod'a{rt v1 s frttfrA 'o8a¡ ¡a ua sotutnnpa lo¡1 'auD sowail ququal!

lp

}

1a

uE

lasss} ¡nz tillq tls UaQü! 'tBS [üe a]ñtt{ UaJEM j¡l¡\ 'our) sul Jt^ ualla6 us6l0al

o

t

r r

.

(rep -reln8urs ouruerueJ o]ntrrtre o^rlep uof, nz ep uortrf,Ertuor) Jnz_ Iep Ie !(ulep .reln8urs o¡tnau f oullnf,selll oJnlI]Je lep o^It€p uoJ nz f uOA .Ul .roq ,Ue ap uorJll?rtuor) IJ LUnz ,LUOA ,LUt .Ultoq ,LUe _ !(sep .reln8urs orlneu olntrrlre lep o^rtesnJe Ie uot ul e ue ep uoprer¡uot) sur ,sue _

sEPezIIeIUJou aluaureuald ueJeprsuof, es anb sauot¡JeJluoJ se1 'uapaoard I€nJ Ie leur1¡¡o" "*r;r::: ]ap oPeullurelep olnJrlJe 1ep relnSuls Ie uot uoltrf,ErtuoJ ns ualrupe seuorcrsoda¡d seun6ly

opeuttuJelop oln)JlJe Á ugr)sodoJd ap souo¡))ejluo) .z.l.0l 'arypñ lpol ?a as mbp apsa7 F 'opp?l.|xt sftu y¿puq rroqp ap rtt¿ud V 'atpptu ns ,toQ oztq o7

. . :

lE rzus6 sep ueu )qals sne ratQ uo/\ 'uras ia6q{{trsjo^ JA pJlM U€ UFIU ttrol\ 'usll!^A lallny\¡ Jautas u¡n sa 1?1

r r

rl r

asea'r') sne uo¡ o ue uon oruof, seler (serueJotrp sauor¡rsocla;d sop ep seuorf,""r;::3H;r:;; sei ap seunSle uJlqluel uauedu¡or EI eJltsiJarlerer plsg 'euedu¡oce .r-rb ol,rr*.1. 1, ,r"n1rrln.r. rod ezrretr€JeJ es uallrM un"1ergrue1urq uorcrsodard e1

sorqur3llu sop sns anb ep ograq

1a

'a,tpt tu txs Jad ozxq ol . .to1./.anua) r Jae{!ua6a6

ap prls o¡ ytsa vrsa$t v7 ap aWa.tJug

aqallnz

la}}nl

lautts sé ]e] .leesurzuo)

ll

r

Jap lsl

eq:rr¡¡ JrO/óLl)1l) Jap rsqnuE6ag

.

:ueueduro¡e se1 enb sotuauela so1 e a.rduers es¡euodsod ueqep laqleq f eqer¡nz sauor¡rsoda¡d se-I'('€'0I ua uot¡dr¡csep ns aseo,t) ualsun6nz d a6¡olnz'ue6ann:leiqtee6un ,leqn ,qteu :geuia6 laqnue6a6'6ue11uo'uabe61ue op elerr oS 's'rJu€rsunrrrJ spp€ururralep ue pp es olos serlo uoJ anb se¡tuanu'e¡rterualsls .seun8le eruJoJ :soJ1a alqrsod ep sa uor¡rsodsod eqrrp uo3 esrauodso.l e 'a-rquou ordo¡d ns E rsE oPuJIlIpEJtuor f ,uarqruel ue epetrns anb o1 ap orreJtuof, ¡ouedsa 1e uapand secod seun olos'solu€ueduro¡e sns ep eruelap ueJolof, as sauor¡rsodarcl ap erroferu e1'(a seuor:rsoda-t¿ se1

Élrxe enb osE¡

-'lr'ltllou l3

IS

;ü al! u8)ul.[

o

:.r.1 ueupdruoJr:

: ¡l oJodruel

.

su! aqa6

sl .

qll r

rEruJrueldluol

SUn BIJeW

:r.raqap



'aLtou p ua Úlsa o8).nqwqH , 'so3|!PPW saluo$ sol P tow0n frut7tlt2!4d t 'ul.d Ia uA PUPI'u?9 l2utx 9otUlt'l'Itsfl t

uallals 6unon]rafiJnz r uaLuulol UaQal stün r uorLleJ PUPI

slne r

drzuu¿ tut 'opul/6ueluv r'ue

'ueproN rül ]6all btnqueg

a6lrqabz;l su! JtM 'uraqu

ua;L{e+

f

.

p sowalpua,\ t

.

. .

uo] (/'E

¿ollljg aula) uasal u¡nz np ]sLJ)neJS r ruoA lültilo¡ SP{ r ' UASAI uáialA

'ilarssed uaJalsPu

ulaq rlu

uol

usroqan E8¿ | alllel

lrl

u!

]51

sefl r

(9'E aprnM

Jl r

uolse.rdxr Pl uE (S'E

'nz salle ]sl lauu-to$/llnf utl r

'6epruq:e¡¡¡beluol4 ure uolllu-lo) Jlfi¡\ r

sssau sol 3P 'Elp ]eP seued sEI aP 'sElP sol ep sr-rqruou sol uoJ

lap sowa.túpdnb soN. 'ocmu ap ü7 la lpuaA.

I

ua6rót\

ue sqloM auls uoJPrA.ll7\7\ r

:olnf,rtrE ue^ell enb solljgrSoeS serqruou ¿,LaaI 0.il)d stLJF? spxtrnal of{i r uaal alupx ap psp{ anb ol sa oltg . 'atu,Lt4xalp p oPpsl)d ltcl al,\[ c

:sopETllEuluiou \()Al.lruuul

'tg lI oap la ua glrpN

:oue IaP orsurnu lrP rlueleP oJqef

'opp&n apal ?$a ou9.tan/a\n! ug . 'ap¿pl t l .tod/s2tu141

:sruorrPtse st1 ep 'ol,t tu ap Sl Ie

len

'E I unz slq '8 uoA

(t'e

uaQlaJQ

rrlft r

ley\ '02 u¡E otrruro) Q]l r

t(I'Z't'9

(r

r

sPp 'orp

.il ouIsrIU Iec

if r

IUJUJIISaq

s3rpllAIC

l:'et

'orrugt se (]onbe ep EIf,uJToJIP e 'anb o¡ad 'eturo¡ elllugPl Ir rod oprntrtsns res rprnd rnb esetoN ¿p,(rL.v ue as?e^) sep rotp,tap o,trlerlsolueP etueuf[IJe]rP Ia.rod ouls'opeutruralap olnflue Ie ;od oprpataJd eilel{ rs ou elqluou I3 oPuuntr EpEIJ?f,seP ?Penb uoIJJeJluoJ EI 'orJer.luoJ 1a ro¿ (q uo0xt1íslp p $uod. Ypln sl rapñd . odtüpt !ú JQas c otdtcut¿d, ua 'lewJpxdt?u'lrd ls .

:oIUof salEl 'se1ru[uou-oqJa^ srsEqrJed f seft¡ sauorsaJdxJ sPsoJeulnu uH (8'E

')llllod

*r5;v

1ql6

:osEl

::Ja.r e1 l?nrrqerl

-.: s¡uot:tsoda.¡d

: :r.rLllPtool IV

cdard'€'t'01 -*? ]uelnetrseu

--rru arlañ qll . .

.lrlsul aqa6 qrl

i:

: --iElrun algulou

-:rd e¡eq as osn :- rlr]rP osPf, Jlse

-

.nb ol ¡ocl (p

_

;^:3

-.35 uoJeA JrM. ::,1 Eun JluEIPeru

-?i-{ sPp }sl sPQ

.: ¡suPJ^)

r

:$ r

JaJeM off{

alp/l llQ up

i!

-;)lu

ul :8 . :! r

eie9.t) seqca¡ s€l uA (t'E

'xan v,taw¡d rod otll CIt l¡v . 'alp\u own oa olp rawud la .

lelfi Uals]a lunz als J0 L{es eQ 'pueularu LUe) 6€1

UOISJA

r

üI$ r

:selEJodIUJl Sel?If, uÉlsunlJIJ sotuerueldruoJ ap uolJunj uJ selEuIPJo so^ttefP€ uof, seuolseJdxe uJ 'leJeueS elSar rod (Z'e

.

'arpou anb ,to/ala ú1ut7t snplN

:((3)

f

r

'ualssq uE l6uls sfiPl)

('g'q) '(Z'q) 'g'g'S eseg^) o^Il?lredns IrP elrlnqlrle ou Eruro¡ "l

uol (I'€

--r3p so Qln$

:..iurJelep olnfrl-IE --.rp JluPuIlUrelJP

:orrolESrlgo Bt]nser sosel sopeulruJrleP uE 'olr€Jllqre olniosqe

ur



ou seuolJf,Brluof, sel eP osn IA (e

sauo!)leJluo) sel ap osn 'l'z'ü'01 souoDrsodard sPl

i 5

:seuorf,rsodJrd sel op eurrlll EJ e[rxJ enb osE] (soser IJ ue ze^ EJIUn Eun E)z¿rede enb uotr elseq soqrue ua selueraJrp seruroJ easod eJg¡¡ou Ie rS ¿l? uls o

onb

1e

joinze uot glw p rtua¿?

:

¿ra¡lnz sut{o ,apo

llu

aó#e) urp ars ua¿ul{

.

sel soqrue ua EruJoJ €tusrrrl €J aasod ueueduro¡r a-rqurou IJ ''{ selueratlp soseJ ue8rr sepeurproof, sauonrsodard se1 opuenl se ol otrodiu'T 'nfta ap p"tluo?

ao L

rtttqpd

Wsa aF

nñpj

tx

sotuaLalt7,tÍt KaH

')t]llod

.

asalp ua6a6 pun

¡U aluaurnñlv

1qr6

s] .

oursrur 1a ua8rr sauot¡rsoda¡d sEI opupnf, sr ol oN .(a.rqruouo;d o) arqruou uotctlador 1ep Iu el'resolau sa ou '(erquiouo¡d ou¡sltu un e o) eJqruou orusrur un E ueJJrtJJ "l F";;:;; as anb sauor:rsode;d seue.t (1o/ tepo n 1,! pun Jtu¡urlElu:ruepun¡) se,trtelndo¡ sauorcunfuor rtu€rparu Juurproof, ]V

oluauolo otusl(U un ap aluelap sepeutploo) souotftsoda¡¿.€.l.ol ,ugxtetsa o¡ a orunt lvq anb ouvr¡ol1 aXÉp¿npxsal p ,u o4sn7 aat o¡[ o 'Elat?Pp lqú ap alup,LnpXsil p . .alu0]n0g¿.1 ¡o Lo¡ c

lol

'Ioquqeg

uje ]uejnel.sau oq)stuorlett sep u¡ u:a6 óqa6 L{tl r ]qlru 'aujo^ ep luernBlssu sEp u!/su! aqa6 L{ll .

'luerne$au su! üqa6 qll

.

:olnrrlJe

1a rod opeluoutalduroc EJluenluo es alueruef,run eJgruou 1e rs 'erdulars s€lJezlllln sa l'nllqeq o1 'p-'ep.els atenSual Ie ue opezrle.,,Jou rrurrueueld eileq as osn ofnl souor¡ceJluoJ 'E]lrrrse sel ep osel uE Eurrou eun ep relqeq epand., [e .t.r.-1or¡rp or", ua onbune'esJe^ut e] e f uolrlerluoJ el JEsn E crluepuer "r.. BI se roferu'arqurou iep uorf,elueruelduror ap oper8 Ia eas rouau oluenJ anb ,.ap errpod as 'soseJ sotu€tseJ sol e er¡edsa, enn o¡ -roi 1p '

pl"tpw ap$puawora,r

sou anb alap"hxu$a,t

F

ua sowxnnÍsa

prqp

q

'a¡eq ualqo¡dura sun s1;sl¡d

ai,y :

sep 'luelnglsau

uap u¡ u.lslsa6

uüJ€AA

Jt[l\ r

:O^I]€]EJ 3P EPEUIPJOqNS UOIJ9JO EUN J]UEIPJIU

operuauraldruoJ aJg.'ou un € Eururrersp olntrru€ Ie opupnf, uo'trEJruof, el esr€sn erreqep 'tepu anb sl ua usw

,,

e

p

o.t

11

e o ¡

r,, o _.

oro,H']ji

".;

q

sa

qsg

.

onaq'a apugq? ,y 'yú4uotua

ou anb o¿.n&as ottpuonrrp aJsa



(c

ap;nm uaroqaO q:r wap ut ,sneH spp l.sl sefl

;fi 3j""r: ff ;l ilffi ::; :J : I

.tnbo aanl.sa saun¡ Tanby¡asg :g

t7\auq p paxsn

¿o'tatqal ap o1

. .

.rütq ¿JpnJqaJ

uf :fl r

:

¡ot¿ouottizp ¡a ua o¡otsyr.g!

se

qll

qlr .€Z

r

r

u[

ruasstplt4¡e

,6e1uoy1¡

:S

1q]u luJulilsaq

qtnq]ailofi uosalp/l¡flilg ul :g I

il{lnq]a}Jofi ur! r{lop

,(.lL.V

t

"ilHn :H['ffi

;s r

us als uare¡^ ofl¡\ 'uapul+

renn 6e1uoyil

u'p

ap]a^^

o

Iep PleJl as opupnJ a¡qrsod so ou anb uorf,ntrtsns

sa Q)ng

:! I

:opeurruJaleP olnf,rlJE ua asee.,l) _Satp o^rleJlsolrlep otueurlüretap

sauoorsodal¿ se1

Las Preposicrones

'

5eid ihr mit oder ohne die Kinder ins Kino gegangen?

* ;Hab,íis ida al cine con

las nfños o sin ellos?

10.2. EL

R

Según su

10.'1.4. Elementos coord¡nados dependientes de una m¡sma prepos¡c¡ón Cuando de una misma preposición dependen varios elementos coordinados mediante und (y/, no repetirla. En cambio, si la coordinación se realtza mediante oder (o) o mediante conjunciones correlativas (weder - noch = ni - ni, sowohl - als auch = tlnto - como) etc.), la preposición debería reperirse: es necesario

.

lch gehe morgen

r

meiner Schwester ins Kino. lch móchte weder mit meinem Bruder noch mit melner Schwester sprechen.

mit meinem

Bruder und

. Mdñ6n6 irié con nci herrwana

\¡ can

: No

relaciones c-. en el apartac

10.2.1. Prr bis, durc-.

mi

bertr4driü al cine.

:

continuaciór

a) Cuandu.

otra preposi,

quiero hablar ni can mi hermáno ni can

acompaña:

rni bervnana,

r bit zar ná 10.1.5. El inventario de prepos¡c¡ones en esta gramát¡ca El inventario de preposiciones se ha ido y se va incrementando paulatinamente con la inclusión de expresiones de diversa procedencia que se ajustan a la definición dada arriba: de adverbios (links = a la izquierda de); de adjetivos procedentes a su vez de nombres (nórdlich = al norte de); de nombres (dank = gracias a); de sintagmas preposicionales (infolge = como consecuencia de). En esta gramática se considerarán preposiciones propiamente dichas todas aquellas expresiones que, además de comportarse como tales, se hallen constituidas, desde un punto de vista meramente ortográfico, por una única palabra, criterio que naturalmente no afecta a la preposición bimembre um ... willen. Cabe añadir que, al igual que el español, el idioma alemán también posee numerosos sinragmas preposicionales lexicalizados cuyo funcionamiento es idéntico al de las preposiciones propiamente dichas. En realidad, algunos de estos sintagmas se incluyen ya en el inventario de preposiciones, puesto que la norma ortográfica permite escribirlos como una única palabra (p.e. aufgrund, forma que coexiste con la originaria auf Grund). Por regla general, suelen constar de una preposición y un sintagma nominal, en cuyo caso rigen genitivo. Valgan como ejemplo de estas construcciones las

b) El pron, puede apare. sintagma pre el nomb¡e s¡

preposición. un sinónimo

¡ Das Kind, I

'Kind hát¡e

Esta norrn. acusativo.

10.2.2. Pre aus, auBe-.

siguientes:

. auf Kosten e¡ner Geháltskürzung . im Falle eines Unfalls . im Laufe dieser Nacht . im Namen des Gesetzes . in Form eines Kreises . unter dem Einfluss des Alkohols . zur Zeit meiner Vorfahren

. .

. .

La prepos: easta de wna rebaia del sweldo en c*so de accidente a.

e?t

el nz?rcbre

d.e

Ia ley

. en forrlxd. de círculo . baia la influencia d.el alcabal .

en íieft'tp1s de mis antepasados

En ocasiones, el sintagma posee una segunda preposición que decide su régimen:

r ¡n Eezug auf lhren Antrag {A} r in Hinsicht auf'lhren Urlaub {A}

.

im Vergleich zu seinem Bruder iD) r im Verhiiltnis zum letzten Jahr {D)

. . . .

.. Er lebt zur

en el transcurso de esta noche

10.2.3. Pre

ab, an, aL',

A excepció

respeüú 6 su solicitad.

cuando se uc el sintagma :

respecta ñ sus vacacianes en casxpar*ción ca* sw bermana

debe aparece

con relar.ión al año pasada

- Aparece -

implicado

tal caso, el .?3*

; I É

p,,sr:

contesta, po:

w; ffi:

F_ffi:

sfb

'(apugp/apugpo)

ulqont o¡rle'0¡-ralur orqra^pe Io uo¡ selun'0rd e .1e;eua' e13a_r rod ,erseruoo d leuo'ca;rp oruau¡ard..'o*p lerluprsunf,rrJ .rgrr,rn¡ e¡ aJdurnr u '("tanua = ua)lrqls) o^rlrsupJl o (.ir Jeuorcrsode.rd eurSelurs 1a ,oser ¡el = ¡3q¡6¡ onrrrr,r"rr,r, oruorur^oru ep oqJe^ un ¡od operqdur o opese'rdxa 'opernSr¡ o Iee¡'oluatu¡ezeldsap ,rr, ,p "tr* eJ eJrpur opupnr o^rlesn)e ua are.redy :psrf,uof, .,(nru

euro¡

ep esJerJunue epand o,trlep o olrlesnf,e uo raoa-rede agap eru'etrurs Jop l'ururouord o 1eu*uou o"¡r1-,,, rs rrprJep ercd e¡Eate1 .1eúo'rsoda¡d Ir oseJ epet ua eldurnr anb uo.un¡ eur'erué ra ,p uotuJ8g' ns,,1"rr"dr, anb ep oqcaq unuror ue uauerr "1 "p.r.arp Ie odnrá .lr" ,p sr,rorrrrodard sgtuep "pf*rr"..qe "Ja;"";;;il",

,"J ."po,

ep

1ap ntanJ ant,t

aluau.alonlrf

t

ouúu

uo'derxa y

uaqlstMz 'JoA .Ja1un ,laqn ,ueqeu .ut ._tolutq ,1ne ,ue .qe

o^rlep o o^tlesn)e uo6!J anb sauot)tsodojd 'xaQ

. .:

rl

sotr Ío

.E.Z,.OL

sapue'l ¡egne ltaz rnz lgel

.

alJ{

o

:(slod 1ap o'tan! sapuel JOBne uolf,nf,ol ei ua o^rlrue8 a8r.r elueruef,run ragne ug'rsodard e1 eqolrnz'nz'uo' '1ros'1ULes'qfeu'1rLU'geure6,reqnua6e6,puaq:erdslUe,ue6e6lUe.req,JOgne.sne

oplat:

se] sJuoIJJnJlsr* _

o^llep ue6u oJdruats onb sauot)tsodoJd .2.¿.ol ue8rr opuenr

ns'outu td/t? uls

'7a

.rz.0L

''ta "¡

oy'u

as

sep

uuts uoura) ueqal

"uqg

'rr¡¡y pun urr

Ie

r,

::

aluaurerdo¡d sau¡.:

"_r".;Tüt" pu!) pu!) seQ r

utos ollgLl

uras JeM

seu¡Seluts sosoll*-_l

eJqurauiq uorttsc;; elueuleJelu E:!. 'anb sauors¡::. €tsa uE '(ap ottua;:-., ap:(ap aJic:. .

ep oser

'uorcrsoda¡d tul'i#;";;5;"";:r:*"t :,u? ".:$'TJ"*':üil:ff# 0s

o,,

s¡ur¡) sorqre.,rpe Jp :: uorsnlJui €] uor ::_

IO

¡a

un f uor¡isoda¡d :-: eurro¡ 'punt6jn? .-..

'sauorctsoda¡i ue sepelsrJ souor¡rsoda¡d se1 ered epllg^ alua..'len3r se

,optluas Dr,tpu¿t ou opu, i1.

atud opol

rBzIIIrn "t;*:il1;firTJ","i*T::l::::Y:i pl uoJ oruarp^rnba uor¡cn¡rr,ro,

.,r,r,

)rlar ', , aJquou ",rn ,,,;^,-,;;^-. el'('7'6'¿ asee¡) aruerpuods¡rror ^-"";1fi ;,::;1,í;Íí:l::ll j'Ji''^.*:::::;;il;üi:;':.#;:Jff ;i,1'# j,T:Hnr: ';:;l;,;J:,,:i;':1,;;ffiI: "rffi;;.;iliJ;Ti:r".:ld:;:::?i;

ou'o.trlesnre 1"il;;":T,"'":;':iljJilJ"1lg::,:,:::::::1,.':_ry" ua d o.trreurruou

up¡r4E.,y

anb Ie oluauere Jep oser

"*ro¡

,y@;

f{1}

9-..1.¡11pl¡1.u,s,iiu:,g;..rñi

:;

eprJap anb eJ eurrr¡' else sa ,(.€.0I ua esea,r) *.rrrr;;Jr11:]; ap ,ararede ,,i rgrr*oo.rd

Ie uotr uorr'urqruof, uo 'er¡oreSttqo n "nai¡,f,e} eiuroj

e1

ua2 xu ou?ur¿ar! lru

0puen3 (e

tt¿ uos

,{.

our

leprm ,un ,auqo ,ua6a6 lnrL .qrtnp ,srq

ontlesn)e ua6l¡ a¡duals onb seuollrsodel¿ .¡.¿.OL serrele, e¡¿d ,rnbe serr'-qp:rr spJ

oruolrse'10uedsa "o ue

e ueJlerep os anb sodn¡3

olurl

e¡.(.t)e,ct, etuerPalu

ou

,0,,,.,1?l':',"{::i,:tJi;l,"jrL',:T:TJ;;Hli:I :ff,Ji,*iil: se'uepuodsarJoJ sns anb orsan.J .(s.z.r¡t _.r.z.u)uorf,enurJuo:) ras uapend ,.,rorrrráo-.r¿ sel ,uarurSer ns un3a5

sor

'/,!

o

_-

pun etuErp¡-:_

ugrlsoda.rd

ra ,"p"rr;rr"p

sauoorsodet¿ se1

Las Preposiciones

- Aparece en dativo cuando, al complementar a verbos estáticos intransitivos (arbeiten trabajar; = transitivos (tragen = lleuar), no indica la mera de ningún desplazamiento. En lugar de ello, sitúa la acción verbal (p.e. con arbeiten) o informa sobre la localización del complemento acusativo o del sujeto (p.e. con tragen y sein, respectivamente). En tales circunstancias, el sintagma preposicional cumple la función de complemento circunstancial local y conresra a preguntas con el adverbio interrogativo wo (dónde).

10.2.:

sein = ss¡ay) o

Téngase en cuenta que el concepto "verbo estático" no significa ausencia absoluta de actividacl. Únicamente supone que no implica un desplazamiento cuya meta pueda ser representada mediante un elemento direccional.

Acusativo (WOHIN?)

Dativo (WO?)

r lch gehe in den

r lch arbeite im Supermarkt. e (Tr*baio en el supermereado.)

Supermarkt. (Voy al swpannercada,) r Er schickte ihn in die Bar. t (Le enuió al bar.) r Er nahm das Buch unter den Arm. t {Se paso el libra debajo del butzo.) r Sie legte das Buch auf den Tísch. c (Puso el libro sabre Iamesa.) r Stell den Stuhl neben das Sofa. t (Pon la silla al lado del safá.) . !r setzte sich neben mieh. t (Se sentó a mi lada.) r Háng es ¡n den Schrank. : (Cwélgala en el armaris)

:

r

t

Steck das Gefd in eine Tasche. (Mete eI dinera en ana beisa.l

. Er traf ihn in der Bar. t (Se encantró can él en el bsr.)

. Er trug das Buch unter dem Arm. t (Lleuaba el libra debaio del brazo, r Das Buch lag auf dem Tisch. . (El Íibro estaba sobre Ia mesa,) ¡

Der Stuhl steht nEben dem Sofa.

. (La silla estó al lads d,el so{á.) . Er saB neben mir. . {Estaba sentada a wi ladú

:

{Está. (colgado) en el

¡ Das Geld

.

Dativo (WO?)

. der Weg in den Wald t (el camina hacia el basqwe)

.

¡ die Fahrt an den Rhein : {el uinie sl Rfu) r der ¡n den Wald führende Weg

'

qae conduce aI basqae)

:--

\i\-:

.Wo rWo

10.2.: c,_:

armario.)

steckte in einer TaschE. (El dinero estaba en wna bolsa.)

Las normas expuestas son igualmente válidas cuando el sintagma preposicional no complementa a un verbo, sino a un nombre o a un participio usado como adjetivo:

t (el camina

T.::: ao::l

r Es hángt im Schrank.

Nótese que, por los motivos expuestos, con los verbos legen (colocar - en posición horizontal), stellen 1colocar - en posición uertical) y (sich) selzen (sentar(se)),las preposiciones que nos ocupan siempre rigen acusativo, mientras que con liegen (estar - enposiciónhorizontal),slehen (estar - en posición uertical) y sitzen (estar sentadct), siempre rigen dativo. Obsérvese también que con los verbos hángen (colgar/estar colgado) y stecken (meter/estdr metido) la rección de esras preposiciones depende de si dichos verbos se usan como transitivos (A) o como intransitivos (D).

Acusativo (WOHIN?)

. E::, . El; . D¿. .F.c

l,':- L. ür-

i'¿:b.

.lnu

Kin,

10.2.:

aoi:l:. ca¡,-- j

.

B¡r:

o

giir

das Haus im t/l/ald

t (la casa del basque) t ¡

:

der Urlaub am Rhein (las uaca:cianes en el Rin) der im Wald lebende Einsiedler {el ertnitaño qwe uiue en el bosqwe)

:f

lo;¿--¡

.

E!'s{

.Sie1

l{lɡ

i i :

'tlspt t4 ua axralpdosa(J 'uQtz?X.xqtq ?21 ua a/.r.a?ua ag

. t

'snEH u!/sul pUeMLpsJaA at! r 'ura Jotuulz ur!/su! {}ls ssoll.lts rl r

ianí's,,,.

,:

:uortezrleJol oP el o eletu eP eoPI el alueururopard ees un8as 'o,Lttep Ie o{uor o^rlesnle ¡a es-rezr¡ttn apand '(nta,wdosap) uepuutnqlsra^ f ((as)w,L,Latua) ua8orlq)suro (qlrs) .a.d oruof, ,sor¡o uol (q

o1ue1

'|oq,¿y \¿n p

'laqry

u?x

alppxv

s alpplv

. .

{O) 'lsr¡ unsg uaula uE uqt }eputfl (V) 'trlneg ueup ue uQl ]aputg

. r

t(,tpitt) uap;tqlsa+ - uaputq t (.ut81ot) ua6ueq+ne _ ua6ueq ep oser 'e'd se 'o^rtep e8u uor¡rsode.rd u1 anb sel uo¡ d eleur eun 1a uecqdrur IeI uarqruet anb setsandruot sEruJoJ uaasod 'o,Lrlesn¡e a8t.r uot¡tsoderd e1 salduirs seuJot se.{n¡ uo¡ ,soq-re,t soun6ly (e

sosopnp sose) Á salet)adsa sose) .€.€.2.0t

o: i: -

'auxl It2 1pnuau¿ ú

{,wü sawttfl ;!\rd o4sanu u7

.

{v¡c)'oury su! uo Jqas JrA uil.lé6 pue.l rug,tosuo ul

r

:(¡ero1 33) leqra,t ,(leuonrerrp uoIf,Je el etuerulef,ol er,rtrs anb o^itep ue o¡to ¡aca¡ede apand oluerurezeldsep 33) 1ap .oluenut,Lour ep soqJe¡ Elelu €l errpur anb o^rlpsnf,e ue sol uo] ¡euonlsode.rd eru8elurs 1e olunl

o^rlep Á onl¡esnle ap elunfuo) ugDtredv .Z.E ¿aP! s!?qvq aPag1lapugpv?

]

¿otqtl P o|sdnd s?q dpuoQ? )

aq]

Z.OL

o

qlng sep np ]seq u!{ofl\

,

¿ua5ueba6 rqr pras ulqoÁ¡\ ¿16ale6

elo "i

iapuop rcd apuopa JlnlJrsns e erJuepusr Epef,r'ru e1 rod'erro rod,so11a JrJue €lrr'ruersrs .ulqoM enuapuodsa;rol eun ep es ou enb.lod ,et¡ed eun rod f ep so¡rtradse¡ or,,n satualu,trnbe oruor apuopq lapuop salouedsa so¡rte8o¡¡elur soluerueie sol e rrpnf,e epnfe ue;8 rp Etlnsar ooodure¡. 'ssp3 pl ua eroq oun gpanb ag 'vil71 Ol ua orlua aSau-¡

'ouut{ opü\uas oQttrs! ¡v 'ouw( 7u oluas ag

o

(e)

t : ;

sneH

ul

apunts aulo qarlq

rl r

{V) 'sneH su! Jo 6ur6 uuefl r

{y)

{g) 'rane¡; ue flps rJ 'rarne¡; sue q)ls a}z}as rl

r r

:uortrEZrIptoJ ourot oluJrruezeldsop oluel ¡esa¡dxa ered seque uezlllln as ua .ttl sJuorseJo ue enb¡od ua .{ ,.cla ,ap ounua ,ap 'opunSos so'rQp o||ro: sort¡Dodsa sEru sosef, ue alqerrlde se ou anb¡od te8nl raun;d uE .seuozer saluarn3rs .uetuole se¡ rod alqer; oood oruot JsopuEIeAeJ eqeJe uo o^rl€p ]a opuentr f o,titesnr¿ Ie esrpzrlrln egap opuenr Jrprf,ep e.red openrape orJOtrJJ un ¡a¡a¡ed errpod ordnur;d ue anb o1 .aluetsqo o¡ 'e¡lo el tod'ua,,{'al¡ed eun ¡od '(opaq o) o ap osn Ie etuplperu'elrleruelsrs erulol ap ou anbune 'ezr¡eat es uorf,erf,LreJJlrp pl apuop ,elouedse €l e Jelrruis €ruJoJ op ,olund ol¡erc elser{ .Bl¡odruo¡ as Euerusle en8ual e1 'opelse .'(

oluatut¡out eJluJ uorlerlueJqrp €l ep olradser anb asalo¡

Joper)uataltp ollaltJl oruo) logedsa ua apugp

e

apugp 'ua ^

e ap osn

^

ll

.t.E.z.o

t.

sauor)rsodald sel

Las Preposiciones

c) En ocasiones, el cambio de rección es debido a que el verbo se usa con diferentes significados. Tal es p.e' el caso de sehen (mirar/uer) y schreiben (tomar nota de algo por esuito/comunicar algo por escrito):

Acusativo (WOHIN?) o Sie sah

t

in den Spiegel.

(Miró *l espeio.)

r [r

t

schrieb es ¡n seiñ HÉft. {Lo anotó en su libreta.)

Dativo (WO?)

.

5¡e sah ihn

im Spiegel.

a

t {Le aia en el espeio.}

r [r schreibt in seinem Brief,

t

a

dass ..

(En sw cdrtú esaribe qas..,)

a a I

10.2.4. Preposiciones que s¡empre rigen gen¡t¡vo abseitJ, angesichts, anhand*, anlásslich, aufgrund*, auBerharb*, beiderseits*, bezüglich, diesseits*, halber, jenseits*, kraft, links*, mithilf;*, no-rdti.Á*, ,hinsichtli.ch, infolge*, inm¡fte;*,

1(

oberhalb*, óstlich*, rechts*, seitens, südlich*, um... wilren, ungeachtet, unterr,ato., unweit*, vonseiten, westiich*

Con las señaladas mediante 1"¡, el sintagma en genitivo puede ser sustituido por un sintagma con von (de) seguido de dativo. Mientras que en algunos casos la sustitución es realmente facuitativa (así con las preposiciones que poseen significaclo locai, tales como nórdrich al norte d¿), en otros = sólo se acude a ella, y entonces de forma obligatoria, cuando al aparecer el nombre en plural y sin ningún determinante o adjetivo atributivo, el genitivo no es reconocible por coincidir con las formas del nominativo y del acusarivo (p.e. wórterb úcher (diccionarios)):

. westlich des Rheins/vom Rhein ¡ Er übersetzte es mithilfe von

. dl aeste del Rin t La traduia eon la aywda

AI

a

de d.iccianü.rias.

Wórterbüchern.

a a

10.2.5. Preposiciones que aparte del genitivo pueden reg¡r otros casos (an)statt, binnen, dank, entlang, innerhalb, lángs, laut, mangels, mittels, trotz, wáhrend, wegen, zufolge, zugunsten a) A excepción de entlang, que puede regir genitivo, dativo y acusativo, todas las demás preposiciones de estegrupo rigen genitivo o dativo. Con algunas, como binnen, dank, lángs, laut y trotz, preposiciones que siempre preceden al elemento al que acompañan, se pueden otjlizar

indistintamente ambos casos, a menos que se den determinadas circunstancias que se detallan en su descripción en 10.3. Con otras, como entlang, zufolge y zugunsten, la rección viene determinada fundamentalmente por su posición (para más detalles, véase su descripción en 10.3.):

r dank ihrem Chaime/ihre: Char,mes r trotz ihres Charrnes/ihrern {harrne

¡

den Flussentlang/entlang dem Fluss/d s

Flusses,' . ,

¡ dem schlechten

,'

Wetter zufolgelzufolge'des'

schlechtén Wetters

t grdeas 6 stn enc&nta . a.peÍdf d€ $4 enc&r7ta. . a lo Íarga delría

, . como consecaencia

det'tnal tlewpo

.y' .l .l

e[en8ue1 1a

.. .:

'((g'q) uon asea.n) ue "'uon uorf,eurquol el ua €rtruale^rnba ns auert prepuets uE'lernbolor ereprsuor as qe ep lerodrual osn le,oprpualxa fnur elleq as anbuny :. -.

.tpÍ,á p,soa¿a¿aa¡an

1 r:.

:..:

.rr ..

I . :,::VgpiÍ.UA-::

a&owap.gJ.,lapl 1,fit4f;

,

*

.5A1an! ¡UlUqrtx,-

v soxlrpiatrlorr,pr,trrrilas wul.xgtfl p! ap nlryd y::) p y¿anÍoñ,axu&.t tLw:sa"t '

oí,taxEp Jptsa

F olun!

aplsaunl'laplpapryr&u ap r!?,tud.V

.

{g} iasneg nz,lrpalm

, ::: :. .

lM^ pul'ley\ :5[,uap-qv. ,{vrc} :uaruu:g$nzlaFr^

lnA uallügJe éqlü¡A alsqleu/lagQlQu,{S

'lstjj+gtñ Japála^ luelnetrsau sep lsl lunt/ñeluolAl/oa6jüu¡'qv

r l

. ePeurruJa

:oln3rt. uts a¡druers uaca¡ede seseu sol f eueruas el ep serp so1 'so,tttafpe atu€rparu sopelueuelduroJ uallerl as anb souaru uoJ eluaure^IsnlJxe ezrlrln Js orJeJluol osef, ua anb se¡lualu,o,trlesnce V,'O^IIPP uoJ o o^rtep uof, etuJrupturlsrpur esn as,oincrtre E^all ou oJqruou 1e opuen3;.(.7.y.g¡ue ,,¿...? Dpsap,, osea.t) odurerl ap oporrod un rp orf,rur esardxE .epsap,ap,Lr¡.tajo) (Vlq) produal (g 1e

ns ua uel]et; rezr.I

f

trne¡

'sbu s9r

'((t'e) uo^ ase9..t,) ue 'uon uorf,eurgruor el ep osn seru sa 'sopelueualdruotr sorqruou ap etuelap opot eJgos f sotxatuoc solsa ep eranC IJ lenliqerl 'elrodsue¡l eP solPeru sol ep otrqlug ua f 1a lenrouror a[en8ue¡ Ia ue o]uarurtueralard EZrTrtn eS

tua6a^^'r

sos

'Í)4)A¿456 5y1.r4 azvq as eiapilp? o¡ ybp ap .ux,utfl y t : : .

.ptt.tqyj ap \pairy sarüxnta! el ap aps srrqoxnp lg

'le4uar ugt

pLss

JalEtrq35 agsrls alp pJlM JtlQ {\¡r r 'IJ3M qs l>lr.,rlp uralall Jrfi,{ r 'JoquqeqldneH qE lltlg] snff tafl r

'sú?Júal

:e]grsouof,eJ JJS e]ens

ou ospJ enb o1 rod 'otueualdruoc un8uiu urs saJqruou ep o sorgrr^pp ap atuplep etuerue^rsnltxe 1e eserdxE '@p .u1.toQ p'apsap 'ap) (q) 1ero1 (e rsec

araredy 'olcafe¡l un ep IeItrIuI olund

1e

(v¡c) sv 'louedsa uo sErtruepuodsa¡¡or salqtsod sns e f operr¡ru8rs ns P'uotf,f,e¡ ns e etrcrldxa erf,uere¡er rleq eS .((¡) .t.f.Ol ue oqJIP oi olf,adso¡ alse e asee,t) seleuototsoderd sotueueldruof, Jp satue¡8alur oruotr uorf,ezrlrtn ns oPel ap opue{ap 'sauorltsodo¡d sel ep sosn seledrcurrd so1 ueorTdxa os opetrede otse uE

stNot)tsodtud sv-t lo osn optroxü ns ap so.tqfl sal ap *p814 ua t op!¿pxt¿ ns ap aé!t}? lap wgng ua t t Sosax s9QLu.0

^

{g) sauueyl

sPI uo urs

taQ

.

f

1ern1d

sollo ue'(a, e^rlel]nf,E

uo¡ eruSelur:

'

'*]lt u)t

'q¡

oov)HtNgts .€.ot saJql

ral{ll}g tap ¡'¡e}s r

(O) sruuaru sarq! olnv ü.lap ¡[e]s r , {¡) uapraq ue6ar$ r {l};aq:¡g rap ge}s r (q) u;aq:ng 1¡els r

sa.tqft sal ap ,tu8ry ua + sarqry ap ¿p8ry ua

:o,rrtrueS etueueJrtgruetsrs rezrlrln enb feg ,orleJluoJ ol e( .s(a)_ IJ ue saJgluou sogirrE opueurlurel 'o¡,rltuo8 ue ]eulruou eu¡Seturs o¡to ,rod opeluauralduot ellell rs uaparerd enb eu8eturs Ie opuenJ o7.( (o,trrrue8 ap seruJoJ ueosod ou anb sa.rgiuouo.rd ap 1e leurruou o^rtngrrtp o,Lrlafpe o e]upururretep rod sopeluaureldruor ou salernld ep esJeteJl ,saluetse¡ se1 uo3 (q elglcouoJeJ sa ou o¡rtrua8 Ia opuenJ esn es olos olrtep ]a oseJ Ie ua o oun81e

rod)

1er oruotr

seuoorsodar¿

''

o31o

ssPp

tosturtt

'soperryruBrs

se'1

-'ffi,

;

Las PrePostciones

c) Cuantitativo (D/A) (apartir de, desde o según el contexto). Expresa un límite,mínimo dentro de una escala cuantitativa y aparece indistintamente con clativo o acusatiu.r,

. Es gibt Hosen ab 20 Mark. c Der Fjlm ist für lugendliche ab 14 Jahren/14 Jahre erlaubt. {D/A)

t Hay pantalones

.

a partir de 2A marcos.

La película está autorizsda. para (ióuenes) m&yor€s de 14 años.

(c)

ABSETTS

Local (a¡tartado de). El genitivo puede ser sustituido por un sintagma con von: Das Haus lag

'

abseits des weqes/abseits

.

vom

weg.

La casa se enconrraba tipartdda del camino.

AN (A/D) (ND)(juntod,enJd)de,dorillasde)(véase,,ayen:¿...?,,en10.4.1.):

a) Local

ef

a'1) Expresa fundamentalmente contacto con Lrna superficie vertical, contacto con los lados o los límites de algo, contacto desde abajo con una superficie horizontal, así como cercanía inmediata. Rige acusativo si el sintagma preposicional expresa la meta de un desplazamiento y

dativo si expresa localización (véase 10.2.3.):

.

Acusativo:

. Komm an die Tafel! r

Stell den Stuhl an die Wandl Háng die Lampe an die Deckel

. . Morgen .

.

fahren wir an den Rhein.

: ¡Sal a lapizarrat . ¡Pon la silla jwntct a la pared! . ¡Cuelga la lámpara del techol ¡ Mañana uamos al Rin.

Dativcr:

.

Was steht an der Tafel?

r An der Wand standen vier

. An der Decke hing ein Seil. r Kóln lieqt am Rhein.

Stühle

o

¿Qué pone en la pizarra?

. Del techa colgaba

t

wna caerda,

Colonia estti a orillas del Rin.

a.2) Conlosnombresquedesignanmasasdeagua(Fluss =río,See=lag.ohndr,etc.),así conlo con los correspondientes nombres propios, siempre que la relación espacial qu. ,. q,.ri.ru expresar sea "a orillas de", debe utilizarse an (véase el último ejemplo). Asimismo, esta preposición debe utilizarse con nombres que desig'an las partes terrestres que lindan con estas masas de agua (strand -playa, Küste= costa, l)fer=rtrilla,etc.),puestoqueensuusopredomina,porregla general, la idea de límite. Por la misma razón también p"lirn, como Rand (borde), "pn.....on Ende (final/extremo) y Grenze (límite/frontera) :

r Wart ihr gestern an der Küste? . Wir fahren morgen an die Küste. . Am anderen Fnde des Flurs stand ein Schrank.

r An der

Grenze werden wir die pásse brauchen

.A

lunto a la pared babía cuatro sillas.

o ¿Estuaisteis {tyer en la costa? t Maiiana udtnls d la costa.

: Al otro extrenlo del pasillo había wn armario, . En la frontera necesitaremas los pdstlportes.

.::

, .

tl

:'

'sa\¿adpspd soi 'ox.tgtu,rp un ptqú

:sop€uorf,uetu sotueurelJ sol rod sopetuerualdllIof, u€llEq as ou Euerlas PI eP sPlP sol oPuEnJ olnlrue uolrlsoderd EI ep opnuaru E rpurf,srrd es uerg;el (eu¿d Iep

f

erlorod'o^llPsnf,euaeru8elutslaopuatcarede'(auananb"'7a)

-puauLUo) l(otutxo.tQp)-]sqleu

'(oprtsoQ ¡a) -¡z¡a1'pposod. 7a) -6uon,(a1sa) -satp oruor ,etuarulerodrual uen1rs soJ anb soluaurala ;od sopeluauraldu.ror uEIlErl es opuenf, EuErros €] ep serp sol uoJ Ep rs oua*,oua, ousrru IE

'p!tppw p sowa$ rstuu,t ap¡sau ap sotQttuttQ

y;

uarl{e+

'(aptoq) pue¿ e13a.r

'puper!

L,llpu rul^

rel^ oue;uyTsieuow sap 6ue}uv (ruv)

.

:salu un aP JJgruou Ia elu€Ipolu o o'Ltltua8 ur eruSetuts un eluelpeu sepeluarualduol ]eulluou uts¡Erl as opuenr olntrru' uolcrsodard e1 ap odurart ourslur rrpunserd apand es epul f bueluy se.lqeled sEI uo-.) 1e 1ap

v1 .toQ

V.tpua¡

:

'ulés nz 6unup.rg ur salle ua¡qls 6e1 uaSta

uv/6ue+uv

rod

'

en8e ap seseul

s1

uorcrsoda¡d elsa'c erarnb as enb

Ée'('l¡a'llttti

f

'uap.¡o ua

tejsa oFafid opaX

pjp ¡autt.td lfrlotdnutltl lV ,

'otun! ap tZ plsaury p/oupuout

't! 'sonxs o

ruv. 'lunr

€Z ule/6e1uoy{ ure/6p}¡ul;o¡ lue ou.lruo) r.{]l

r

:(rryp)

(seqre¡ 6e1 Á (\aul) apul'(otittuttd) \ueluv saiqurou sol uoJ ouror rs€ se1 uo ,e'erues pl ap serp soJ uor'(ut ezr¡rln as (aqtou ¿1/ tqteN arp uor) ourlnrsuru o¡aua8 elp sarred s€l uor araredy lep iap 'esor eun81e;e8n1 auatl onb ua opeuturJetep otueruour .(-,,LctQ,ua,r) (q) 1a esardxg letodrua¿ (q 'llppts¿aarun

q

ua wpn|sg¡oioqot¡

'applt!¿fl oxSap) u?t ua o¿xsaptu sq

t .

lglsra^tun Jap uP Uo¡pn$

al.toqrp

'alnq)slsAud Jaula ue rOJQal ]st

o1,3p

saq2&il.t Lvt¡

pepr el

o1,t.

¡ap oB,w1 o7

y.

'aujneg alal,{ ual{a}s 6ue¡}ua ssnlJ

t

Jl .

rl

o

:alezrpuatde ep sepepr^rtJe sEI ep ouqrue Ia ua uJrgruel EZITII. as ¡ol¡adns €zuEuesue eP seuolJnrlrsur 'leroue8 ue EZuEgJSue ap souorlnrrlsur Jp osEJ 1a ug u0 sluetrop pepl^Ille eun elueruleJol JEnlIs ered seurope ezllrtn as ue uor¡rsodo-rd e1 (g.e

'sapqly

o3to7

f

otuarurezrl EIUEJJJ]

sopPl sol

O

uot otrr.

u\/ r

opuese'dxa,;,,ü,il'.1::x-x1:illi..,'ilJli,:J#il,1::::;:,::'H:,.i''ilt

'.topnles uts ona ap awepp rod gsp,l

.

uagnt6 nz eullo

'!aq¡o

Jqt ue 6ut6 Jl r

'auxutnz

:o^rtep a8r¡ uor¡rsodo¡d el ,oluanuezell

iplJpz p$a

.t!?npp,4 sapand ay¡? ¿au? 'sa18ur saqt;s 7r.¡

t

Jru np lsuue) ¿qxr¡6u¡ tpop )suu€) ne r

tpl1lIl,t o ó7"oruot sotuauela e.Lt1e8or;e1ut erurol Lre uprrrpeue as louedsa ua anb ue sos?f, ua eoaredy 'auodns as enb o31t ap rotnJolrelur 1ep arred ¡od uor¡eru¡r;uoJ EI J¿lrJrTos ered ezrlrln es s",\rl?Itrunua seuolleJo ep euJoj ue setun8erd ug (p

: t

'oxual 5a úN'a¿qu4ofila,wf)'.fi 'pttala uu apwd.atn ofl ztt otpad'.\ 'rytj apwsvruap vltts?oi ?$a pnSF ¡a *.tí"ff{:g ¿.tvpsu

p

n

.

ro¿l :Y r

sa¡atnb ou Vu'b

'uunp lqllu s[ ]sl JJ :€ . 'uaujuloutbue 1q:ru laqa6uy ulsuj ]€q Jtléd :v '}le) nz qrou e[trst JasseAA s€( if ¿uaqañ ueu;uJl/v\qls ]r.llru np ]slltm ulnJefl¡\ :f

r o

r

salepon selnrjued sPl

Las Partículas Modales

EINFACH

I

.No debe confundirse con el adjetivo homónimo (sencillo, simple). Como partícuia modal puede

a

aparecer en oraciones de imperativo, enunciativas e interrogativas generales en contextos en que en español se suele acudir mayormente a la forma adverbial -simpkmente o a la expresi ón e1ry1t2

ETV

s-qncilLo.

a) En las oraciones de imperativo expresa que la solución que se propone ante un problema del se considera sencilla. Puesto que se trata de un consejo, iro es infrecuente que einfach se halle precedida de doch (a) (véase arriba):

interlocutor

. A: Was soll ich machen? r B: Stell doch einfach jemanden r B: Sag es ihm einfach.

. A. ¿Qué debc¡ haeer? r B: Es muy sencilla. ContTat& : B: Simplernente díselo.

ein

a alguien.

b) En las oraciones interrogativas generales sirve para expresar una propuesta que se considera sencilla. Se trata principalmente de oraciones de carácter negátivo con el verbo modal kónnen (poder) y el elemento negativo delante de la partícula moclal:

.

t

Kónntest du dlch nicht einfach weigern?

¿No padrías sittxplenxente

ne*trte? r:

c) En las oraciones enunciativas afirmativas puede utilizarse con dos sentidos diferentes. Como reacción a la pregunta pertinente, expresa que la solución elegida se considera la más sencilla y obvia:

r A: Wie hast du es geschafft? r B: l.h habe ihnen einfach bewiesen, dass

r

HAL

t es

;

keine andere Lósung gab. B: lch habe ihnen einfach mit einer Anzerge

t

gedroht.

¿Cómo lo brzs logrado? B'. Simplemente les be dernostrada qae na hsbía otra salwción. B: Simplemente les he aynenazado can una A,:

dem¿ncia-

En otros contextos sirve para expresar cierto asombro ante un hecho simple pero del todo inesperado:

¡ r

,4: Und was hat er dann gemacht?

B; Er ist einfach weggegangen. (Wir haben alle gestaunt.)

t :

lvlAL hiza enÍonces? B: Si.mplemente se marcbó. (Nos qwedamos todos aténitos.) S:. ¿Y qwé

d) En oraciones enunciativas de carácter negativo (con la partícula modal colocada antes que el elemento negativo) puede erpresar cierta desesperación:

¡ lch verstehe es e¡nfach nicht. r lch habe einfach nie Glück qehabt

t Siwpletnente r Simplemente

no lo enttendo. nanca. |2e teni¡Jo swerte.

Nótesequeconelverbokónnen (poder) yelelementonegativoprecediendoalapartículamoda equivale a expresiones en que en español podría acudirse a la iocución así por las buenas o al aiadtdo no es tan sencillo:

a

EJ

zJilanb Jp o^rletrrpur ep etuoseJd rod eprntrtsuof, etun8erd Ie asrlpeuE ErrPod Iou€dsa ue co^Ileredlul ap sauolJeJo spl ep osetr Ie uE'oterprruur ep opgzrl¿Jr ras epand enb f rolnoolrelul Ie ered oz,renlsa un8uru ouodns ou aprd as anb o1 anb ereprsuor 'se'trleSo¡;alui o o,Ltle¡adrul ap souorf,eJo eluerperu sepezr1eeJ sauonelroqxe uE (q

es oPuentr

'pzan¿ar.pult aLrL#fia? a lo¡ 'o¿pa¿ ap pspi t2 oluau.tor.u un Í,o¡

t t

.ratg ut; lpu¡ llul loQ r_{)l r lalad nz zln¡ leu¡ qa6 qll .

Ie o suLt. IePoIII e]nlrtr .t1,,'.,,

:

1..:,,,','.'aw,

:olrleu ou le EJ€d uorsua¡druor

IIJJ}]p eP uglf,unJ 'opetlunue o1 e enuetrodlul e]opuetseJ (se¡rler¡unue seuopero u;I (e

¡eurure

lerodurel orgre^pe

1ap re3n1 ue

:seturtsrp seuorJun¡ sop ue acaredy .(zan aun8¡v¡aun) epEzrlrrn ¡eu.r 1ernbo10r pruroJ pl ap as.rrnSurlsrp aqaQ

-lvl

1a

anb satue

,'Sott¿pp?ab

t

opol B

otuenJ

rrÍ'T'6 ur

etrrf,sap

!s) eruruouroq

'(r) qrop ¡ trl gJq ,(r) raqe esea^ ,sosn sns etsondsor ep elnrrued pl uor esrrpun1üol egrp oNI

Ie

A&m;l'lo? O

Vf (1¡eqTueqe ase9,r)

:0ü al4.b a

11y¡1 .,(

'op! pcl as p{. anb sp8tp

aN

:

e¡rcuas

¿2

:orlJal{ un alue esa¡d¡os alueulaldrurs opuesa-rdxa 'ouoluurrurlceJ JelJpJetr Io ep es ou opnuaru V

oruo] 'sJtu

¿uanue6e6 uoqls e¡¡rla Js lsl

au.t

'e^IlelurrJe ees anb easep f e¡adse 'o.trte8eu retf,eJeJ aasod etun8ard e1 onb 1a ue ,opun6as ua onb serluJrtu ce,trle8au eas etsandsa¡ e1 enb easap etuelqeq 1a olduefe ¡arur¡d 1o ue enb ,r.rgN ¿aoQ

aputgwot svr¡ ot{ffiy/?

i&lrynj p oqan,t sptl Osbjff

.y

¡e

uauuo)

I

BJeprsuof, Js

:

r r

¿$np¡añ 10Jg utol eñ/rla üp ]sefi ¿lqln?Joo JaparM €il le ñF lssH

.

:uam81z

:anb soBtp aru ou tod sopezeqetue soperJunue e 'leraua8 u¿'o os2)o elouedso eIilJoJ €l e Eprpatu ue¡8 ua ale.Lrnbg .opetsn8slp errrtuas es rse ou

eP anb 'odruatl oluslru ,r, .nb o1 e8rperruor e'lun3erd ns 1e tapualue e opuep 'esa¡dxa "11, elsendsa¡ e1 enb eradsa eluelqerl 1g 'seleraueS se,r.rleSo¡.ratu, ,r,ror."ro uo erueure^rsnpxa eraredy ollrrseP QLuaumpowtxo,tdo) oLLrruguroq oSuer ep orqre^pp lrp esrenuerelp eqacl Jes

's'L

qlertuta anb

Lr¿

:

'ofixlaas aq,sa aN.atip;toa$!. sapand oN

sel

rstffiQfiiffiEú

.

.sa+w,¡,pu,¡pl{

.tü.¿taa

uarauourl rr¡elu's auqo ruauüJoxula.l

:tü:'Jilliilia;l

qlslulo lqllu lsuuel nü

eualqo:d

1ap

VAAI]

1

sapan{ o¡7

wls salPpol^

lilllia

u

ua anb ua solx; apand leporu

. .

nlJUed se-l

Las Partículas Modales

;'¡ r

.

Komm mal mit mir. Gib mir mal den:Hammer. Kann mir mal jemand einen Kugelschreiber :

menudo, el equivaienci

.

Ven conmigo, ¿quieres. + Dame el martilks, ¿qwieres?

.

¿Pued.e

prestarffie algwien un bolígr*fo?

leihen?

c) En ora una suposir

NUR Debe distinguirse del adverbio de rango homónimo (sólo) descrito en7-5- En cuanto a sus funciones, véase bloB (a)' (b) y (c).

el verbo en

:r Er schaffl

r Du wirsl OHNEHIN (véase sowieso)

d) En ora a su pregur

RUHIG

r Wen inte

Debe distinguirse del adjetivo homónimo (tranquilo), usado también como adverbio (tranquilamenre). Se utiliza en exhortaciones realizadas mediante oraciones de imperativo u oraciones enunciativas con los verbos modales kónnen y dürfen (poder), indicándole al interlocutor que puede realizar 1o que se le dice sin preocuparse de nada:

r Geht ruhig ins Kino, lch werde auf die Kinder ¡ No os preocupéis e

aufpassen.

r lhr dürft/kónn1

die Bücher

brauche sie nicht

rq[ig

behalten.

de las niñ'os, lch . Podéis qued,aros

mehr.

idos

al cine.

Yc,

cuid'ará

,ir las libros, dg yerdad.. Ya ya

no los necesito.

:r Was hátt,

sowrES( Aparece

,

tgiq:!2e.4 sowieso pu,

:. A: lch kar

.

B: Das m,

sowiesa

SCHON

:r

Debe distinguirse del adverbio temporal o de rango homónimo (ya) (véase 7.2.3.2. y 7'5). Puede utilizarse en diferentes funciones: a) En preguntas puramente retóricas con las que se contesta a una pregunta' dándole a entender al interlocutor que la respuesta es evidente. Comparte esta función con wohl (a). Estas preguntas retóricas, que a menudo resultan agresivas o irónicas, se hallan constituidas únicamente por la partícula modal y el pronombre o adverbio interrogativo pertinente. Nótese que en español suele acudirse a la fórmula ¿A ti qué te parece? o a expresiones similares. Imagínese una situación en la que A está cambiando una rueda del coche y que B, que acaba de llegar y 1o ve, le pregunta qué está haciendo, u otra en la que A pregunta por el autor de algo, cuando B considera que sin duda alguna 1o sabe o que debería saberlo:

.

A: Was máchit:du?

:.

B: (Na,) Was

:

schon/wohl?

r A Wer-hat da: gernachl?.

'

r B:'(Na,) \lller sehon/wahl?

:;A': ¿Qué baces! ' : * 8: ¿A ti qwé te pa'recel :,A; ¿Qui.én ba hecha estol

t

B:

éTú.que'crees?

,

b) En oraciones de imperativo aparece, en lugar de endlich (Aef1j"' de una uez) o incluso juntamente con dicho adverbio, a fin de expresar impaciencia. Por regla general, se utiliza en casos en los que en español se podría optar por formulaciones como i!4119;lde,wya lez o simiiares. A

Wir braur h¿t sowi

üeeRxn No

debe

negación:

r Das gefál ¡ lch finde r lch habe Aparece

t

a) En ora al propio ir

pof pero o

v 'seJPiriurs o :r, sosEf, ue PZrTlln

JS

osnlJur o :o^rsuoJo rPllnser oPJnd rolnlolJetur oldoJd oprra1e¿ 'anb o.tn*as oruor se]nruJo! o ohd rod Ie reldo er.rpod es louedse ua anb ue soseJ ua ataredy .seuos¡ad seraJJet e o Jolnf,olJelur ordord 1e euele anb o8p ap ol¡odsor epnp resordxa end ezt¡rfn es salereua8 se¡rle8o.r¡atu, ,r,rorrrio .rg 1"'

:se¡rle8o¡¡alur souorJBJo uo eluetue^rsnlcxa ecaredy 'oapt zlou.tdt svw v¡ o*ual o111 . :opfiJ?/tlp oyffu o4uarxrua 1l.oll.f : .upvu nxsn8

aut 0L{

o

'6unuqy aulsx ¡dnsutae{! -5psnlrqr¡u

éQeQ

Qll

r

tdneqtaq$ sa apulf tl:l r "lrplu tdna{ijaq!! Íur lle}rb seo . :uor¡eBeu

el eP roppzrl€]ua o.''of, erqepd eqcrp aasod enb sosn sosre^rp sol uol asrrpuntuof, eqep oN

IdNVHU]8N

epnp urs anb e¡ anb etunSe¡d el ue uorf,entrs Pr elans louedsa u: e1 .iod etuaurt selun8erd se1s1 rJpuelue € rloPul

apon¿ '(9'¿ .{ '¿'g sopax aQ 'vst¿d sauaap sau anb pqpJ a,et! 0N . 'ua4 Ia . .

ta*at opranb sapoil¿ to?ot a{I .a,.toQrwo¡¿ :g 'afuqp'¿t'rp ¿paafi apand' at o* uuugay¡ :g

e

lqreuJ sp(t :fl

r

6n7.rag 'uaileog nz 1L{)1u sun uallneJQ Jr¡r¡\ .usujqau ñn7 uap ulqauqo/osal¡^of

r}llon qrl .s}rj)lu

'uarq?, raqrv Jnz *{.r}ru ua6.roru ql{p'uu*,{

qi,ü .

:se)rugt uos sequry utqauqo uarquel asJezr1rln apond osernnos ap re8nl ul'opoi ap nsai p o oso2 opol ua rp oprtues uor Esn rs ou etse op.r"r,.'s6p6li6p;l Ie aP-¿logEdse uolJnf,ol EI uof, eprperu ue¡8 ua apuodserror as f se.Lrter¡unue seuorf,€Jo ua araredy

oslt^ os {'npvn aü) ¿apxñras utatqnq Vnb ep ¡? t ta$ey y) ¿olsa bsa¿atux a1 uVmb u tr! t elsandsa¡ e1 onb eraptsuoJ eluelqeq

1a

al ay¡)

( flqrlN) ¿ptrnuab uoq)s sep a]]e!

sp7!\

('pueuralN) ¿uoqls spp ilalssajttul u3ffi

of. o¡'pop.taa a

atpptn aÁ'aw

lolnrolralur ]e Jlo n o¡rlered. orqJJ

r

r

¿ :e,ttte8eu ras apand olos €JrJoleJ uerg sgru elun8a;d ns e enb ropuerue E ep selerrJed se,tlre8o¡¡arur seuorcero uE 1p

'otvqa,t¡ sola.tluo)ud o1

.(sad,woa¿d

.y.rv,t8ol

t

.uapur+

ol oS t

,{ue6.lo5

"u¡.¡



l¡aqrv auro uoQ)s ]srM ne q:eyX; .uoq:s o ri Ur,rqrr

r

.

:as¡ednroard eqep ou enb tolncolratur .oJnln, ue ogro^ Ip elrpur rl eS lJ uot pl' eJouedso erqeled eI e 'eprpau ue¡8 ua 'ale,trnba f ropezrlrnburrt otrr'" uo¡ uor¡lsodns ¿un ¡ese¡dxe e¡ed a,t¡rs 'o,^rlerrpur ap olnrnJ o aruasa¡d ara oqrai 1, .ro, ,",or,"nunue seuorf,ero ug (c

t

p zaú putr ap s$A ieowvl\!

e

izan puc ap a{wlanb ap $.$d "r!xü¿.ap

sns e

otuPr

iua5elraq nz qrp ,]ne uoqls rprsñb 'üelelqls qlllpua uor{rfupeJr ¿oJrÉ11oq

aP

,

:louedse ue enualearnba

ererer olxoluoJ else ue enb'unu lerodural olqre^pp ¡ep oprperard a¡a¡¿de opeif,unua 1.,opr1.r.*

solepon selnltlrPd sel

Las PartÍculas Modales

. Kannst du überhaupt Englisch? o ¿Pero fi,l sabes inglés? . Hat sie überhaupt die nótige Vorbereitung lür , ¿&i,bg-_q,*üiene Ia preparaci.én necesaria diese

Stelle?

para este puesto?

b) En oraciones interrogativas parciales puede utilizarse para expresar*enfadg-o.dgp-agradg.t-t expresiones en las que en español se podría optar por diablos:

r Blcg

Uwz.

Was madhst du überhaupt hier? Niemand

.

dich eingeladen. W¿rum hast du es überhaupt gemacht? war doch meine Sache.

hat . ¿Qué. di.ablos haces tti aquí? Nadie te ba invitada.

Das t ¿Par qwé diablos

la bas hechal Esto era

úsanto mío.

VIELLEICHT La partícula modal vielleicht debe dis¡ieguirse del adverbio oracional homónimo (quizá) descrito en 7.3. (a). En cuanro a su uso. uease(beyr bt.

WOHL No debe confundirse con el adletivo wohl (bien),utrlizado exclusivamente en función predicativa en expresiones que hacen referencia al bienestar físico o psíquico:

Se

. Me ene.iefitrü

mwy bien aqwí.

utiliza en diversos cóntextos:

a) Véase

lqlon

(a).

b¡e,'o,acio,'.,i,''...ogu,ivasparcia1esp@enconteXtoSenlosqueen español se acudiría con tal fin a la perífrasis deber de + infinitivo o al futuro simple o compuesto. En alemán, el verbo aparece preferentemente en futuro, aunque también es posible el presente. El hablante dirige la pregunta a un interlocutor o se la plantea a sí mismo:

r Wie spát ist es wohl? ¡ Wie viel wird es wohl kosten? . Wer hat es ihm wohl gesagt? . Was hat er wohl damit gemeint?

.

¿Qaé hora debe de ser?

o ¿Cuánta ualdrál : ¿Quión se lo habrá

:

dicbol

¿Qué habrá qweridrs d.ecir co& esÍo?

c) En oraciones enunciativas para expresar suposición. Se trata de expresiones parafraseables mediante lch vermute, dass (Supongo que). Nótese que en español se acude a las mismas formulaciones que las referidas en (b). También en este caso, el verbo puede aparecer en futuro o en presente:

. tu ist wohl noch krank, r Er wird wohl noch krank sein., r kh vermute, dáss er noch krank ist. r Er wird es wohl gemerkt haben.

e Du will

.

.

r lch fühle mich hier sehr wohl.

d)Enr

signo de español I enunciatr

: . .

.

Debe de est*r exferwo tod.aaía, Esteré elrferma taáayía, S{rpango que todavía está enfenna, Lo haf¡rá notad.a. :

lhr h¿b

r Du bist

fi* ¡on¡ sega nl,! c

¿ntvr¡ anb esoz uaa sl?uat oíñü?l? . jdf{|a1aQ p aLu¿etuot sanmb ry¡.

i})lruJa lqo^A lslq nú ¡un+ nz ssJapup sll{ltu Flo¡'it lqsll Jrll ¿uouqeu UJJV uap ]np lqor1,\ Q)ru] lsfll/l\ nfl

e

o oJnlnj ua s€

selqees?rl. ¿ol

1E'aluaserd

'olsenduo¡

ua anb so

\ItEtIpaJd u

orrjlsJP /r:.'

e.É ol o

'4

.

aj a

o

u:6pT-:o.l,tle3o¡¡elur ou un ap seprn8as se^rlerJunue _*...:]loP*o-jod o anb sa rod sepezagecua se.,rrleSorretur sruorlero ¡od os¡etdo e¡rpod iouedsa uE 'uolleulruucei bp odrr ur,r81e uesa¡dxe leraue8 e13ar ro¿ 'uorceSo¡¡atur op o uorf,Errupe ep ou8ts un ¡a¡e.rede apond selenc sEI ep IpuIJ 1p (se,trterlunue seuorJero ep eruroJ ue sJuorl?ruelcxe ug (p

flJúSA)Aft

solPpol/\ sPlnltued set

€# '-+.á" :==:'

1

os Equiva entes Oracionales

9. LOs EQULVAT=ENTE5 ORACIONALES

9.3.

9.1. DEFINICIÓN Y CLASES

Sor.r

se

Los equivalentes oracionales son palabras invariables con el valor de toda una oración:

. A: Kannst du mir helfen? ¡ B: JalNein.

.

o B: lch kann dir (nicht) helf en

.

util

danke

coure! A'. ¿Puedes

ayudarme?

¡ B: S/No. B:

0{ol

a)d

Pwedo ayudarte. Se

Los equivalentes oracionales no son los únicos elementos que pueden desempeñar esta función. También pueden suplir todo un enunciado los denominados adverbios oracionales (7.3):

. A: Kannst du mir helfen? . B: Vielleicht

.

B; Es ist móqlich. dass ich dir helfen kann

por éste:

rA: \r .B: C rA: li .B: D

t A. ¿Puedes aywdarmel

:

B: Quizá.

¡ B: Es posible

qwe pweda ayudarte.

Sin embargo, estos írltimos pueden Lrtilizarse como parte integrante de la oración, mientras que los equivalentes oracionales no poseen dicha capacidad. De ahí que ios adverbios no se separen nunca gráficamente del resto del enunciado, mientras que dicha separación resulta, salvo en colltadas excepciones (véase 9.3. (b.1)), obligatoria en el caso de los equivalentes oracionales propiamente dichos:

r Vielleicht kann

.

ich dir helfen Ja, ich kann dir helfen.

t Quizri. puetla aywdarte. . Sí, puedo ayudarte.

b) b El

erhorr inter¡o

r Bitte ¡ Helit r Ruie r Kón:

9.2. PARTíCULAS DE RESPUESTA

. trata dela (sí),nein (no) y doch (si/, partículas qrre se utilizan para responder a oraciones

o

interrogativas generales (1.2.2.1.). Si acompañan a un enunciado adicional, nunca pueden ubicarse en su interior:

.

o B: Ja./Nein.

e B; Si./lúo.

A'.

r

bitte

¿Tienes hambre?

¡ A: jNo tienes r B: Si../No.

.

.

Bitt€

Wle: Bitt€

Nó¡¡

. A: Hast du Hunger?

. A: Hast du keinen Hunger? . B: Doch./Nein. . A: Willst du mitkommen? r B: Nein, ich habe keine Zeit.

e,

corfesl

Pueden distinguirse tres clases de equivalentes oracionales: partículas de respuesta, partículas reactivas e interjecciones.

Se

L.

:r1

s:¡

corrlic:hawbre?

ir-rter c.r

raros a:

¿Qaieres uenir con nosotros? B: .l{o, no tengc) tiempo. A'.

Desde un punto de vista comparativo merece especial atención la partícula doch (s//, que se utiliza en lugar de ja (sí) para contestar afirrnativamente a una pregllnta con carácter negativo, como sucede en el penúltimo ejemplo. Para más detailes al respecto, véase r.2.2.r. (a).

r¿rl

rI UC rS Bit oA Sc o$ Bit

¿

larrpj ro¿..8. ¿PsPl P aaan al aftb a,rarnÓ? :V

.

.torxpj rod ?S :g .

¿o3¡o a¡.tata.tlo opan¿? '.y

:Jolnf,olrJtur

1a

t

¿uanuuq asneH q)PU

'a$r$

:! e

arg Lllr llo! :g r a|]|f, :t r

¿ualalquB se^^}e uruql Qll jJeQ

i

1e1

'(e, 'o,rrle8eu : as

:{ r

enb'(rs,

rod epezrlea.r eueJo pun e e^rlrsod uortJeJr otuo:) (z.q

; 'olrezrlelLre apuetard es anb so1 ue sosef, so.rer uelq s?ru sol ua olseJ elueluellJe¡8 e¡edas es JtuJuretrrun 'opeDunua Iep lep IpurJ Ie o opelptrJetur a¡e¡ede oPuEnJ'('1'6 aseaa.) se]euorf,ero satuale.,rrnba sol arlue oseJ un uJ rtJer^r-roJ leuondarxa ol oqtreq alsE 'o,tr¡eradlul eP seuolf,e.ro uafnlrlsuof, se1 ol otsar atuaurerr¡er8 olr€redrs urs OUtq Iep (oldruala ¡aurr¡d uotr oPl?Itrunue Ia esJerJIuI eP3nd enb ue osef, oJlun Ie anb IJp se^eJl e 'ase1o¡¡ p¿.o¿! anb? ',tjrtej Jo¿ . ¿sa aoavj rcd'¿sa p,taíl gnfi? t ,toaoj,to¿ r ¿aw¿opftúp ot,tpoQl '¿o,nqj ñd ot.tparl? : '¿awrppn{,p 'atuaarwl'iatlp{ tad . '.roftoj ¡o4,araapyfy : :

'atuapyÍ,p ,.to'toj *a¿

¿sr ]st igds



¡E$!g r

¿al}n (') so 15r 19ds 3r¡

esJPf,rqn uePan(

.

.

a'5 uellaq {¡} aulg

I

¿uajlsq ltut 3t5 ueluupl ,anlg

seuoItreJo

¿uü+lall {') aulq {} :ru at5 uo}uuo} r 'ue f) al¡fq (1 q:lur ars uülnu . 'a$!q r) "ttrrr ats ua{lo}J r

iJu

selnf,rlJEd

I

:salercred se¡rle3o¡¡etul seuolleJo e ouloJ rse uoltun¡ ua sale-raue8 se^rl€SoJJetur sJuorJBJo e (s?^rlplJoqxe 'e.lrlel;oqxa 'tonp| rod uorf,nJol p] ua erf,uapuodseJJof, seuolJero e eluaurledlcutrd opueuedurore araredy ns ertuentrua oser ofn¡ ur TotnJoiretur 1e o31e peprlrgEruB uot -rrpad e.re¿ (1.q

:solxaluoJ saluatnSrs

soJ

ur atuJtuledtcut¡d asJezrlrtn

seleuorrE

epand a¡rq leuorf,ero etual€^rnbe IE

ua o^lE5 ueJEdes es

l"'/ oulq (q

¿u3uql 5e llla6 alM :v

.

¿rllarBaiz aula np ]sallflQf\l ;g

'ownJ ou 0Ja4 csr:ixxt,t2 :9. ¿o¡t,uv8tt un satatnfi? '.y . 'st\t)t2.t8 'uatA'.8 . ¿(pdtsn) 0tsa ou4g)? .V

¡nb se¡ruarru

'trr.lrlu aqlnp] tpl Jrqp '€{rJp{l :s r

'al

r

'a{üep'}n!:fl I r .\t

rod opezrleor otuerurf,e{o un ¡od o JotntolJatur 1ap el;ed ;od opurtsoruep seretur Jp odrt .rr-r81" ,oá Bf (oluerunepe;8e Jpsetdxe ap urJ E ,louedse eluele¡rnbo ns anb oporu otusnu lap ezrlrtn aq

'uorJun+ elsJ

eas

(sotto,L8)

oluep

(p

"r".,"u,0','N']",:;':::r11ff"'.'.:':T;f:,::'ilJ;i#Ji]:ll:';#;'lJj:Hi:iil;

0p EleJl eS 'JolnJolJelur Ia rod opesardxa ol etue uoltrJper oruot atuerulelueruepun¡ uezrJrtn es enb d ualeJede anb u¡ olxaluoJ lap uorf,unt ue elgrurJap etuJrupJelJ operr¡ru8rs uoo serqeled uog

sv^rr)vlu sv-ln)lluvd'€'6 soleuooeiO salue¡enrnb¡ so1

Los Equrvalentes Oracionales

b.3) Como reacción a la expresión de agradecimiento por parte de1 interlocutor, en cuyo caso no encuentra una correspondencia fija en español. Cuando dicho agradecimiento se expresa mediante danke (gracias), bitte equivale a locuciones como de nadd, no hay de y similares. En 4zzá

otras ocasiones, la lengua españo1a opta por formulaciones diversas:

. A; Hier r

haben Sie die Bücher, die Sie bestellt hatten. B: Danke-

r A: Bitte. r A: lch danke dir für deine Hilfe.

.

B: Bitte (, gern geschehen).

'

A: Aquí tiene los libros que encargó.

: B: Gracias. t A: De nada. r A:

,

B:

7e agradezco tu ayada. Ha sido un placer. (Lo be hecba con

mwcbo gusto). I

b.4) Al ofrecer algo al inrerlocuror:

. A: Kónnen Sie mir dieses Buch zergen? r B: Bitte.

a

.

.

a

A: ¿Puede nxostrdrme este libro? B'. Aquí lo tiene.lPor supuesto, tenga.

t a

I

contexto resulta paradigmática la situaciór-r que puede producirse en una tienda entre vendedor y comprador. E1 comprador pide algo, utilizando bitte (b.1). El vendedor, a su vez, se 1o ofrece utilizando la misma palabra (b.4), a 1o que el comprador responde, por regla general, con danke (graciasl. Si sabe el precio, le ofrece el pago al vendedor, acudiendo de nuevo a bitte (b.4). Ei vendedor, por su parte, contesta con un danke y le devuelve el cambio con un nuevo bitte (b.4), al que el comprador suele responder de nuevo con danke: Es este

r A: Geben 5ie mir bitte r B: Hier, bitte.

dieses Buch.

r A: Danke. 20 Mark, nicht? Bitte. B: Danke. Bitte, lhrWechselgeld.

.

¡ A: Danke.

c

A'.

Deme este libra, por fauor.

: B: Aquí tiene. t A:. Gracias, 2A maycos ¡no? Tome. : B: Gracias, Tome, su cambio, t A: Gracias. a

b.5) Para hacerle repetir al interlocutor algo que no se ha entendido, en cuyo caso puede aparecer precedido de wie y encuentra su correspondencia en ¿cómo ha dicho? (por fauor):

r A: Mein

Name ist Kutschik:

¡ B: Bitte?A/l/ie bitte?

a a

. A: Ml nombre es Kutscbik.

t

B:

¿Cówo ba d.icho? (por fauor.)

b.6) Precedido de ja, para preguntar qué desea a alguien que nos interpela o a alguien que llama por teléfono, en el momento de descolgarlo: e Ja,

bitte?

:

Sí, ¿qué desea?/¡Digal

9.4. INTERJECCIONES a) Las interjecciones no conforman un conjunto cerrado y unitario, por lo que aquí só1o se hará referencia a las más utilizadas y más fácilmente definibles desde un punto de ,rista prag*áticosemántico' Poseen un carácter fuertemente emotivo y sirven fundamentalmente para expresar sensaciones físicas (dolor, asco, etc.) o psíquicas (sorpresa, enfado, etc.), pudiendo aparecer aislad.: o precediendo a un enunciado adicional, del que siempre deben separarse gráficamente: 43ü: Í I ¡

.l rl a¡

t

'aoP*aI

: .

'puapanj ou o7:sfl ¡frp;wtp{! ¡ÜpluaÍ epq aua?r, ?nÓ! íajÍa{!

i rf¿'

(¡ o a

'trt{llu Ua!ilo1tr}un} sPü ioglstll$

:elue sEpe]sr? JereJEdÉ JESEJdXA E

-otrrlEru8?rd eJer{ as olos rntl

r

ilqeqüb ¡rn19 raqe np ]sEH irllsuafil r

'6un6¡plnqlslü!.

s o 1tp Totu !

) ái]Jq-drlD ¡ I

ú

e

p

ra^'



pp

n

rut ! )

¡a[Jtaq]S '(¡u11o!! '¡a.Lqwoq!) iqlsuolA 'p,to\t) )el)'(¡olt@os, ¡a]llH '(¡ottu sorq!) i]]oD uraN '(ugpnd) 6un6rp¡nqtsluf :soret sopeurruouap sol soprnlrur'sasep srrlo e ua¡eueued rnb sprq?l€d

anb uarngle E o

Jod seprnlrlsuoJ sel sauorJ3JfJelur s€] e sJJelrrurs eluetue¡rleruSe¡d sauorse¡dxa uafnlrlsuo3 (c '?;t$saad

'puad

('.t

q rtatxí.

'slslLuap p uoz Pltsrrt a&ual Pu2rypw atnb il¿.¡.wotap vqata au¿ as rqú tqv ¿pa$flPIqPS a! ou?

'ué6opeqn

JruJ sa

tpja^ !r1 'ruH'r

'eqs{.{ trzJButlPZ til1aq

. .

ürlujÉl uaula

ue6jotr qf,l sssp 'uta eprla6 ]llqj Jlur 'r.p\f,r r ¿lssnMao lqlru sep uaQer{ ar! 'apeqls raq€ lsl sFp 'r{sltp! r

'{$

?nb'q0 .

:?rluenuE 'ez¿uelfx¿'uorxega¡ LUq qo'q)e :eurluada¡ pepr'"saJdJos'ezueroue'eua¿

:otxetuol

1ep apuadep

'

'opllop qtl aÍsT

:(tonof t apand oser o-ir

'auJo

ugrJunj efnr'sauorcretreru¡ (¿'q

jplog! . {'oloq sytu ppÍqpq) ¡rs¿!

iollefl r

.

{'lasral trap*U) ¡}sd

.

:(o¡¡eq) opnles ap o (qts'}sd) uglreuoqxe ep seruro¡ ua.(n¡rlsuor anb serlo rereprsuot aqer odn;8 ¿lnbp pa$n ?lsa pl¡tr\p1J? 'osa ap plsrx

rlsr rp orlue(l

I€'(t'q) oillq o

Il'(t'q)

o¡rq

E

.

uo) 'lEJauJE E o¡ as 'ze,t ns r ' eJlue EPurrl

. iw! t

i4O!

as anb Fv ivol(! iaggtultl)!

'

o e

'lpw Áw,a oqps atsa e¿"t,tg . . 'orxlsy

¿J8il..{ r..|lüu puts ¡ts'fluÉ$ 'uslañL{aM teLI sefl i(e}ntr

r r

'P8uaJ't

'Osle sa u.lnrefl 1qs6 iPrlf r 'r{)5}\/ r 's:ls'r 'lafi r

¿o"

'rl)sluro>l rage })l3uJrJls s€p

'llol

t¿p] sa a?,sa 'l,E[

nueu'qe'qle

Pi lsr sPp

:Bs¡¡dros o oue8uosaq -

:roloc

(P)ne

uo) oq)a:)

_

:PUDUJdJI UOrsualduo3 -

eqe

:Plrng

(Iru¿Jur e[EnSurl 1ap erdo.rd) qrsle rn+d']]r6tUrOr/lll6l's)P

oqqlnl'ernq

_

:orraldsop o oJSV :er"r8a¡y _

'roq

:atuaru¡edrcurrd urserdxg 'sotxJtuor soursrur sol ue IsEf, esJezr1rln 1e 'eco,r.run

f

'oStpstt

opolu olrls]lu lap arduers

elueruerrl¡rrd ¿¡rleru8e¡d uortrunJ Bun uoJ sauonrat.ralu¡ (T'q

uE'sarepurs -i esa¡dxe as oir¡ ua toln¡

:sodn¡8 sapue;8 sop ue esrrpr^rp urpond sellJrp e]ueuerdord seuortrf,rhotul se'I (q

ofn¡

seleuonerO salua¡enrnb3 sol

Los Elementos Subordinantes

estructura dominante, teniendo así un carácter anafórico del que carecen los interrogativos, los cuales poseen a su vez un carácter interrogativo del que carecen los elementos relativos:

¡ A; Wie

r

heiBt der Mann, der gestern hier

{relativo) B: lch weiB nicht,

war? r

wie er hei8t. {interrogativo} r

A'. ¿Cóma se llama el howbre que estuuo d.yer aquí? B: No sé cóma se ltama'

t-

Son diversos los elementos subordinantes que deben considerarse como pertenecientes a más de una de las clases mencionadas. Tal es p.e. el caso de wo, que puede actuar como adverbio relativo, como adverbio interrogativo o como conjunción con significado causal/concesivo:

r

Das ist die Schule.

o Esta es Ia escuela donde be aprend,ida

wo ich Deutsch gelernt

habe. (relativo)

¡ lch frage

mieh,

alemán.

wo

. Me pregunto dónde puede esktr.

er sein kann.

{interrogativo)

r

t

Sie sollten ihn besser bezahlen. wo er doch ohne Zweifel lhr bester Mann im Betrieb ist.

Debería usted pagarle mejctr, cuando €s, $in á.wda, sa

meiorbambre en ld enrpres*.

(coniunción)

12.2. LAS CONJUNCIONES SUBORDINANTES 12.2.1. Definición y clases a) Las conjunciones subordinantes se caracterizan por actuar como mero nexo entre la estructura dominante y la estructura subordinada que introducen (véase 12.1.). Son palabras invariables que desde un punto de vista sintáctico pueden dividirse en dos grupos:

a.1) Conjunciones que introducen oraciones propiamente dichas, es decir, estructuras que contienen un verbo en forma personal (véase 1.4.1.1.1.): als", als dass, als ob, als wenn, (an)statt dass, auch wenn, auBer dass, auBer wenn", bevor, bis (dass), da", damit, dass, ehe, falls", indem, insofern (als), insoweit (als), je, 1e nachdem, kaum dass, nachdem, nur dass, ob, ob ... oder (ob)", obgleich", obschon", obwohl", obzwar*', ohne dass, seit(dem), so... (auch), sobald, so dass, sofern", solange, sooft, soviel, soweit, sowie, statt dass, trotzdem, umso mehr/weniger als, wáhrend, weil", *enn"', wenn auch", wenngleich", wie", wie wenn, wiewohl, wo, wo(hin)gegen, zumal (da). Algunas de estas conjunciones, concretamente las señaladas mediante

i"¡, ta*bién

pueden

introducir estructuras oracionales de participio y sintagmas adjetivales. Nótese, sin embargo, que en ambos casos se trata en realidad de oraciones reducidas:

r

Der Film, obwohl (er) von den Kritikern sehr gepriesen (worden war), €rzielte nicht den

erwarteten Erfolg.

r Obwohl (e* noch sehr jung (war), besaB !-"i-

'

er

schon viel Erfahrung auf diesem 6ebiet. Alles funktionierte besser als (man) enilartet (hatte).

.

. Aunque

:

(era) muy iouen aún, poseía una grern experiencia en est€ terreno. Toáa funcionó meior de lo (qwe se había) esperada.

r Da {e4 noch sehr jung

.

.

t

(war), besaB Peter auf diesem Gebiet wenig Edahrung. Wir kónnen die Besprechung. wenn (es) nótig {ist), auf morgen verschieb¡en.

La películ4, dvnque (había sids) muy alabad.a los crílicas, no alcanzó el ,íxita esperad.o,

por

AI serlCamo er& ffiay joaen aú.n, Ped.ro paseía poca experiencia'en este terreno. Si es necesario, podemas aplazar la rbunión

hasta mañana.

;:¡ anb otuarualdruor 1t IJ ue enb releuas enb :-,

:*rrterporuulrr:8n1

-.lloqns

r-¡nf

1a ue

eLIn zJ^ ns e sJ

ue ssJJuJl aqscl

'Jtueulruop ernttnrlso e1 ua opesa.rdxa o¡ e.reduo¡ as onb uof, ourruJel Ie -:, uJlnportul 'uuaM orM 'atM 'uuenn s¡e 'nz s¡e 'qo s¡e 'ssep sle 'sle :sE^rt€rcdruo3 (¡.q 'elueulruop pJntf,nJtso e1 ue epese;dxa uonf,e ei e euedruoee ou te¡adsa euqer enb

::

prtuoJ ua'anb erJuelsunf,Jrtr eun

uaJnpoJlul'nz

ouqo

(ssep

ouqo :se^rtelrruol (€.q

.A]UEUIIIIOP EJN]]NJ]SE PI UE OPEIf,UNUE

:

-r!nEl EI uef,nportul'(ep) leuJnz'oM'¡toM's¡e Lebruarn¡qoLt-l osLUn'ep's¡e:sa1esne3

:i :DEurproqns

(¿'c1

'rtueurruop e1 ua opesardxJ o] euode¡luo¡ " eJntf,nJtse e1 ua opesardxa o1 'Ua6e6(utq)OM,pUetqeru:se,Lrles:ra,Lpy (1.q

'uópelañula uql ¡,{sun llur ra l{oA^QQ

o

'uapela0ura 'ls! lqorl qo 'uQr oQeL{ {ll r }s' r.llslqledur{sun ;:?1a6ure ul{r aQeQ

:odn.l8 un ep seru ue ue¡a¡ede anb o1 rod sesJelrp seuorJeler ratolgetse .¡-.Bde¡ uos selle ap seunSle enb asalo¡'sodn¡8 sosJelrp ua asreJr;rse]f, uepand sauor¡unluor epeutproqns eJntJn.rtse EI eJtue uJre]gelsa anb e¡rlueuras uorJeler u¡ un8a5 (g

.:

r.--:rilluop

!)l r

"

t'

t t1

ttr

r

i:-t¡P :uos sEpPurpJoqns ::

J OS

,:'r-c

UOIJEUIJOJUI EJEJJO

::j uollef,Iqn 3p p€lJaqII :' sEpot ou anb olsJnd

T',7.1 ue

¡¡s

e1

f

rJtut a? t s

:pj q p

q

a n b,to d/!

'Je/v\ uace^ 36

p nwn dwt

oprs ]aqfltl ,tod uotp8ttsp) aW . 'psw gI .rapuan anb uofixn ? ountu apugn1/arprfl ns tttou.t 1y r

qllF{undun q)l lle,u 'r{ltu sneH sep ars ualssnu 'qrsls

uauel}saQ ar!

r

'ualnella^

Jale| r{l sl! r

t((p) '7.'81'7. uorqruel asea,t) eqrrp aluaruerdo¡d ep?urproqns Lrorlero Eun E esJrJJnlJl eqep pueruole en8ual e1 uo ,odn elsa ap EJnlJnllsa pun aluprpelu rJlqru?t rr.ra¡e; apand elouedsa en8ual e1 anb e1 oruoJ l€snef, o lerodrual üorJelJr eun ''e'd

ror)efrqn e-l'z'z'¿l

:

:-:l{¡ tllPd'o^Ilnlllsns f o.trl¡r¡]se¡'1eur¡'o,Ltlnlosuoc'o,rrleredruoJ

opEf,rJru8rs

uo¡ alrlupe se]

. *':'ii¡lE en8ual e1 'logedsa ua anb uEuralt ue opEtrrurl selrr se selErJue]sunlrrtr sotueuralduoc uorf,un1 ue olrtrur;ur áp selpuorf,eJo spJn]lnrlsa ap osn Ie enb eluon¡ ue Jeuel anb fe¡1

:f

sJuorldrrJsap

:::".edruo¡'eprpaur euar:

-

'pluans upíatp

.-unJ uJ sEpErrrPJoqn
'i

:l ¡ uoJ aPllulor oralns oqcrp IS esrEZITItn uapand olos 'lereua8 e13ar rod '.{ ollJrldxe olafns - --:.. ua¡e.rel sauor¡unluo¡ se]sa ¡od sepDnpoJlur o^rtrurJur ep seleuorf,EJo sEJntJnJlse sa.I

(II'g

r-;.:'tf

PPrPJru €l ue EJEIJE \

¿'

nSota¿prpdaq)ot la ollsa2aN

r

.uoloQnzqs pl:sl^ lun ua6pÁA uap aq]nejq

qll r

'uaq)nsaq

'(t'T'TL

::b

lOrt.,lUlrz

urap snp 'us6es nz uo^A uta auqo '6ut6 13

LUn'atMo.

::tr'-rodtuel (EI'q

\rlrrrtseu

s-.

: ::

::.r

: -.rrr-rodo:r¿ (61'q

:':.t.taq l¡s p .tt4rst.a p,wd nwo¿ a

u¿

:. ..I\J EUII E JPNJC JS LI, ::.rrrlJlse e1 ua opesa;dr: :-.:uarunrrsul (6'q 'JluEuIIIIOl . --:p :saleut¿ (3'q ,r'.rr1-r;lse e1 ua opesa;drr .:.rrrnrasuo3 (¿'q

g[vt¡ t

nz JapnJS uaulas urn Luou q)eu tQn{

:leqJe^ JtlreruettrrJtse a1-red

e1

f

tl r

alqeredas ofr¡erd Ie eJtua EtoloJ

), I o-int ua 'alqeredas ogrJ^ un Jp EleJt as rs otde¡xa o^rlrurtur lep atuEIJp a¡durars a¡a;ede : ---:J e1 anb eluen¡ ua ase8ual 'seueruele s¿¡rlerue¡3 sesoJJrunu ep e] oruol tse 'Brafue¡lxa

r :-,'c,¡ urtuel€ Iep EZueuJsuJ e1 ue raperord op Ienrrqeq Erurot el retrrur ep e1 onb esot urto ,-: :s ou sJrqulerulq oruotr seJ-reluasard 1y'o^rtrlrrJur 1ap aluer8elur et¡ed oruo¡ esreraprsuo:) . - - :' t-t¡ll.led u1 onb ef 'orqruarur ¡autt¡d 1e uonunfuor osJEruEII plregep oturureJrun pepr]eer : -: uJn 'nz auqo 'nz LLrn rogne cnz ro8np 'nz 11e1s(ue)'nz "' sle :('z'l'v'r urrqruBl ::.:\r nz uof, o^rlrur¡ur ep saleuorJpJo se.rnlJnJlse ueJnpoJlur enb sauor¡untuo3 (¿.e

e,red as.rrldrunr eqap

:-:uonrpuo3 (9'q :

'¡lcLlLuJ uts':ptdu-rr ot: -JOM'LUapTlOrl'(q)nq

: :sr:,rrsaouo3

'EIIa aP oPEUITUITJSIPUI osn un . , .--

(9'q

s:uorsa.rdxo ?

retr[irl

rareq epand as ou onb o1 rod 'se[r1 soueur elons Js oeldrue ns anb peprlrqrsod e]sa ap ot:adser relegas ege3 solueurproqns soluauoll sol

:('E'g'I esee^) aldurs oluaruele un etuerporu Etezrlear as Jlsa rs'etuesarde.r anb olueureldluof, Ie er.repuodsarror e¡ anb re8nl 1e uo pJrqn Js atueuruop Brntf,nJtsJ el ep JorJetur 1a ua anb reluuas anb !.,{et1 'atred erlo rod '(l'Z't esea,r) elsg ep ope8n[uor oqra^ IE roire]ue atuoiueterperuur.reSnl 1a ua 'leraua8 e13ar rod'a¡e¡ede 'alueururop pJntlnrtso e1 e epererd opupn3 'epeurprogns Eun zet ns p so etsg rs elueurruop eJntJnJlse ns e reparard apend ou EpeurpJoqns e1 enb etuanc ue asJouat rge¡I 'apuxtaut ar4 a1

'onryiyufl

üqnsa,¿

atu anb ap .tosaS

yt

'o1xLpd,|up.

uqwsar aw aab ap

wsa{ ú'opulxitux

aq

al .

'opprNnr,tx

all

sI .

'uapBlsñura uLlr Lllr aqeq '$J l.l:slr{1edrüÁsun r¡ut Ja lQorvrQQ

r¡rslqledur{sun lll.u

r

'uspelanura 'l5l

.ro lqo/rAqo

'ui{

aQeQ

Qll

r

'¡sl qrslr&Edru/tsun

'otq?dqap wlnsal aw atb ap wsad p

Ilu, rs lr¡oÁ,lqo 'uape¡anura

uQr aQeQ

t{ll r

:?llJ ap a¡uElep o JorJetur ns ue 'atueulurop ernttrnrlsJ el ap s?rrep :uos sppeulProgns srJntJnJlse setse ep seuorf,Ef,rqn salqrsod seJl se-I'ugrtsenJ €rlJrp eJgos uorf,erurotur eJeJJo

rs s"lle ap EpEl ep ugrcdrnsap e1 ue 'atueururop EJnttrnJtsa e1 ap olcedse.r ugrf,pJrqn ep p€ueqrl "un €rusrru e1 uaasod sauor¡unluol;od sepnnpoJlur seppurpJoqns seJnl]nJlse sel sepot ou anb olsJn¿

soleuoDunfuor sepeurproqns seJnl)nJlso sel ap ugr)e)rqn e1'z'z'zl, '( t' Z' Zt ua sauondrrcsop se¡rl¡adse¡ sns esuee.t) elnl uua,m sauonunfuor sei uJrqluel ual.redruo¡ 'eprperu elrarc ua 'enb atsa oprlauroJ 'etueute¡rtueures salgrurtap ou soluerueldtuoJ ep uorf,un, ue sEpeurpJoqns

f

sauorJeJo JnnpoJtur ue etsrsuoJ lednurrd opneruoJ nS 'opeurlurJrap opecr¡ru8rs ug8uru otdr¡ur¡d ua uaasod ou 'sodn¡8 so1 ep oun81e ua ua¡a¡ede uarq rs 'qo f ssep seuooun[uoc se1 (r

'etueurruop e1 ue opesordxe o] eturlu]e¡oduel upglrs 'uuaM 'puatqenn 'nz LUn 'orMos '}1oos'a6ue¡os'p¡eqos'(urop)]los'uuepqreu'ssep urne¡'eqe'srq'ro^oq'sle:salerodruol (91'q 'etueurruop ?rntf,nJtse

e^rteurrlle Eun

uernportul'nz

e1

ue opesardxe ol ep otcadse¡ Epezr1?eJ ou

¡e1s(ue) 'ssep ]1e1s(ue) 'nz s¡e'ssep s¡e:se.,t.rlnlrlsn5 (¿1'q 'atueurruop erntJrutsa e¡ ua opesardxa ol ep zeplle^ EI plrturlrp

o o8ur¡tso¡ ppeurprogns erntrnJtse ui ue opesardxe o-I 'ltaMos '¡arnos 'ssep tnu '(s¡e) ]toMosul uln ragne 'ssep tagne 's¡e :sr,rr1:rrlse¿ (11'q '(sle) uralosur 'nz ' ragne 'uuenn regne 'Jtueurruop e1 ua opesardxa o1 e8rq o1 enb rprpou el ue EJeTJE^ :saleuorc.rodor¿ (61'g

'nz

Epeurprogns erntf,nrtse

e1

ua opeserdxa o1 enb

u€rrpul'uapqleu s['¿f

'(t'T'Tl

ue

uondtnsap ns eseo,L) JoltrnpoJtur olueualJ urs orpun;eS Jp ]puorf,?Jo ?JnlJnJlse ?un E apnJe as urJ 1et ered apuop 'louedse ue e8o¡eur rrcuele.trnbe uouerl oN 'atu?urruop EJntlnrtse e1 ue opesa.rdxe anb o1 rse¡dxa epeurproqns el'ueput 'ssep :saleluaurn.rrsu¡ (6'q 'atueurlUoP olmzue)Ie ered areq

erntf,nrlse

e1

as

ue opesardxe ol ap pEprleurJ EI uatrnporlul

ol op enuenJesuoJ el ueJnportul

'nz

'etueurruop EJnttrnrtse

e1

'nz

un

'ssep '1ru;ep :se¡eur¿ (3'q e1 uo opeserdxe

'olupurruop eJnlf,nJtse

Lrn 'ssep os 'ssep 'ssep sle :sp^nnrJsuol (¿'q ue opesardxe ol elznpoJd as anb e.red es.lrTdrunc aqap

enb uonrpuof, pl uef,npoJlul 'uuaM'e6ue1os 'ulelos 's¡¡e1 'eqe 'srq 'toneq :seleuorcrpuo3 (9'q 'elueunuop eJntonrtse e1 ua opesardxa ol ep olualrurTdunc 1e 'oSregure urs 'aprdurr ou anb perlnrr;rp o uonafgo eun uaf,npor]u¡ 'onn '¡qonnernn'qtre¡6uua,u'qtne uuaAA 'Luopz]ot1 '(qtne)

''' os'reMzqo'¡qor.nqo'uoq:sqo'qrte¡6qo'(qo) .lopo

qo 'uuaM qrne :sp^rsaf,uo:) (S'q

solueurproqns soluauall so-l

Los Elementos Subordinantes

'

lch habe ihn trotz meiner Abneigung Party eingeladen. ,

gegen

El choque de dos conjunciones, tal y como se puede producir en español cuando la esrructura dominante es a su vez una subordinada, debe evitarse en alemán. En tales casos se debe optar por posponer la segunda subordinada a la primera o, si se ia quiere integrar en ella, por coloc"rla e1 el lugar que le correspondería al complemento que representa de hallarse realizad,omediante

.

|

.

mir áuch gefiel. als ich jung

war. ..., obwohl es mir. als irh jung war, auch gefiel.

.

..., obwohl es mit damals aueh gefiel.

|

. ..., weil mich das. als ich jung interessierte:

.

w¿r, nicht

,

... d pes# de qwe cuard,a era loven, tsmbitén me gastdb6. ... d pesar de qwe euanda era iouen, tanxbién me gustsbL. ... a pes{tr áe que par aquel entonces también me gwstaba.

Er b€f

von c

Con descripc

Ubic;

un

elemento simple (véase 1.5.3.):

r .... obwahl€s

.

c Le he inuitado a la I'iesta a pesar de mi a.ntipatía baeia é1.

ihn zur

d) R., que se i i

X.

.,, porque cwsnd.a era iauen, esto na rfie

-

sofe:

n

Der i:: wich:,

Ubic:.

interesaba. En c;-

12.2.3- significado y uso de las conjunc¡ones subordinantes

e)

ALS

I2.5.

h) Causal (especialmente ... porque): En la estructura dominante aparecen siempre un adjetivo o un adverbio en grado comparativo precedidos de umso:

¡

Die Lósung des Problems war umso

t

dringender; als die Zahl der davon Eetroffenen von T;g zu Tág anstieg.

La salueióu del proliema era esBeciabnente argen,Ís parque el ntimero de afectados aatrientsba de üa en áía.

r Er ist álter, als er aussieht. r [r trank m€hr Bier, alg er verttagen konnte.

mehr/weniger

domin-r: Práte¡l¡''

¡ AIs ¡¡.

war andert ajs man ihn mir

hatte.

: Es mayor de lo qwe pereee. c Beb,ié más ¿eruer,a de la qwe podía

beschrieben t

más ab:'

r Alsfua

bestell

Era diferente de coma me lo hal¡ían d.escrito.

final de la oración, sino que sigue inmediatamente a la conjunción:

e..

rAlsrvr

c) Comparativo-hipotético (como si): Entre la estructura subordinada y la dominante se esrablece una comparación supuesta o irreal. De ahí que el verbo conjugado de la subordinada aparezca exclusivamente en Konjunktiv II o I (véase también 2.5.5.3.). Obsérvese que la forma personal del verbo no se coloca, como es habitual en las oraciones subordinadas introáucidas a1

. Als fa ..

saporÍ*r

Ubicación: siempre detrás de la estructura dominante.

i14

-.

er me'

Als también se utiliza en este sentido cuando en la dominante aparecen expresiones de desigualdad como el adverbio anders (diferente, de otro modo): Er

-_

kein ,r

b) comparativo (de lo que' del/de la que): En la estructura dominante aparecen preferentemente un adietivo o un adverbio en grado comparativo o ias formas comparativas (mós/menos) como determinantes o pronombres (véase también ari dass (a)):

.

fundar:.

Ubicación: siempre detrás de la estructura dominante.

'

Te:

única ¡::

por con¡t,rrciones,

.

angef; Er

hatt

teteTor

gtÉ

'seuot:--: lEP IE-

'ouoj/!a4 P 9uo5

apurn, 'o1nns q

o?pJ'¿n ryqttq svuad'y

t

'a¡lü6ul14 uo+slÓl sep sle 'lqleu¡aEnz Jflt alp ulne{

a?xb

(ap) s?ndsa1/oqnq opupnS

ElrelelqÉls

a}fe{ rl r

'ua6ue¡a6ue

'oqvzad-Lua

Plqqq al, Entllad v7'sotatt8a¡ op&Ún)

t

uoq)s ullu lop a}}sll'uetu€{ue

JIAA

slf r 'olrJi

:(p"puouatsod) orca¡radruentrsnld :I JO( lrunlt¡ale¡.I :gnS (t'a

'txal un 9!p!4'spxapw ,ns

aryrq oqrttl

osBg^) Luapqreu ep

r

s"1

rxel urs Jo atllaFaq 'a||e{ DpBda6 Ja}}o) aulos la $ap{lBu/s1! r

:lofeqe seu :g¡5 (g'a r€8nl ue :(pePuouolue) runtuelerd :I IOC lolcal;adurenrsni¿

'uxá p sazan tpptfiúar pzrrrz 1eb

a;elir) 1¡

lrf4unfuoy

1ap elsandruor

aJouoa o,\

uopuodsa.rror as (or,tpuan 'optualt rry.tqaq)logedsa l?uolrlPuol 1ap sa¡durs f selsendruo¡ seluroJ o'l'rlertput IeP ]3 uoJ se1 enb eluenJ ue osJruel eqaP elueulruop el E oluenJ uE 'logtdsa ua o.trlunfqns 1a 't apuodserrof, as Euelrole epeulProgns 3l ur II lrl¡unluo¡ 1ap f o,trrerrpul IeP osn Ie enb r3]e]gelsa uof, oruo3 gJptseq ,sauorse¡dxa ap odrr alse ue oluorruel.roduo¡ oruslru Ia uBtuese¡d sen8ual seqrue enb Ees rrldrunr e

'ugl)Ipuol

il

e1

e^ es rs oJouoJsep es 'oJntnJ IE sopIJeJeJ sopellunua eP JsreleJl 1e'enb rf'pepqear ap ope;8 ns rod so¡o

árlua uprlueJaJrp es ou sorurtll sop sol enb ot.¡ar¡ se uelgrüEt orod lpeprleal¡t ¿un esa¡dxa es solduafa so.¡arur¡d sop sol ua enb ap ePnp JqEl oNI 'epeuolf,ueru elJuturelle el PPPq€lol ns ua .rertldxa ered ,oS.regrua urS ']ef,rteureJB ugrcdrnsap el uJ uoIJIp€J] e8.re1 eun ueesod soldaruor salurrf,rJnsur u?tlnser soqlrc...seleeJ.,( salearrr seuorf,rpuol,, ep asoputlqeq ',.p€pIIEar,, Í.,pepr1earrr,, ap solderuor so1 e etue1¡leurJou apnf,E as ,o,Lr¡errpur 1a o,r.rlunfqns Ie rrtue louedsa ua arnpord as anb e1 :ecr¡dxa e.rBd anb 'olllef,lPuI ua ef,Prl ol orulfltl ]3 uJ enb seJluerrlI 'n'rl>1un[uo¡ len3r ¡e 'etcueuralle egrrp :erqdxa eJPd uo a¡a¡ede oqre^ Ia soldruefe so¡eur¡d serl sol ap sPp€ulproqns s€l ue enb aseig¡ (1'e

f



u gzaQwa': opanQ o.

(aluasa¡dr S9lJuat

s

u'

Elsotuo] 'Pl OI E:

'uoujqau ué6e

'aqrer ns taSot sowapod'a'tprtí ya auatn

:

LS

.

uaulas lrAA uauug¡

A

'll¡Jlüo{ la}eA ulauJ uuofl\ r 'uüuj{.¡au uañE^A

'rq?Q,

uaulat llg ueluuql 'au9.4 JalsA ulstu utlfl\fl r ns taSot sawry¿?a{,?¿pod lM asa!u1¡. lg t ;los a1.ou a&?twp3x1p.t3s0,p otad,'apuu't7 'lqrlu Japlal sa ulq qll ltqP 'snPH stgoJ6 trslpsp" puit p!¿paax a?lq\üsf a6'$r!.t aiaftj lS . , ula os qlne lirl o$gq 'aJglvl t{llaj Q}t uuü/\fl r 'ltlllu Sa AFsn/v\ t{3} Jaqe 'uauur0¡46 tlll ar?AA 'á$HLl ¡ssmrta6 5t Q3l uuüllfl r 'ryqas o! üu 0,ta4'vpm8as

e

aa ü?luaft r?j¿tlpq